De controle bestaat erin dat elke geldelijke transactie wordt geregistreerd.
Het 'gewoon" cash geld ophalen van deze rekening voor persoonlijk gebruik, mag dan aanzien worden als een diefstal van geld dat aan de kinderen toebehoort.
Wellicht een reden om dergelijke ouder de volmacht op de kinderrekening te ontnemen en zelfs diens co-ouderschap in vraag te stellen.
De hamvraag hier is: of co-ouderschap kan, zonder ouderlijk overleg?
Indien één van de ouders hieraan niet actief wenst mee te werken, dan zal dat in alle gevallen leiden tot een blijvende onmin tussen beide ouders.
Wat kinderen ook zullen ervaren als extreem negatief.
Als dat de bedoeling is van een gewettigde echtscheiding, dan kan de wetgever het begrip co-ouderschap maar beter uit de wetgeving schrappen, mijn inziens.
Je geeft de eisende ouder de mogelijkheid om het huwelijk te ontbinden, dan moet je als wetgever ook zien dat de niet-eisende ouder zijn ouderschap in gelijke mate kan opnemen en waarmaken. En de kinderrekening blijkt daarbij het meest aan te raden controle instrument.
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Re: Kindrekening verplicht
Handige documenten voor Personenrecht
Ik heb niet bepaald veel zin of zelfs recht om de uitgaven van mijn ex te "controleren". Leven en laten leven zeg ik altijd. Wij komen goed overeen, net omdat we elkaars privacy ook respecteren en wat ik koop voor mijn kind moet ook niet gecontroleerd worden door iemand waarmee ik geen gezin vorm vind ik. Nochmaals : zoiets is goed als beide partijen erachter staan maar het kan voor zoveel overbodige problemen zorgen. Zoals je zegt , zou het diefstal zijn, als iemand gewoon voor eigen gebruik geld afhaalt. En wat dan ? Een rechtzaak omdat je ex jullie kind bestolen heeft ? Komaan kan het nog lachwekkender ? Trouwens als ik met de kaart betaal in de GB, waar ik een jas heb gekocht voor mijn zoon, dan kan mijn ex enkel en alleen zien dat ik voor een bepaald bedrag "iets" gekocht heb in de gb. Hij kan niet zien wat en ik kan hem dan zoveel wijsmaken of moet ik vanaf nu elke kassabon ophangen in mijn living voor het geval dat de papa er ooit eens achter vraagt ?
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Bijtje, dat is idd de redenering zolang er overeengekomen wordt.
Maar lees dit forum er even op na, dan zal je zien dat elke onmin tussen gescheiden ouders net rond de financiële 'regeling' draait.
Stel:
Stel u bent veroordeelt tot het betalen van een torenhoge kinder-alimentatie (na zwaar geblaas van advokaat van uw ex)
U moogt daarvoor dagelijks de ziel uit je lijf werken.
Daar waar u ervan overtuigd bent dat deze alimentatie niet realistisch werd toegedeeld.
Welke bewijslast zal u ooit nog kunnen terugvinden om dit aan te klagen en te weerleggen?
Ofwel maakt u zware gerechtskosten, ofwel blijft u tijdens de gehele jeugd van uw kinderen belast met onterechte betalingen aan uw ex.
De keuze tussen beide kwalen kan éénvoudig worden vermeden door het vorderen van een kinderrekening.
Maar lees dit forum er even op na, dan zal je zien dat elke onmin tussen gescheiden ouders net rond de financiële 'regeling' draait.
Stel:
Stel u bent veroordeelt tot het betalen van een torenhoge kinder-alimentatie (na zwaar geblaas van advokaat van uw ex)
U moogt daarvoor dagelijks de ziel uit je lijf werken.
Daar waar u ervan overtuigd bent dat deze alimentatie niet realistisch werd toegedeeld.
Welke bewijslast zal u ooit nog kunnen terugvinden om dit aan te klagen en te weerleggen?
Ofwel maakt u zware gerechtskosten, ofwel blijft u tijdens de gehele jeugd van uw kinderen belast met onterechte betalingen aan uw ex.
De keuze tussen beide kwalen kan éénvoudig worden vermeden door het vorderen van een kinderrekening.
Handige documenten voor Personenrecht
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Inderdaad, u leest hier op het forum eveneens tal van reacties van posters die een evenwichtig verblijf bij de andere ouder ten aller prijs willen voorkomen.
