Op het werk heeft men omwille van een hoge afwezigheidsgraad ( hoe zou dat komen ??? ) een zogenaamd aanwezigheidsbeleid ingevoerd.
Dit houdt voornamelijk in dat men ingeval van ziekte verplicht is:
om ENKEL naar de gsm-nummer van het diensthoofd te bellen tussen een bepaald uur ( rond dat uur staat zijn gsm af of zit hij in de fietsersdouche )- voor mensen die geen gsm-nummer hebben mag men -om kosten te besparen ? - naar het vast toestel van het diensthoofd tussen hetzelfde uur bellen, terwijl hij er dan ook niet aanwezig is. Hopelijk neemt er dan iemand anders het toestel op.
Op de gsm moet je ( uiteraard ) wel je boodschap inspreken.
Een melding per fax, mail of via de parter wordt niet aanvaard
Ingeval hij niet opneemt -normaal zal hij dus nooit opnemen - wordt je ALTIJD nadien opgebeld thuis.
( kwestie van de ziektedrempel wat te verhogen zeker ? )
Zelfs als een collega het toestel opneemt of je spreekt de boodschap in , word je nadien altijd opgebeld.
( zelf ben ik nog niet ziek geweest sedert het invoeren van het 'beleid' , dus geen echte ervaring nog mee )
Is het geen schending van de privacy om verplicht ons- op dat ogenblik - prive telefoonnummer op te geven ?
Kan een werkgever ons verplichten om over een telefoon te beschikken, alhoewel daar niets in het arbeidsreglement over staat ?
( eventueel de schendingen van de wetten vermelden )