Ik word geweigerd voor huurwoningen

[LoneWolfke]

Ik leef van een bestaansminimum (ik ben werkloos met 33% invaliditeit RVA en in begeleiding GTB (VDAB) ) Hierdoor bedraagt mijn inkomen net iets minder dan het bestaansminimum en zal het ocmw moeten bijspringen als ik alleen staande moeder wordt. (momenteel woon ik nog samen).
Nu ben ik al 3 jaar intensief op zoek, eerste 2 jaar tesamen met mijn vriend, nu zijn we van plan om apart te gaan wonen.
Maar ik krijg nergens een huurwoning te pakken.
Uitleg immo kantoren: De verhouding huur / inkomen 'klopt niet' en u wordt niet aangenomen mevrouw.
Allemaal mooi en wel, maar 't is niet dat ik naar een huurwoning kijk ver boven mijn standaard. Maximum is uiteraard 500€, meer is uiteraard niet haalbaar.
De huurprijzen variëren van 400 tot 500€ voor een woonst met 2 slaapkamers, wat in principe nodig is, gezien ik een zoontje heb.
Hij zou een eigen kamer moeten hebben, zeker gezien ik in een vechtscheiding verwikkeld zit en men daar wel eens heel erg moeilijk over kan doen.
Wat kan hier aan gedaan worden?
Zijn er oplossingen, dat ik toch aan een huurwoning zou kunnen komen?
Mag ik liegen tegen immo kantoren over mijn inkomen? (voor zover ze niet kunnen nagaan dat ik lieg uiteraard).

Ik vind het al erg dat je nergens meer terecht kan met huisdieren, nu ook al niet meer alleenstaande moeder met een laag inkomen, terwijl ik wel kan aantonen dat ik terug aan het werk kan gaan, al is dat niet onmiddelijk (kan nog enkele maanden duren, immers zoek ik aangepast werk aan mijn handicap).
De sociale verhuurkantoren in onze regio hebben ook niet veel te bieden, lange wachttijden en vaak ook woningen die niet voldoen aan de 'eisen', waardoor je dan eens moet afwijzen en uiteindelijk geschrapt wordt, hoewel je in je recht bent en eigenlijk niet eens die aanbieding had mogen krijgen. Dat is ook een straatje zonder einde.

Ik ben ten einde raad...

[JohnD]

Ik leef van een bestaansminimum (ik ben werkloos met 33% invaliditeit RVA en in begeleiding GTB (VDAB) ) Hierdoor bedraagt mijn inkomen net iets minder dan het bestaansminimum en zal het ocmw moeten bijspringen als ik alleen staande moeder wordt. (momenteel woon ik nog samen). Nu ben ik al 3 jaar intensief op zoek, eerste 2 jaar tesamen met mijn vriend, nu zijn we van plan om apart te gaan wonen.
Maar ik krijg nergens een huurwoning te pakken.

Perfekt normaal. Mensen met het dubbele van uw inkomen worden ook geweigerd. Hier spreekt u dat uw inkomen iets minder dan het bestaanminimum is. Spreken we hier dus van zo'n € 700 ? U zegt "zal het OCMW moeten bijspringen". Het immokantoor heeft dus totaal geen zicht op uw inkomsten. Hun redenering klopt. Volgens mij is dus € 500 zelfs niet haalbaar.

Zijn er oplossingen, dat ik toch aan een huurwoning zou kunnen komen?

Sociale woningen, lijkt mij een oplossing. Maar dan zijn we met de wachtlijsten vertrokken voor een paar jaar. Hoe dat het komt dat die wachtlijsten zo lang zijn hoef ik u niet te vertellen dacht ik, met de "open grenzen" en de "eigen volk laatst" politiek van de afgelopen regeringen.

Mag ik liegen tegen immo kantoren over mijn inkomen? (voor zover ze niet kunnen nagaan dat ik lieg uiteraard).