Anderzijds ouders wiens kinderen, maanden tot jaren, verstoken worden door de andere ouder.
Een kinderrekening kan ook dan een oplossing bieden, er wordt de rechtbank een controle instrument mee geboden, waaruit zij kunnen afleiden wie van de ouders er dwars ligt, en waar het schoentje wringt.
Als één van de ouder zich niet kan of wil aanpassen aan het 'gezinsbudget', komt dat duidelijk tot uiting.
Maar u hebt gelijk; het is zinloos van een bij elk fout gedrag van één der ouders, telkens terug naar de rechtbank te moeten.
Het is inderdaad beter dat ouders daarin overleg zouden plegen en aldus ook samen de knopen kunnen doorhakken.
Net dat is het wat men co-ouderschap pleegt te noemen. Dat is niet anders dan dat er geen kinderrekening zou bestaan.
Anderzijds ouders wiens kinderen, maanden tot jaren, verstoken worden door de andere ouder.
Een kinderrekening kan ook dan een oplossing bieden, er wordt de rechtbank een controle instrument mee geboden, waaruit zij kunnen afleiden wie van de ouders er dwars ligt, en waar het schoentje wringt.
Als één van de ouder zich niet kan of wil aanpassen aan het 'gezinsbudget', komt dat duidelijk tot uiting.
Maar u hebt gelijk; het is zinloos van een bij elk fout gedrag van één der ouders, telkens terug naar de rechtbank te moeten.
Het is inderdaad beter dat ouders daarin overleg zouden plegen en aldus ook samen de knopen kunnen doorhakken.
Net dat is het wat men co-ouderschap pleegt te noemen. Dat is niet anders dan dat er geen kinderrekening zou bestaan.
Handige documenten voor Personenrecht
"waaruit zij kunnen afleiden wie van de ouders er dwarsligt en waar het schoentje wringt"
Ik meen te weten dat niet alles altijd om financiele zaken draait maar vaak ook om niet verwerkte scheidingen enzovoort. Dan ziet een rechter niet veel aan zo'n rekening.
En ook, als de ene ouder al meer "fouten" maakt met die rekening dan de andere, zegt dat helemaal niets over zijn/haar kwaliteiten als ouder.
Het gezinsbudget wordt beheerd door "het gezin". Kinderen van gescheiden ouders hebben twee gezinnen of alleenstaande ouders en dus twee financiele situaties. Dat is net waarom co-ouderschap zo mooi kan zijn, zodat het kind leert omgaan met verschillen op allerlei vlakken (dus ook zeker op financieel gebied)
Ik meen te weten dat niet alles altijd om financiele zaken draait maar vaak ook om niet verwerkte scheidingen enzovoort. Dan ziet een rechter niet veel aan zo'n rekening.
En ook, als de ene ouder al meer "fouten" maakt met die rekening dan de andere, zegt dat helemaal niets over zijn/haar kwaliteiten als ouder.
Het gezinsbudget wordt beheerd door "het gezin". Kinderen van gescheiden ouders hebben twee gezinnen of alleenstaande ouders en dus twee financiele situaties. Dat is net waarom co-ouderschap zo mooi kan zijn, zodat het kind leert omgaan met verschillen op allerlei vlakken (dus ook zeker op financieel gebied)
voila, het is precies dat feit dat het systeem niet te implementeren maakt: het gaat om 2 gezinnen.
Laten we eens de theorie in de praktijk omzetten: een case-study:
ouder A en B, kind.
- verblijfsregeling 65/35 (want bij een moderne 50/50regeling is de kindrekening belachelijk:voor 100 euro kinderbijslag per maand een rekening openen?...)
- kinderbijslag 100 euro wordt maandelijks gestort op kindrekening. Jammer: want als ouder A het kon aanvragen en ontvangen (A heeft een NSG), dan werd de som in de totaliteit van het kinderaantal voor dat kind verhoogd met zo'n 50 à 80 euro per maand.
- ouder B stort maandelijks alimentatie: 100 euro: want ouder A heeft kind 65%. Opgelet: deze alimentatie is voor de dagelijkse kosten van A dus. Dit dient niet voor de extra onkosten.
- ouders A en B storten maandelijks elk 100 euro voorschot op de kindrekening voor de (para)medische kosten, schoolkosten en kleding.
