Nu begeef ik me vaak genoeg in rechtzalen en moeilijke situaties omdat ik zwaar in conflict lig met het gerechtelijk apparaat.
1) Er zullen maar weinig zaken zijn die comit?P niet onderzoekt -> zeg maar dat het niet waar is, maar ze houden je op de hoogte als je een brief schrijft (deze verdwijnt dus echt niet in het duister)
2) Rechters zijn praktisch allemaal heel moeilijk aanspeekbaar - Dus het verhaal van je dat een rechter jou benaderd klinkt voor mij erg onwaarschijnlijk
3) Dat de misdaad waar jij over spreekt aanlokkelijk is voor een magistraat is nog ongeloofwaardiger
Het neemt niet weg dat ook mijn overtuiging is dat het een en het ander fout (kan) gaan, en ook mijn diepste overtuiging is dat magistraten, andere magistraten beschermen om zaken toe te dekken maar dat heeft weinig of niets te maken met gewapende delicten, bescherming van drugsmilieu's ed.
Wat kan je doen?
Gooi er niet alles tergelijketijd uit, maar pik een elementje eruit (waar je bewijzen van hebt) en bespreek ENKEL DAT ITEM hier dan zien we wel waar het naar toe gaat
We kunnen niet verder dan ons best doen en de zaak in handen leggen van de Opperste Rechter die uiteindelijk toch het laatste woord heeft
Ook hier ben ik helemaal niet met je eens met reden zoals hierboven omschreven.
Het is danzij de persvrijheid dat er druk kan gelegd worden op magistraten om hun job beter te doen en kom niet af dat die ook allemaal mee in de corruptie zitten. Ze staan aan te schuiven om dergelijke waar gebeurde verhalen (die ze kunnen controleren) te kunnen of te mogen brengen
In die onpartijdige onafhangkelijke opperste rechter geloof ik al lang niet meer (laatst nog een vonnis 40 keer moeten lezen haast woord per woord moeten opzoeken wat de diepere betekenis is van de woorden en ik begreep er nog geen snars van ondanks ik meen op dat vlak toch iets af te weten)
RR