U mag uiteraard liegen, maar ze zullen wel bewijzen vragen, zodat het liegen u in feite geen stap verder brengt. Vergelijk het niet met een leugen t.o.v. je werkgever voor je aanwerving waar dat een reden tot ontslag kan geven. Het is niet omdat je bij het zoeken naar een woning een leugentje om bestwil gedaan hebt, dat je verhuurder dat als een reden voor opzeg kan aanwenden, voorzover hij al kan opzeggen uiteraard.

Ik vind het al erg dat je nergens meer terecht kan met huisdieren

Daar zou ik voor het welzijn van het dier kiezen en erover zwijgen en desnoods liegen als de pest. Het enigste dat u kan overkomen is dat de verhuurder naar de vrederechter stapt, en dan zal de uitspraak nog niet steeds in uw nadeel hoeven te zijn. Het is niet omdat er in een kontract een clausule staat die het houden van huisdieren verbied, dat je je daaraan hoeft te houden.

Nu ook al niet meer alleenstaande moeder met een laag inkomen, terwijl ik wel kan aantonen dat ik terug aan het werk kan gaan, al is dat niet onmiddelijk (kan nog enkele maanden duren, immers zoek ik aangepast werk aan mijn handicap).

Daar wringt het schoentje. U moet nu kunnen bewijzen wat uw inkomen is. Een verhuurder of immokantoor zijn geen liefdadigheidsinstellingen. Hou daar steeds rekening mee. Ik doe dat ook als ik tegen hen een gerechterlijke procedure start.

[LoneWolfke]

Ik krijg als alleenstaande moeder ongeveer 900€ per maand, dus zal het ocmw een 100€ moeten bijspringen. Het nieuwe bestaansminimum zou op een 1000€ ongeveer vastgelegd zijn wist de sociale werkster me te vertellen.

Uiteraard zijn verhuurders geen liefdadigheidsinstellingen, dat begrijp ik ook wel.
Maar ik ben in begeleiding (budgetbeheer) ocmw en kan ze wel verzekeren dat ik met al het financiële in orde ben, plus allimentatie en onderhoudsgeld en kindergeld.
500€ is het uiterste maximum, liever 100€ minder natuurlijk, geeft mij ook meer ademruimte, er komen uiteraard nog andere rekeningen bovenop en ik eet nog wel graag ook.
De huurprijzen zijn echter enorm hoog.
Een woonst met 2 slaapkamers onder 500€ is al haast niet meer te vinden.
Wat me enorm wanhopig maakt, want waar moet ik nu naartoe?

[huurder45]

Hallo
Bij een zekere immo in Eeklo (waar ik jammer genoeg gehuurd heb) kun je huren mits het voorleggen van bewijs van inkomen (blijft zelfde als je werkt of niet).

[Nelufer]

Waar zoek je iets te huur?
Zelfs in het Brugse kan je een flat met twee slaapkamers vinden voor 300 à 400 euro

Kan je omwille van hoogdringendheid niet sneller een sociale woning krijgen?
Je moet dan idd niet te kieskeurig zijn

Eventueel eens op zoek gaan naar bv een flat/huis delen?

[LoneWolfke]

Ik zoek regio Balen / Mol / Geel / Leopoldsburg wat te wonen.
Kieskeurig zijn we al geruime tijd niet meer, dus niet zagen en klagen over een kastje dat scheef hangt, plintje dat ontbreekt, enkele beglazing, zelfs niet meer kijken naar hoe er gestookt wordt (mazout, electriciteit, gas, maakt al niet meer uit).