Maarre... er klopt iets niet. : want er worden er financieen vermengd op een rekening die niet dezelfde functie hebben. (alimentatie voor dagelijkse kosten en voorschotten voor extra onkosten
Dus ouder A zou wél cash het alimentaitiegeld moeten kunnen afnemen: want dat is voor dagelijks gewone uitgaven...dat moet toch niet OOK nog verantwoord worden tov ouder B? Dat wil die niet eens weten. (welke yoghurt koop je voor ons kind?)
Voorbeeld: maand1: er zijn dokter en kinékosten (50 euro) de orthodontie moet betaald (250) en warme winterkleding gekost (100 euro)
En hoe lossen we dat practisch op: de orthodontist is akkoord dat per overschrijving wordt betaald. De dokter en kiné willen handje contantje en in de winkel kan met bancontact. Hélaas mag er geen geld afgehaald worden van de kindrekening: dus ouder A schiet voor. En moet dan later zijn/haar deel van de gemaakte onkosten teruggestort krijgen uit de kindrekening, want men mag geen cash geld opnemen...Jee, we zijn er nog niet uit hoe ouder A de 100 euro alimentatie kan opnemen voor dagelijkse kosten.
Misschien is het toch maar makkelijker dat ouder B dan géén maandelijkse storting doet voor extra onkosten dan kan dat alimentatiegeld daarvoor gebuikt worden en krijgt ze het alimentatiegeld dan omdat zij/hij het onkostenvoorschot niet betaalt
) snap je 'm?
Kunnen beide ouders overschrijven via zo'n kindrekening? Weet iemand of 2 mensen (zonder juridische band) een lopende rekening beheren met overschrijvingen etc...?
En dan het einde van de maand: in plaats van een praatje te houden over hoet het gaat met de kinderen, de school, hun gezondheid. Moeten de ouders elke avond een avond samenzitten om de boekhouding te doen.... debiteren, crediteren, terugstorten...tot ze een punthoofd hebben.
Dus wat doen we om dat gedoe te vermijden? We nemen een boekhouder die dat doet voor ons.
en we betalen die
met de kindrekening.
De dames die dit wetsvoorstel naar voren schuiven, hebben in hun wijsheid nog niet gedacht aan de practische uitwerking er van.
Maar ik weet één ding zeker, ik hou maandelijks liever een gezellig babbel met de vader van mijn kinderen over hoe ze het maken, dan dat ik mij met hem suf moet piekeren over elk eurotje...Waar je moet gaan werken met overschrijvingen en allerlei bankbewegingen van gene naar andere rekening...
En wat ik denk: de ouders die redelijk goed overleg plegen, zullen méér krakelen.
En de ouders die helemaal niet communcieren, die eindigen gewoon met een geblokkeerde rekening waar geen van de twee een verrichting mee kan doen omdat ze het niet eens raken.
Bovendien is het voorstel een inbreuk op de persoonlijke vrijheid om je fina€ncieen te regelen naar eigen inzicht.
Stel je voor dat je 3 kinderen hebt en dat je voor elk kind met een apart budgetboekje moet gaan winkelen, naar de dokter gaan etC...
dat pikt niemand en dat grijpt te ver in de privé vrijheid.
dit voorstel operationeel maken?
lukt niet....
Laten we eens de theorie in de praktijk omzetten: een case-study:
ouder A en B, kind.
- verblijfsregeling 65/35 (want bij een moderne 50/50regeling is de kindrekening belachelijk:voor 100 euro kinderbijslag per maand een rekening openen?...)
- kinderbijslag 100 euro wordt maandelijks gestort op kindrekening. Jammer: want als ouder A het kon aanvragen en ontvangen (A heeft een NSG), dan werd de som in de totaliteit van het kinderaantal voor dat kind verhoogd met zo'n 50 à 80 euro per maand.
- ouder B stort maandelijks alimentatie: 100 euro: want ouder A heeft kind 65%. Opgelet: deze alimentatie is voor de dagelijkse kosten van A dus. Dit dient niet voor de extra onkosten.
- ouders A en B storten maandelijks elk 100 euro voorschot op de kindrekening voor de (para)medische kosten, schoolkosten en kleding.
Maarre... er klopt iets niet. : want er worden er financieen vermengd op een rekening die niet dezelfde functie hebben. (alimentatie voor dagelijkse kosten en voorschotten voor extra onkosten
Dus ouder A zou wél cash het alimentaitiegeld moeten kunnen afnemen: want dat is voor dagelijks gewone uitgaven...dat moet toch niet OOK nog verantwoord worden tov ouder B? Dat wil die niet eens weten. (welke yoghurt koop je voor ons kind?)
