moeilijke zoon

[Silvia]

Beste,

Een dikke 5 jaar terug ben ik feitelijk gescheiden van mijn man.Onze 2 kinderen waren toen bij mij.

2,5 jaar terug ben ik dan wettelijk gescheiden met eot en de kinderen waren dus nog steeds bij mij.Mijn dochter is nu 9 en mijn zoon is nu 15.

Ook ongeveer 2,5jaar terug leerde ik een andere man kennen.Tussen de ondertekening van de eot en dat mijn ex weet heeft van mijn nieuwe relatie zat indertijd zo'n 2 maand.

Dus op de dag van de ondertekening van de eot,was mijn ex met alles akkoord dat ik de kinderen zou opvoeden.Dus na ongeveer 2 maand komt hij te weten dat ik een andere relatie heb en opeens ben ik een slechte moeder,volgens hem ook nog zwaar alcoholverslaafd en andere minder fraaie dingen.

Hij startte dan ook een proces tegen mij om mijn kinderen van mij weg te halen.
Spijtig genoeg heeft hij de zoon van 15 jaar achter zijn kar gespannen,en alles wat zijn vader beweerd,wordt dan door mijn zoon bevestigd.
Hij heeft dit kind zwaar gehersenspoeld volgens mij.
Ondertussen zijn we nu al 2,5 jaar bezig in de jeugdrechtbank.
De dochter is aan mij toegewezen en de zoon verblijft bij zijn vader.

Op de koop toe spreekt mijn zoon al 2,5 jaar niet meer tegen mij.Hij behandeld mij als een stuk vuil,door toedoen van zijn vader.

De jeugdrechtbank heeft al 2 maal beslist dat hij om de 14 dagen 2 uur bij mij op bezoek moet komen,doch zij leggen die beslissing gewoon naast zich neer.Ze zijn er zelfs fier op dat ze tegen de wil van de rechtbank zijn en gaan zelfs verkondigen dat geen enkele rechter hen kan dwingen die beslissing na te leven.

Nu,daar ik geen vat meer heb op mijn zoon,vrees ik dat hij op het verkeerde pad zal geraken,zijn vader achterna.
Ben ik dan ook nog verantwoordelijk voor zijn daden???

Kan ik hem eventueel "onterven" door hem een te verwaarlozen bedragje na te laten bij mijn overlijden en het grootste bedrag aan mijn dochter en mijn nieuwe relatie te geven?

[Sophie Delaere]

*U bent gehuwd met nieuwe relatie: Als je sterft, bestaat uw nalatenschap uit 2 zaken: uw eigen vermogen (dat zijn hoofdzakelijk de goederen van voor tweede huwelijk) en de helft van het gemeenschappelijk vermogen (van uw nieuwe man en u samen) Dan kan je via een verblijvingsbeding (zo heet dat) het ganse gemeenschappelijk vermogen laten toekomen aan uw nieuwe man. Dan zal uw nalatenschap enkel bestaan uit uw eigen goederen en dus kleiner zijn voor de kinderen.


*U bent niet gehuwd. Dan kan u ook regelingen treffen ten voordele van uw dochter en uw nieuwe relatie.
U moet weten dat uw zoon in principe een reserve heeft dwz dat hij recht heeft op 1/3 van uw nalatenschap.
Hoe kom ik aan ??n derde?
De wet zegt dat indien u 2 kinderen hebt, de reserve van die kinderen samen 2/3 bedraagt (dus elk 1/3) en uw beschikbaar deel (dat wil zeggen: dat deel kan U vrij weggeven, bv. aan uw nieuwe vriend zonder dat de kinderen daar iets kunnen van zeggen) Let wel: hun reserve krijgen ze ALTIJD dus U mag niet meer dan het beschikbaar deel weggeven, anders krijgen zij hun reserve niet meer en kunnen zij daartegen optreden.