Nee, de hoogdringendheid maakt blijkbaar niet veel uit voor de sociale woningen in deze regio.
Van het ocmw kregen we simpelweg de mededeling dat er zo weinig sociale woningen waren en zoveel 'hoogdringende' dat je echt wel op de wachtlijst komt en de eerste nu echt wel eerst iets krijgt (die staat er dan wsl al jaren langer op dan jezelf).
En ook om dat weer in orde te brengen, zijn we weer maanden verder, komen we eerst weer op de wachtlijst en dan mag je rekenen dat je een 2-tal jaar verder bent eer je een eerste aanbieding krijgt, waarin duidelijk wordt dat ze bepaalde zaken niet in rekening hebben genomen (zoals woonplaats en huurprijs bv of een appartement op een 15de verdieping, wat ik niet afkan gezien chronische pijn, eerste en tweede zal maar moeten lukken, maar hoger als dat, kan ik zelf mijn eigen woning niet in).
Bij de Molse bouwmaatschappij mag je 2 afwijzingen doen en dan wordt je geschrapt.
Na de eerste aanbieding wordt duidelijk dat je dossier niet in orde is. Een jaar later krijg je dan een tweede aanbieding en met veel geluk past die goed.
Spijtig voor ons is de eerste aanvraag gebeurd toen ik nog samen was met mijn vriend en zijn ze ook via dat profiel gaan kijken en moeten we beide terug ingeschreven worden, maar dan apart (omdat we dus ook apart gaan wonen). We komen dan ook weer helemaal achteraan op de wachtlijst te staan uiteraard.

Voor huis / flat delen sta ik zeker en vast open. Alleen iemand vinden, is weer een andere zaak.
Ik heb momenteel niet genoeg tijd meer om mensen te screenen (want zeg nu zelf, als je een kind hebt, ga je niet met de eerste de beste een huis gaan delen, je moet dan wel wat zekerheden hebben, zowel financieel als op sociaal vlak, geen drugsverslaafde of alcoholieker bv of een uitgaanstype of iemand waar elke dag een boel vrienden het huis van op stelten komen zetten, ik moet nog aan mijn kind en gezondheid denken ook nog, wat het moeilijk maakt natuurlijk).

Blijkbaar zou deze omgeving niet direct gunstig zijn om goedkope woongelegenheden te vinden en eveneens is er hier weinig aanbod aan sociale woningen.
Tenzij je enkele jaren geduld hebt natuurlijk, maar die enkele jaren zijn ondertusen om voor ons, het is gereduceerd tot nog één maand, dus nu wordt het echt wel krap om nog wat te vinden.

[Resul007]

Hoi,

Ik woon regio Leopoldsburg en kan u misschien helpen.

Laat even iets achter op mijn emailadres.

Groeten,

Resul

[LoneWolfke]

Gezien er geen email adres bij je profiel zit, heb ik je even een pb gelaten, maar ik hoor niets van jou terug.

[Yevgeniya]

Lone Wolfke,
Als ik het mag vragen, maar kan uwe ex in spe de woning niet verlaten? Is de woning die u nu huurt mss te duur voor uw inkomsten? Uwe ex heeft ertoe bijgedragen dat u in zo'n situatie terechtkwam, dus moet hij als eerste dat probleem oplossen...

[LoneWolfke]

De persoon waar ik mee samen woon, is niet mijn ex-man.
Wel een nieuwe relatie die momenteel complex in elkaar zit.
Deze persoon is niet de schuldige aan de situatie waarin ik zit.

De woning waarin ik nu verblijf, staat op mijn moeder haar naam als huurder. Zij heeft de huur opgezegd.
Zelfs als dat niet het geval zou zijn, is het geen optie in dit huis te blijven wonen.
het huis vertoont de nodige mankementen (we hebben nog één kamer waar het niet binnen regent, schimmel alom, geen verluchting op plaatsen, veel schade aan het huis, kortom, een krot en nog een winter hier, zou ieders gezondheid enorm schaden!).
We moeten overigens allen deze woning verlaten tegen eind augustus. Dit doordat mijn moeder dus het huurcontract beëindigt heeft en zijzelf woont al geruime tijd met haar nieuwe vriend samen.
Mijn huisgenoot is blij dat hij een dak boven zijn hoofd heeft en ik ook, voor zolang het nog duurt dan toch.

Mijn ex-man heeft er mss ergens wel voor gezorgd dat ik in deze situatie terecht ben gekomen, maar hoe zou hij dat dan moeten oplossen?
Buiten een allimentatie en onderhoudsgeld voor mij, zie ik niet in hoe ik gerechterlijk zou kunnen eisen dat hij mij een nieuwe woonst zou zorgen.

