Hallo,
Gedurende meer dan 12 jaar ben ik de pleegmoeder geweest van een meisje. Zij was bij ons sinds zij 4 maanden oud was. Eind 2010 kwam zij in contact met haar natuurlijke vader, liep zij bij mij weg, en begon een verbijsterende reeks onaangename, angstaanjagende gebeurtenissen.
We zijn 22 maanden later en daarvan heeft zij ondertussen 8 maanden in de gesloten instelling voor meisjes in Beernem doorgebracht, en een 6-tal weken in de instelling te Mol. Nochtans heeft zij geen "als misdrijf omschreven feiten" gepleegd. (eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat zij ook zeker geen engeltje is geweest)
Door het contact met haar vader is zij zeer verward, de situatie is geëscaleerd en zij heeft dringend psychologische hulp nodig. Ik ben er van overtuigd dat er borderline zal worden geconstateerd.
Zij is aangemeld in een instelling en wacht nu op een intake gesprek. Al die tijd moet zij doorbrengen in Beernem, nu dus weer reeds meer dan 3 maanden.
Wat mij zo tegenstaat is het feit dat zij werkelijk opgesloten wordt, en samen zit met meisjes die wel degelijk zware feiten hebben gepleegd (kindermoord, oudermoord, dealen enz) Zij werd opgepakt tengevolge van een advies dat werd opgesteld door een piepjonge juridisch consulente (de vierde op 18 maanden tijd) die haar nog nooit had ontmoet en die haar informatie heeft moeten bij elkaar zoeken bij een team van personen die geen van allen mijn pleegdochter ooit hadden gezien, laat staan gesproken. Haar ouders of mij werd niets gevraagd, wij werden zelfs niet op de hoogte gesteld. Ook haar advokaat werd pas achteraf geïnformeerd.
Zolang er geen plaats is in een psychiatrische instelling wordt zij nu opgesloten bij jonge prostituees, verslaafden en jonge moordenaressen. Zij is depressief en spreekt elke dag over zelfmoord. Kan dit zomaar in België? Zijn er geen betere voorzieningen, met een bepaalde verzorging, in dergelijke omstandigheden?