Er is slechts 1 uitzondering en dat is als U vindt dat uw zoon ONWAARDIG om te erven is. Dat is in art. 727, 1? Burgerlijk wetboek opgenomen maar dat kan slechts in bepaalde ERNSTIGE gevallen namelijk:
1.Als uw zoon veroordeeld is omdat hij U heeft (proberen) te doden
2.Als uw zoon U heeft beschuldigd van iets waarop een levenslange opsluiting tegenoverstaat.
3.Als hij meerderjarig is en weet wie U heeft gedood.
AANGEZIEN DAT HIER NIET HET GEVAL IS, MOET JE ERVAN UITGAAN DAT U UW ZOON NIET HELEMAAL KUNT ONTERVEN. HET ENIGE WAT U KUNT IS HEM ZO MIN MOGELIJK GEVEN!!

Hoe kan je hem zo min mogelijk geven?
1. Je kan aan Uw dochter bepaalde schenkingen doen die U niet aan uw zoon doet. Doe deze schenkingen altijd BUITEN ERFDEEL. Daar moet je naar de notaris voor (die zal verdere uitleg geven) Het komt erop neer dat je aan uw dochter iets schenkt buiten haar deel zodat ze later nog eens haar erfdeel krijgt. Let wel: het totaal aan schenkingen buiten deel mag het beschikbaar deel niet overschrijden.
DUS: als je aan Uw nieuwe vriend ook nog iets wil schenken, mag de totale som van al de schenkingen niet meer zijn dan 1/3 van uw nalatenschap. (de notaris moet dat controleren na uw dood) Als het wel meer is, moeten ze daar stuk van teruggeven omdat de kinderen (incl. uw zoon) hun reserve moeten krijgen. Let wel: op schenkingen is een schenkingsrecht verschuldigd (belastingen!) Beter is dus: als U zeker bent dat U nog 3 jaar gaat leven, schenkt U beter via handgift. U moet daar GEEN BELASTINGEN op betalen (tenzij U binnen de 3jaar doodgaat). Dat is dus voordelig.

Als je de reserves niet overschrijdt, zal uw dochter niet alleen haar deel van de reserve krijgen, maar ook een stuk van het beschikbaar deel.

Ik leg het uit met een voorbeeld:
stel: de nalatenschap is 90?
De notaris berekent daarop 2/3 reserve: dus: er wordt als het ware 60? van de nalatenschap apart gehouden voor de kinderen dwz dat uw dochter en uw zoon ELK 1/3 (samen is dat 2/3) krijgen, dus elk 30?.
er is dan nog 30? over (beschikbaar deel) waarover U tijdens Uw leven mocht beschikken. Stel dat u daarvan 15? aan uw nieuwe vriend hebt gegeven en 15? aan uw dochter. Uw dochter zal in totaal 15 + 30 =45? krijgen (meer dan uw zoon dus) UW ZOON KAN DAAR NIETS AAN DOEN ZOLANG HIJ MAAR ZIJN 30? KRIJGT

2.Nog beter is dat je uw dochter tijdens uw leven veel in natura geeft (dat kan niet achterhaald worden want een schenking wordt niet vermoed maar moet bewezen worden) tenzij U grote sommen begint te storten op de rekening van uw dochter (dan kan Uw zoon later wel bewijzen dat het om een schenking gaat en zal uw dochter dat moeten inbrengen als het zijn reserve zou aantasten)
Inbrengen betekent dat ze de goederen die ze kreeg in natura moet teruggeven, zodat het kan worden verkocht en de opbrengst ervan kan worden verdeeld tussen dochter en zoon. Dat is dus zeer vergaand!

RAAD: als U wil schenken, moet U naar de notaris (anders is de schenking niet geldig). Het is de enige mogelijkheid om uw dochter te bevoordelen. Hij zal U in de concrete situatie kunnen helpen. U mag zelfs gratis advies gaan vragen aan hem. DOE DAT. U zal zien dat hij in Uw concrete situatie de beste mogelijkheid zal kennen.

Met vriendelijke groet,
Sophie

[Gast]

Dag Sophie,

Bedankt voor de uitleg.
Wat met als mijn zoon stomiteiten uithaalt??Moet ik die dan betalen???Of als hij schulden maakt??
Heb hier echt schrik voor.Zijn vader en diens broer hebben hun ouders ook handen vol geld gekost toen ze jong waren(vernielingen,vechtpartijen,enz....)En zoals reeds gezegd,heb ik geen enkele invloed meer op mijn zoon.