Voorbeeld: maand1: er zijn dokter en kinékosten (50 euro) de orthodontie moet betaald (250) en warme winterkleding gekost (100 euro)
En hoe lossen we dat practisch op: de orthodontist is akkoord dat per overschrijving wordt betaald. De dokter en kiné willen handje contantje en in de winkel kan met bancontact. Hélaas mag er geen geld afgehaald worden van de kindrekening: dus ouder A schiet voor. En moet dan later zijn/haar deel van de gemaakte onkosten teruggestort krijgen uit de kindrekening, want men mag geen cash geld opnemen...Jee, we zijn er nog niet uit hoe ouder A de 100 euro alimentatie kan opnemen voor dagelijkse kosten.
Misschien is het toch maar makkelijker dat ouder B dan géén maandelijkse storting doet voor extra onkosten dan kan dat alimentatiegeld daarvoor gebuikt worden en krijgt ze het alimentatiegeld dan omdat zij/hij het onkostenvoorschot niet betaalt
) snap je 'm?Kunnen beide ouders overschrijven via zo'n kindrekening? Weet iemand of 2 mensen (zonder juridische band) een lopende rekening beheren met overschrijvingen etc...?
En dan het einde van de maand: in plaats van een praatje te houden over hoet het gaat met de kinderen, de school, hun gezondheid. Moeten de ouders elke avond een avond samenzitten om de boekhouding te doen.... debiteren, crediteren, terugstorten...tot ze een punthoofd hebben.
Dus wat doen we om dat gedoe te vermijden? We nemen een boekhouder die dat doet voor ons.
en we betalen die
met de kindrekening.
De dames die dit wetsvoorstel naar voren schuiven, hebben in hun wijsheid nog niet gedacht aan de practische uitwerking er van.
Maar ik weet één ding zeker, ik hou maandelijks liever een gezellig babbel met de vader van mijn kinderen over hoe ze het maken, dan dat ik mij met hem suf moet piekeren over elk eurotje...Waar je moet gaan werken met overschrijvingen en allerlei bankbewegingen van gene naar andere rekening...
En wat ik denk: de ouders die redelijk goed overleg plegen, zullen méér krakelen.
En de ouders die helemaal niet communcieren, die eindigen gewoon met een geblokkeerde rekening waar geen van de twee een verrichting mee kan doen omdat ze het niet eens raken.
Bovendien is het voorstel een inbreuk op de persoonlijke vrijheid om je fina€ncieen te regelen naar eigen inzicht.
Stel je voor dat je 3 kinderen hebt en dat je voor elk kind met een apart budgetboekje moet gaan winkelen, naar de dokter gaan etC...
dat pikt niemand en dat grijpt te ver in de privé vrijheid.
dit voorstel operationeel maken?
lukt niet....
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Eylis,
Als u even het forum doorneemt, vind je genoeg voorbeelden waar het lichtjes anders loopt, dan even "een gezellige babbel houden met de andere ouder van je kinderen".
En ook je argument van "persoonlijke vrijheid om je financiëen te regelen" is klare onzin. Een kinderrekening dient er net voor zorgen dat "jouw financiëen" strikt gescheiden zijn van deze van de kinderen.
Het gaat hier dus helemaal niet over ingrijpende veranderingen in jouw privé leven, enkel over het feit dat; je inzicht gaat mogen bieden, in hoe jij het budget van de kinderen beheert in hun voordeel.
Iets wat voor ouders net tot overleg zou moeten dwingen, niet tot het aannemen van een boekhouder, wel tot het waar-maken van het co-ouderschap.
Ik begrijp best dat dit ouders afschrikt die (mits een éénmalige som aan hun dure advokaat te betalen) meenden een voor zichzelf gunstige regeling te hebben afgedwongen.
(En ik hoop van harte dat dergelijke advokaten, met het invoeren van een kinderrekening, eindelijk eens zullen inzien dat zij ook op een eerlijke manier een echtscheiding kunnen afhandelen.)
Een voorbeeldje.
Advokaat van ouder A argumenteert dat deze ouder een inkomen heeft van 1200 euro per maand.
Rechtbank stelt aan de hand van deze gegevens een vonnis op waarbij ouder B wordt veroordeeld tot alimentatie,
de rechtbank gaat zelfs terug in de tijd om de regeling van voor de zitting te herzien ten nadele van ouder B daar deze intussen een poosje aan het werk is geweest.
