Met de 10% wordt wel degelijk het voorschot/waarborg bedoeld. Het is de gangbare praktijk dat het voorschot 10% van de koopsom is.
Hiervan kan tussen partijen in meer of min worden afgeweken.
Enkel bij de Wet Breyne mag het voorschot maximum 5% zijn.
Als de compromis stelt dat het voorschot bij de notaris dient geconsigneerd te worden kan hiervan enkel afgeweken worden mits akkoord van de kopers - afhankelijk van de gekende solvabiliteit van de verkopers zal de notaris zich hierbij al dan niet neutraal in opstellen.
Inderdaad gangbare praktijk maar niet verplicht.
Veel mensen zien de waarborgsom in de context als de som die ze moeten betalen als registratierecht wat in feite niet zo kan gezien worden.
Je mag gerust verkopen en geen waarborgsom(voorschot) vragen. je beslist daarin zelf. Doch met het vragen van de waarborgsom weet je direkt dat de kopers solvabel zijn en hierover beschikken. Als ze over deze som kunnen beschikken in het begin zullen ze meestal wel een krediet kunnen verkrijgen ook.
Vraag je een waarborgsom ( of in de volksmond voorschot ) en is er al een probleem deze te krijgen dan mag je ook vragen stellen bij de rest ...
Slechts een antwoord van de meer dan 690 ( op heden ) beschikbare vastgoed gerelateerde berichten op de non-profit site http://www.vastgoedforum.com met gedetailleerde zoekfunktie