Alvast bedankt voor uw antwoord.

Groetjes

[Sophie Delaere]

Beste,

ik vrees dat ik slecht nieuws heb. U bent in principe altijd aansprakelijk voor de daden van uw zoon, zolang hij minderjarig is obv art. 1384 Burgerlijk wetboek. Er is een vermoeden van fout ingevoerd van de ouders in het toezicht of de opvoeding van de kinderen. Beide ouders zijn SAMEN aansprakelijk, ook na de echtscheiding.
U kan wel een tegenbewijs proberen te leveren, dat zal voor U makkelijker gaan omdat U niet het toezicht heeft over uw zoon. U moet 2 zaken aantonen:
1.U moet dan proberen te bewijzen dat U, zo goed U kon toezicht hield op uw zoon (maar dat dit moeilijk was gezien de concrete omstandigheden) De rechter kijkt hiervoor wel naar de leeftijd van Uw zoon; de rechter weet dat het moeilijker is om een zoon van 15 in de gaten te houden dan een van 10. Als uw zoon zijn veertiendaags bezoek van 2 uur naast zich neer legt, is dat een bewijs dat U geen toezicht kan houden op hem (schrijf data neer dat hij niet komt bv.)
2.Vervolgens moet U aantonen dat U het kind, zolang U kon een goede opvoeding hebt gegeven. Op dit vlak neemt de rechtbank genoegen met een zeer algemeen tegenbewijs. bv. igv psychische stoornis hulp zoeken EEN TEGENBEWIJS VOEREN IS DUS MOGELIJK: verzamel dus zoveel mogelijk informatie die dat kan staven, als het ooit zo ver zou komen, zal de rechter hier mee rekening houden. Alle bewijs helpt, want het is Uzelf die de rechter zal moeten kunnen overtuigen.

Dat is de enige mogelijkheid: er bestaat wel zoiets als Uw kind ontvoogden maar dat wordt door de rechter niet aanvaard als het enkel is om aan de ouderlijke aansprakelijkheid te ontsnappen. Gerechtelijke ontvoogding wordt enkel uitgesproken als het in het belang is van de minderjarige: als U dat kan aantonen en de rechter aanvaardt het, dan staat hij onder toezicht van een curator en niet meer onder het toezicht van de ouders. Maar ik herhaal: dat zal hier niet het geval zijn vrees ik.

Uw aansprakelijkheid blijft in ieder geval beperkt tot de burgerrechtelijke gevolgen. Ik bedoel: stel dat hij iemand in het ziekenhuis slaat (fictief voorbeeld natuurlijk) zal uw zoon in de eerste plaats zelf worden gestraft door de jeugdrechtbank (evt zelfs door de correctionele rechtbank). Een eventuele schadevergoeding zal door de rechter worden opgelegd aan de ouders. U kan enkel proberen de rechter te overtuigen dat U er geen invloed meer op hebt maar in principe blijft U aansprakelijk.

ALs uw vrees echt terecht is, raad ik U aan om een familiale verzekering te sluiten. Dan bent U gedekt voor zulke dingen (normaal toch). Enkel de franchise zal U moeten betalen maar dat zal minder zijn dan bv. hoge ziekenhuisrekeningen zoals in ons voorbeeld. Praat daar eens over met uw verzekeraar, ik denk dat dit mogelijk is.

Succes,
Sophie

[gescheiden vaders]

Sophie, ik vind handgiften e.d. net de verkeerde manier, want als de zoon binnen 50 jaar (= als de moeder overlijdt) een inventaris op bekendheid vraagt, moet de dochter alles bekendmaken wat ze vanaf haar 18de verjaardag gekregen heeft en dat als voorgift op de erfenis kan aanzien worden. Handgiften horen daarbij, en de zoon mag die binnen 50 jaar verrekenen. De notaris zal uitleggen wat de gevolgen van een valse aangifte zijn: meineed.

