Erkenning afdwingen...?

[Olisyl]

Hallo,

Even schetsen: Mijn partner is geboren terwijl zijn moeder nog gehuwd was met een man die niet zijn biologische vader is. M.a.w hij is een buitenechtelijk kind. De toenmalige echtgenoot van zijn moeder en zijn moeder leefden al geruime tijd niet meer samen maar tot een scheiding is het nooit gekomen. (intussen, 30 jaar later wel). Zijn biologische vader (die hij ook aanspreekt als pa) heeft hem nooit wettelijk erkent als zijn zoon, doch zij hebben wel altijd een vader-zoon band gehad. Sinds 2 jaar is er echter ruzie tussen mijn man en zijn vader en het ziet er naar uit dat daar niet snel verandering in zal komen. Zijn pa is echter zelfstandige en mijn man heeft altijd meegeholpen in de zaak van zijn vader. Hij is zijn enige zoon en vreest nu een beetje voor zijn erfenis...
Nu mijn vraag: Is er een manier waarop mijn man zijn vader kan 'dwingen' om hem alsnog te erkennen? Kan hij een DNA test afdwingen of staat hij machteloos?

Alvast bedankt.

[adviesje]

beste,
ik vrees dat hij machteloos staat,
beiden wisten reeds langer van elkaar dat zij vader-zoon waren en dus kan er geen vaderschapsonderzoek meer komen om een erkenning te krijgen,
enkel een vrijwillige erkenning was nog mogelijk

[Franciscus]

Hij heeft al 30 jaar een wettelijke vader.
Ik denk dat het een klein beetje te laat is.
Cf onze eigen koning en een zekere D

[Olisyl]

Nog een bijkomende vraag: Kan mijn man, indien zijn biologische vader komt te overlijden, alsnog een DNA test doen om aan te tonen hij zijn zoon is en op die manier toch aanspraak maken op dat waar hij recht op heeft, zijnde zijn erfenis?

[Franciscus]

Zijn wettelijke afstamming staat vast.

[j.demoor]

“Art.315.Het kind dat geboren is tijdens het huwelijk of binnen 300 dagen na de ontbinding of de nietigverklaring van het huwelijk, heeft de echtgenoot tot vader.Art.318.§ 1. Tenzij het kind bezit van staat heeft ten aanzien van de echtgenoot, kan het vermoeden van vaderschap worden betwist door de moeder, het kind, de man ten aanzien van wie de afstamming vaststaat en de persoon die het vaderschap van het kind opeist...”(Burgerlijk Wetboek=B.W.).

‘De toenmalige echtgenoot van zijn moeder en zijn moeder leefden al geruime tijd niet meer samen maar tot een scheiding is het nooit gekomen’

Die toenmalige echtgenoot is dus uw wettelijke vader.

“Art.331nonies.Het bezit van staat moet voortdurend zijn.
Het wordt bewezen door feiten die te samen of afzonderlijk de betrekking van afstamming aantonen.
Die feiten zijn onder meer :
- dat het kind altijd de naam heeft gedragen van degene van wie wordt gezegd dat het afstamt;
- dat laatstgenoemde het als zijn kind heeft behandeld;
- dat die persoon als vader of moeder in zijn onderhoud en opvoeding heeft voorzien;
- dat het kind die persoon heeft behandeld als zijn vader of moeder;
- dat het kind wordt erkend door de familie en in de maatschappij;
- dat de openbare overheid het als zodanig beschouwt.”(B.W.)

‘en zijn moeder leefden al geruime tijd niet meer samen ‘

Ik leid hieruit af dat er geen ‘bezit van staat’ was tegenover uw wettelijke vader,wat echter onderzocht dient te worden.

“Art.318.§ 1. Tenzij het kind bezit van staat heeft ten aanzien van de echtgenoot, kan het vermoeden van vaderschap worden betwist door de moeder, HET KIND, de man ten aanzien van wie de afstamming vaststaat en de persoon die het vaderschap van het kind opeist.§ 2. De vordering van...van het kind moet worden ingesteld...uiterlijk op de dag waarop het de leeftijd van tweeëntwintig jaar heeft bereikt of binnen een jaar na de ontdekking van het feit dat de echtgenoot zijn vader niet is...”(B.W.).

Is er geen bezit van staat en bent u nog geen tweeëntwintig jaar dan kan u het vermoeden van vaderschap van uw wettelijke vader betwisten.

Slechts indien u met succes voornoemd vaderschap betwist hebt kan u toepassing maken van “Art.322.Wanneer het vaderschap niet vaststaat krachtens de artikelen 315 of 317, noch op grond van een erkenning, kan het bij vonnis worden vastgesteld...”(B.W.).