Enkele maanden later, tonen de gegevens van de belastingsaanslag aan dat advokaat van ouder A de rechtbank iets heeft voorgelogen.
Daar ouder A reeds maanden voor het inzetten van de echtscheiding meer dan ruim het dubbele verdiende van wat werd opgegeven.
Eens het vonnis is geveld, staat ouder B machteloos want na het vonnis zijn er geen gewijzigde omstandigheden meer.
Juridisch waterdicht, ondanks zware deontologische fout van advokaat en valse aangifte van de ouder A zelf.
Wel indien hier een kinderrekening zou zijn gehanteerd, dan zou dergelijk onrecht nooit geveld worden.
Maar om te zeggen dat er genoeg stevige argumenten te vinden zijn om een kinderrekening verplicht te maken
Als u even het forum doorneemt, vind je genoeg voorbeelden waar het lichtjes anders loopt, dan even "een gezellige babbel houden met de andere ouder van je kinderen".
En ook je argument van "persoonlijke vrijheid om je financiëen te regelen" is klare onzin. Een kinderrekening dient er net voor zorgen dat "jouw financiëen" strikt gescheiden zijn van deze van de kinderen.
Het gaat hier dus helemaal niet over ingrijpende veranderingen in jouw privé leven, enkel over het feit dat; je inzicht gaat mogen bieden, in hoe jij het budget van de kinderen beheert in hun voordeel.
Iets wat voor ouders net tot overleg zou moeten dwingen, niet tot het aannemen van een boekhouder, wel tot het waar-maken van het co-ouderschap.
Ik begrijp best dat dit ouders afschrikt die (mits een éénmalige som aan hun dure advokaat te betalen) meenden een voor zichzelf gunstige regeling te hebben afgedwongen.
(En ik hoop van harte dat dergelijke advokaten, met het invoeren van een kinderrekening, eindelijk eens zullen inzien dat zij ook op een eerlijke manier een echtscheiding kunnen afhandelen.)
Een voorbeeldje.
Advokaat van ouder A argumenteert dat deze ouder een inkomen heeft van 1200 euro per maand.
Rechtbank stelt aan de hand van deze gegevens een vonnis op waarbij ouder B wordt veroordeeld tot alimentatie,
de rechtbank gaat zelfs terug in de tijd om de regeling van voor de zitting te herzien ten nadele van ouder B daar deze intussen een poosje aan het werk is geweest.
Enkele maanden later, tonen de gegevens van de belastingsaanslag aan dat advokaat van ouder A de rechtbank iets heeft voorgelogen.
Daar ouder A reeds maanden voor het inzetten van de echtscheiding meer dan ruim het dubbele verdiende van wat werd opgegeven.
Eens het vonnis is geveld, staat ouder B machteloos want na het vonnis zijn er geen gewijzigde omstandigheden meer.
Juridisch waterdicht, ondanks zware deontologische fout van advokaat en valse aangifte van de ouder A zelf.
Wel indien hier een kinderrekening zou zijn gehanteerd, dan zou dergelijk onrecht nooit geveld worden.
Maar om te zeggen dat er genoeg stevige argumenten te vinden zijn om een kinderrekening verplicht te maken
Handige documenten voor Personenrecht
luc, hier ben je me even kwijt 
Je case study:
rechtbank vonnist een bepaalde som alimentatie mbt tot een ouder.
Stel dat dat - in de nieuwe wetgeving - dus op de "kindrekening" gestort had moeten worden.
zover ben ik mee:
later ontdekt men dat het vonnis is geveld op basis van onregelmatigheden.
Sorry, maar dan is en blijft er toch gewoon maandelang een foute som gestort te zijn op de
"kindrekening"??
Hoe kan nu het bestaan van de kindrekening vermijden dat er inhoudelijk foute vonnissen geveld worden (mbt het juiste bedrag) ?
of snap ik iets niet?
en dan je stelling:
je financien scheiden van die van de kinderen.
Dan moeten we dus echt met gescheiden boekhoudingen werken.
fijn winkelen wordt dat
Maar je hebt nog geen antwoord gevonden op het practisch probleem dat op die kindrekening twee soorten financieen vermengd worden:
- de alimetnatie voor dagelijks kosten: die je NOOIT kan of MOET verantwoorden (ik heb vorige week 1 liter yohgourt gekocht waarvan ons Anneke 200 cl heeft opgegeten. dat is dus 0,75 cent...