[Yevgeniya]

Ja, idd, uw ex-man kunt u niet aanspreken dat hij voor een nieuwe woonst zorgt, daar u ook een nieuwe vriend heeft waarbij het eventueel zou kunnen worden verondersteld dat hij u gaat ondersteunen.
Werkt u in de regio Balen / Mol / Geel / Leopoldsburg? Zoniet, dan kunt u nog overwegen om dichter bij Brussel te gaan wonen. Of ergens in de Vlaamse Ardennen te gaan wonen. Een deftig apprtement of zelfs een huis voor max 500 euro is daar gemakkelijk te vinden.
Hier zijn een paar panden op 20 km afstand van Geel:
http://www.2dehands.be/immo/huurwoninge ... -antwerpen" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.2dehands.be/immo/huurwoninge ... -antwerpen" onclick="window.open(this.href);return false;
Iets voor u?

Vlaamse Ardennen dat is regio Kluisbergen, Oudenaarde (een zeer mooie stad), Ronse. Dat is ook niet ver van Gent. In Gent zijn er meer werkplaatsen voor personen met invaliditeit. Kunt u een auto besturen? In elk geval is de verbinding Ronse/Oudenaarde/Zottegem - Gent vrij goed. Er rijdt zelfs een bus van Oudenaarde en Zottegem naar Gent (als u abonnement op Delijn heeft of kunt/wilt aanschaffen)... Het is nu het moment om te beslissen, zo kunt u uw kind nog op tijd op school inschrijven.

U kunt proberen met iemand samenhuizen, maar dan moet u naar de notaris om de verklaring van niet-samenwoning te vastleggen, zodat u later geen problemen met RsZ en met de Belastingsadministratie hebt en een aparte brievenbus kopen...
Op juridisch vlak kunt in uw situatie moeilijk iets ondernemen.
Woont uw man in eigen huis? Heeft hij een vaste job?

[roharro]

Er zijn drie verschillende vormen van samenwonen:

U woont samen en u vormt met uw partner een feitelijk gezin.
U bent wettelijk samenwonend. Dat betekent dat u en uw partner een verklaring tot wettelijk samenwonen afgelegd hebben bij de ambtenaar van de burgerlijke stand van uw gezamenlijke woonplaats.
U woont samen als getrouwden

Samenwonen op grond van een "verklaring van niet-samenwoning" is dan ook een contradictie die niet klopt met de juridische definitie van "gezin" in België.

[Yevgeniya]

Er bestaat ook zoiets als SAMENHUIZEN. U moet eens bij de notaris een afspraak maken, als u nog altijd niet op de hoogte bent van deze mogelijkheid. U leeft samen met iemand in een huis en deelt de kosten, voor de rest heeft u niets gemeenschappelijk. U bent gedeeld aansprakelijk voor de betaling van de kosten en verder zorgt u zelf voor uw eten, wasgoed edm...

[roharro]

Er bestaat ook zoiets als SAMENHUIZEN. U moet eens bij de notaris een afspraak maken, als u nog altijd niet op de hoogte bent van deze mogelijkheid. U leeft samen met iemand in een huis en deelt de kosten, voor de rest heeft u niets gemeenschappelijk. U bent gedeeld aansprakelijk voor de betaling van de kosten en verder zorgt u zelf voor uw eten, wasgoed edm...

Vertel dat aan de schuldeisers van uw medebewoner. Niettegenstaande de pedante toon vergist u zich grondig: dergelijke overeenkomsten zijn slechts bindend tussen de partijen die ze aangaan maar zijn niet tegenstelbaar tegenover derden!!!

Voor de overheid vormen feitelijke samenwoners een gezin. Zie de talrijke vragen en antwoorden op dit formum van de mensen die daardoor in de problemen zijn gekomen, op het vlak van uitkeringen, subsidies, schulden van mede-bewoners, enz.

[Yevgeniya]

Beste Roharro,
U hoeft niet boos te worden als u iets beter weet, het hoeft niet persoonlijk te worden. Uw toon past niet in het plaatje van een koele redenaar. Als u objectieve argumenten kunt voorleggen, doe het dan, maar zeg niet gewoon "het mag niet" met drie uitroeptekens. Zen, aub.
Met vriendelijke groeten