Mijn werkgever heeft me een 10-tal dagen geleden vereerd met een bezoekje tijdens het weekend. Er is een week eerder een directielid opgestapt, namelijk de persoon waaraan ik moest verantwoorden. Door de jarenlange samenwerking met deze laatste is er een goede relatie ontstaan en nu heeft de gedelegeerd bestuurder een vertrouwensprobleem. Hij beweerde dat het vertrokken directielid nog in de kalender (behorende tot het mailsysteem) had gekeken en had besloten een derde partij controle te nemen over de informaticadienst (waar ik sinds 3 jaar 'IT Manager' van was). Ik zou 'tijdelijk' van deze interne middenkaderfunctie verschoven worden naar een andere afdeling en verhuurd worden aan klanten. Er werd me gevraagd om alle wachtwoorden en dergelijke door te geven aan die derde partij (een collega eigenlijk), wat ik zonder tegenwerking ook deed. 2 dagen later was er een groots opgezette vergadering waar de nieuwe structuur van het bedrijf uit de doeken werd gedaan, ook daar werd dus meegedeeld dat ik niet langer IT Manager zou zijn, maar een bijna ex-collega (iemand die eerder ontslag had gegeven, maar overtuigd werd om toch te blijven om mijn functie over te nemen). Ik zag dit niet zitten en heb de gebeurtenissen voorgelegd aan een advocaat. Zowel mondeling als schriftelijk werd mijn degradatie bevestigd tov het hele bedrijf, niettegenstaande ik me nooit akkoord heb verklaard met die degradatie. Vorige week donderdag heb ik mijn werkgever geconfronteerd met het feit dat ik dit beschouw als een eenzijdige functiewijziging en verbreking van mijn arbeidsvoorwaarden (de functie-omschrijving werd voorheen nauw omschreven in een document, dit was een verplichting voor het behouden van het ISO certificaat van het bedrijf). Mijn werkgever 'betwijfelde' de eenzijdigheid en zei dat ik maar moest opstappen als ik dat wenste, op voorwaarde dat ik een kennisoverdracht zou doen. Vermits ik het hele gebeuren beschouw als een verbreking van mijn arbeidsovereenkomst lijkt het me logisch dat ik verder geen enkele opdracht meer aanvaard van deze werkgever. Hoe we dit verder afhandelen, daar wist hij op dat ogenblik geen antwoord op en vroeg me te wachten zodat hij zich kon beraden. Na enkele uren wachten ben ik vertrokken, er van uitgaande dat mijn werkgever me wel zou contacteren om dit verder te bespreken. Nu, enkele dagen later dus, heb ik nog niets gehoord. De firmawagen, laptop en gsm van het bedrijf zijn nog steeds in mijn bezit. Op eigen initiatief wil ik deze nu afleveren, zodat daar geen verdere discussie meer over kan ontstaan.
Hoe zit dit eigenlijk verder? Ik veronderstel dat deze werkgever de verbrekingsvergoeding van 13 maanden loon niet zal betalen en dat ik dit voor de arbeidsrechtbank moet brengen? Indien de uitspraak in mijn voordeel is, zal hij wellicht in beroep gaan, en dan eventueel nog naar cassatie? Hoe lang kan dit spelletje duren eer ik iets van geld te zien krijg, en kan de rechter van bij de eerste uitspraak al verzocht worden om de werkgever te verplichten de verbrekingsvergoeding te betalen in afwachting van verdere beroep-procedures?