#2 , 29 dec 2006 10:58
Mijn grootouders langs vaderskant zijn beiden overleden (grootmoeder in 2004, grootvader in 2005). De grootvader heeft na het overlijden van grootmoeder een tijdje bij zijn zoon (mijn vader) ingewoond. Wegens agressie werd mijn grootvader (na onderzoek door onze huisarts) in een revalidatiecentrum geplaatst, waar zijn dochter hem is komen opzoeken. Daar heeft mijn grootvader uit wraak allerlei leugens verkondigd dat zijn zoon geld zou gestolen hebben, samen met kasbons (deze zouden in een kluis gestopt zijn, we zijn nooit in die kluis geweest, dat kan de bank normaal toch bewijzen). Mijn grootouders waren arm, ze hadden gewoon geen geld, laat staan kasbons. Hun dochter gelooft dit verhaal echter en eist van haar broer een som van 25 000 euro (de helft van wat hij zogezegd gestolen zou hebben). Volgens onze notaris heeft die vrouw geen recht om dit eisen en hij raadde ons af om hiervoor direct een advocaat in te schakelen en af te wachten wat haar volgende actie zou zijn.
Ondertussen heeft mijn tante beslag laten leggen op de helft van het huis van mijn ouders en de gemeenschappelijke kluis van mijn ouders laten verzegelen. Hierna hoorden we maandenlang niets meer. Op aangetekende brieven van de notaris met de vraag wat mijn tante nu precies wou, kwam nooit antwoord.
Gisteren kwamen we te weten dat mijn tante de kluis van mijn grootmoeder langs moederskant heeft laten verzegelen (deze kluis staat op naam van mijn oom langs moederskant, mijn moeder heeft volmacht). Ook het erfdeel van mijn moeder van het huis van haar ouders is in beslag genomen. Over het verzegelen van deze kluis werden we nooit verwittigd.
Ik hoop dat de situatie hiermee een beetje duidelijk is. Ik begrijp echter niet dat we door het gerecht nooit werden opgeroepen om onze versie van de feiten te kunnen vertellen.