Overigens: zijn we hier niet te veel aan 't focussen op iets wat nog verre van definitief is? De zoon is er 15, en als ik terugdenk aan de ruzies die ik met mijn vader had toen ik er 15 was...

Spijtig dat de advocaat van de moeder nog niet aan de jeugdrechter gevraagd heeft om aan de zoon Art. 371 B.W. uit te leggen: "Een kind en zijn ouders zijn op elke leeftijd aan elkaar respect verschuldigd."

[Silvia]

Sophie, ik vind handgiften e.d. net de verkeerde manier, want als de zoon binnen 50 jaar (= als de moeder overlijdt) een inventaris op bekendheid vraagt, moet de dochter alles bekendmaken wat ze vanaf haar 18de verjaardag gekregen heeft en dat als voorgift op de erfenis kan aanzien worden. Handgiften horen daarbij, en de zoon mag die binnen 50 jaar verrekenen. De notaris zal uitleggen wat de gevolgen van een valse aangifte zijn: meineed.

Overigens: zijn we hier niet te veel aan 't focussen op iets wat nog verre van definitief is? De zoon is er 15, en als ik terugdenk aan de ruzies die ik met mijn vader had toen ik er 15 was...

Spijtig dat de advocaat van de moeder nog niet aan de jeugdrechter gevraagd heeft om aan de zoon Art. 371 B.W. uit te leggen: "Een kind en zijn ouders zijn op elke leeftijd aan elkaar respect verschuldigd."

Aan gescheiden vaders,

Spijtig genoeg zijn het geen gewone ruzies meer tussen vader en zoon,in mijn geval tussen mij en mijn zoon.
Dat kind wordt echter zo beinvloed door mijn ex dat het echt crapuleus geworden is.Ik zie hem om de 2 weken,als ze mijn dochter komen afhalen en dan is het echt niet te doen.Hij staat me gewoon uit te schelden en te vernederen en zijn vader vind dit allemaal goed.Zelf tegen mijn vriend dient mijn zoon klachten neer bij de politie.We kunnen wel steeds bewijzen dat deze ongegrond zijn.Hij beschuldigd ons van alles en nog wat.
En dan komen we bij de jeugdrechtbank en is er dan zogezegd niks gebeurd.Een kind kan niet liegen zeggen ze daar.

Ze verplichten me nu om naar een psychiater te gaan om de relatie zoon/moeder te verbeteren. Maar wat baat dit als ze beiden niet meewillen werken?? Bij die psychiater laat hij blijken dat hij alles goed wil maken met mij,maar 's anderendaags,als zijn vader hem weer eens bewerkt heeft,schiet er van die goede voornemens niks meer over.

Ikzelf wou stoppen met dat gedoe met die psych,maar de rechtbank verplicht me en zegd dat ik mijn burgerplichten maar moet vervullen.
Waar zijn hun burgerplichten dan???

Hartelijk dank

[Sophie Delaere]

Beste,

Daarom raad ik haar in de eerste plaats aan om te schenken bij notari?le akte buiten deel. Zolang zij haar beschikbaar deel niet overschrijdt, kan de schenking door de zoon niet worden ingekort.
Het feit dat U van goede wil bent om naar de psychiater te gaan, speelt enkel maar in het voordeel van Uzelf als U zich evt in de toekomst zal moeten verdedigen dat ze hem wel een goede opvoeding wou geven.

[Gast]

Sophie, ik vind handgiften e.d. net de verkeerde manier, want als de zoon binnen 50 jaar (= als de moeder overlijdt) een inventaris op bekendheid vraagt, moet de dochter alles bekendmaken wat ze vanaf haar 18de verjaardag gekregen heeft en dat als voorgift op de erfenis kan aanzien worden. Handgiften horen daarbij, en de zoon mag die binnen 50 jaar verrekenen. De notaris zal uitleggen wat de gevolgen van een valse aangifte zijn: meineed.

Overigens: zijn we hier niet te veel aan 't focussen op iets wat nog verre van definitief is? De zoon is er 15, en als ik terugdenk aan de ruzies die ik met mijn vader had toen ik er 15 was...

