Ik denk dat we er niet te snel vanuit mogen gaan dat we naar een Amerikaans systeem zullen evolueren. Er zijn immers een aantal heel belangrijke verschillen tussen ons recht en het Amerikaanse.ja, in ons landje zijn artsen nog heel goed beschermt. en er zou inderdaad een aanpassing van die wet moeten komen. Maar dan wel op zo'n manier dat er geen misbruik van gemaakt kan worden, en daar zit nu net het probleem. Zodra er ook maar iets verandert word aan de wet op bewijslast, gaan er processen komen zoals in de USA. en welke arts gaat er dan nog durven werken.
Vooreerst is onze sociale zekerheid al beter uitgebouwd. Zo bestaan er ingeval van arbeidsongeschiktheid vergoedingen, ongeacht of die ongeschiktheid het gevolg is van een arbeidsongeval, een ongeval van gemeen recht dan wel van een medische blunder. In de VS bestaan dergelijke zaken niet en zal men dus sneller - noodgedwongen - procederen omdat men anders geen vergoeding krijgt...
Bovendien kennen wij, in tegenstelling tot Amerika, geen systeem van "punitive damages". Die techniek houdt in dat het boven de re?le schadevergoeding mogelijk is (en niet verplicht) bij schadeverwekkende handelingen die ook een misdrijf uitmaken, bij wijze van sanctie, een vergoeding op te leggen aan de dader die dan toekomt aan het slachtoffer. Het betreft een soort strafrechtelijke schadevergoeding: het slachtoffer wordt rijk net omdat het een slachtoffer is. In Belgi? kennen we dit niet: boetes komen enkel toe aan de staat of het Fonds voor slachtoffers van opzettelijke gewelddaden.
Er is ook een totaal andere strafrechtelijke procedure. Kijken we maar naar de rol van de jury in allerlei Amerikaanse processen, terwijl dit bij ons beperkt is tot Assisenzaken.
Daarnaast is er een groot verschil in de deontologie van de advocaat.
-De publiciteit in de VS is veel belangrijker en agressiever. Zo bestaat daar een fenomeen dat "ambulance chasing" genoemd wordt: dit is het re?el en gericht op zoek gaan naar aansprakelijkheidszaken in de gezondheidszorg. Soms werken advocaten zelfs met tipgevers in ziekenhuizen!
-In Amerika hebben we ook een "no cure, no pay"-systeem. Dit is een overeenkomst waarbij er geen vergoeding betaald wordt aan de advocaat indien deze er niet in slaagt een vergoeding toegekend te krijgen voor zijn cli?nt.
En tenslotte zijn er belangrijke verschillen wat de houding van de artsengemeenschap betreft. In Belgi? is deze veel minder co?peratief in dit soort procedures. In de VS daarentegen zijn er consultatiebureaus die zich permanent bezighouden met expertisen en tegenexpertisen. Zo werken de grote advocatenkantoren met "personal injury"-specialisten en hebben zij zelfs anesthesisten in dienst als adviseur!
Kortom, er zijn genoeg redenen voor handen om niet aan te nemen dat we op weg zijn naar een "mecial malpractice crisis" zoals in Amerika. Wat natuurlijk niet impliceert dat wetgevende initiatieven niet welkom zouden zijn...
Bjorn.
