Waar de wet voorschrijft dat: alles wat wordt beweerd dient te worden bewezen, lijkt het me dat; rechters op dat moment zelf de wet niet naleven. Maar ja, je moet al zeer begoed zijn om een advokaat te kunnen betalen om deze heren te kunnen wraken.
Mijn vraag is dan ook wat de draagkracht is van vonnissen die aan beide ouders het co-ouderschap toewijzen, maar die een verblijfsregeling opleggen waarbij de ene ouder de kinderen maar met mondjes-maat te zien krijgt...
Of m.a.w. hoe kan je in gelijke mate instaan voor de opvoeding en vorming van een kind, wanneer de communicatie tussen beiden ouders onbestaand is, en je door een rechtbank gediscrimineerd wordt door een ongelijk vonnis inzake verblijfsregeling???
Dergelijke co-ouderschap weerhoud beterschap in de communicatie en bestendigen het conflict=> werkt aldus zichzelf tegen.
Een knappe bol die dergelijk vonnis krijgt uitgelegd als het resultaat van een echtscheidingsprocedure zonder schuld!!!
Ik zag net iets staan in een krant over het ziekteverzuim bij rechters... dergelijke onzin moet de heren wel ziek krijgen!