Spijtig dat de advocaat van de moeder nog niet aan de jeugdrechter gevraagd heeft om aan de zoon Art. 371 B.W. uit te leggen: "Een kind en zijn ouders zijn op elke leeftijd aan elkaar respect verschuldigd."

Aan gescheiden vaders,

Spijtig genoeg zijn het geen gewone ruzies meer tussen vader en zoon,in mijn geval tussen mij en mijn zoon.
Dat kind wordt echter zo beinvloed door mijn ex dat het echt crapuleus geworden is.Ik zie hem om de 2 weken,als ze mijn dochter komen afhalen en dan is het echt niet te doen.Hij staat me gewoon uit te schelden en te vernederen en zijn vader vind dit allemaal goed.Zelf tegen mijn vriend dient mijn zoon klachten neer bij de politie.We kunnen wel steeds bewijzen dat deze ongegrond zijn.Hij beschuldigd ons van alles en nog wat.
En dan komen we bij de jeugdrechtbank en is er dan zogezegd niks gebeurd.Een kind kan niet liegen zeggen ze daar.

Ze verplichten me nu om naar een psychiater te gaan om de relatie zoon/moeder te verbeteren. Maar wat baat dit als ze beiden niet meewillen werken?? Bij die psychiater laat hij blijken dat hij alles goed wil maken met mij,maar 's anderendaags,als zijn vader hem weer eens bewerkt heeft,schiet er van die goede voornemens niks meer over.

Ikzelf wou stoppen met dat gedoe met die psych,maar de rechtbank verplicht me en zegd dat ik mijn burgerplichten maar moet vervullen.
Waar zijn hun burgerplichten dan???

Hartelijk dank

Hallo Sylvia, jij doet je best om die relatie met je zoon terug goed te krijgen, maar het lukt je niet....
Het zegt meer over je zoon en je ex man dan over jezelf, je ex man bewerkt jou zoon duidelijk! Zielig van hem , kinderen tegen hun moeder opzetten, vroeg of laat ziet je zoon wel in dat jij het met hem goed bedoelde. Steek je energie in je dochter en je nieuwe relatie, want daar moet ge uiteindelijk mee verder.....laat de rest wat rusten .....tijd heelt vele wonden!! Goeie moed els

[Silvia]

Dag Els,

Bedankt voor je steun.Mijn energie in mijn dochter en nieuwe relatie steken,dat probeer ik zoveel mogelijk.
Mijn ex is echter zo bedreven in het manipuleren van mensen,dat ik bang ben dat ik hetzelfde ga meemaken als mijn dochter 12j wordt.
Ik kan me dan alleen troosten met het feit dat IK weet dat ik een goede moeder ben/was. Hopelijk zullen ze dat ooit een keer beseffen.
Het is echt zwaar,om zo behandeld te worden door iemand waar ik toch een dikke 12j heb voor gezorgd.

Bedankt,

Silvia

[Gast]

Dag Els,

Bedankt voor je steun.Mijn energie in mijn dochter en nieuwe relatie steken,dat probeer ik zoveel mogelijk.
Mijn ex is echter zo bedreven in het manipuleren van mensen,dat ik bang ben dat ik hetzelfde ga meemaken als mijn dochter 12j wordt.
Ik kan me dan alleen troosten met het feit dat IK weet dat ik een goede moeder ben/was. Hopelijk zullen ze dat ooit een keer beseffen.
Het is echt zwaar,om zo behandeld te worden door iemand waar ik toch een dikke 12j heb voor gezorgd.

Jij bent zeker een goede moeder, twijfel daar vooral niet aan! Op sommige zaken in het leven heeft men g??n vat.....alleen kan tijd raad geven. Niets is erger voor een moeder (vader) om afgewezen te worden van je eigen kinderen, eigenlijk is dat een vorm van oudermishandeling. Laat je zoon zeker niet vallen en laat hem weten (ddor berichtjes of kaartjes) dat hij zeker welkom is bij jullie! Ik wens je een nieuw jaar met geluk en hoop en veel vriendschap van de mensen die je dierbaar zijn!!Gelukkig 2006 els

Bedankt,

Silvia