- de sommen voor extra onkosten (medisch en school) die wel vooraf verantwoordt en besproken moeten worden.
enne hoe gaan ze dat doen met scheidingen die zonder advocaat geregeld worden Luc? want dat KAN en MAG wettelijk
Verplichten tot een echtscheiding MET advocaat MAG niet ...druist regelrecht in tegen het bestaand wettelijk zelfbeschikkingsrecht
jammer voor jou, maar de practische implicaties zijn zo onoverkomelijk dat dit wetsvoorstelletje nooit goed uit de startblokken geraakt.
neem maar eens een kijkje op de academische fora die het hierover hebben..
Niets dan practische problemen...
Je case study:
rechtbank vonnist een bepaalde som alimentatie mbt tot een ouder.
Stel dat dat - in de nieuwe wetgeving - dus op de "kindrekening" gestort had moeten worden.
zover ben ik mee:
later ontdekt men dat het vonnis is geveld op basis van onregelmatigheden.
Sorry, maar dan is en blijft er toch gewoon maandelang een foute som gestort te zijn op de
"kindrekening"??
Hoe kan nu het bestaan van de kindrekening vermijden dat er inhoudelijk foute vonnissen geveld worden (mbt het juiste bedrag) ?
of snap ik iets niet?
en dan je stelling:
je financien scheiden van die van de kinderen.
Dan moeten we dus echt met gescheiden boekhoudingen werken.
fijn winkelen wordt dat
Maar je hebt nog geen antwoord gevonden op het practisch probleem dat op die kindrekening twee soorten financieen vermengd worden:
- de alimetnatie voor dagelijks kosten: die je NOOIT kan of MOET verantwoorden (ik heb vorige week 1 liter yohgourt gekocht waarvan ons Anneke 200 cl heeft opgegeten. dat is dus 0,75 cent...
- de sommen voor extra onkosten (medisch en school) die wel vooraf verantwoordt en besproken moeten worden.
enne hoe gaan ze dat doen met scheidingen die zonder advocaat geregeld worden Luc? want dat KAN en MAG wettelijk
Verplichten tot een echtscheiding MET advocaat MAG niet ...druist regelrecht in tegen het bestaand wettelijk zelfbeschikkingsrecht
jammer voor jou, maar de practische implicaties zijn zo onoverkomelijk dat dit wetsvoorstelletje nooit goed uit de startblokken geraakt.
neem maar eens een kijkje op de academische fora die het hierover hebben..
Niets dan practische problemen...
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Bijtje,
Nogmaals, een kinderrekening kan de effectieve kosten van de kinderen aantonen.
Dus ook welk deel van deze kosten ten laste komen aan elke ouder a ratio van zijn/haar middelen.
Wanneer u merkt dat er onregelmatigheden plaatsvonden, heb je een controle en een bewijslast die dit kunnen aantonen.
Heden dient u als betalende ouder, u zonder meer, neer te leggen bij een alimentatie bij gebrek aan dit laatste.
Indien u het co-ouderschap serieus neemt, dan vind er zowiezo overleg plaats tussen beide ouders.
Niet anders dan voor de echtscheiding, waar u eveneens diende toe te komen met het gezinsbudget.
Als beide ouders hun co-ouderschap serieus nemen dan zal er over een 0,75 cent geen probleem gemaakt worden.
Wel over kampen, buitenschoolse activiteiten en andere uitgaven die het gezinsbudget niet zou kunnen dragen.
Als beide ouders voor een EOT gaan , dan leggen zij zich neer bij een gemeenschappelijk akkoord.
Zo zij hierin geen kinderrekening opnemen, is het risico uiteraard voor hen zelf.
Zie het als een niet verplichte verzekering, zolang er geen schadegeval optreedt is de verzekering overbodig.
Indien wel, dan is enige onmin overbodig.
Nogmaals, een kinderrekening kan de effectieve kosten van de kinderen aantonen.
Dus ook welk deel van deze kosten ten laste komen aan elke ouder a ratio van zijn/haar middelen.
Wanneer u merkt dat er onregelmatigheden plaatsvonden, heb je een controle en een bewijslast die dit kunnen aantonen.
Heden dient u als betalende ouder, u zonder meer, neer te leggen bij een alimentatie bij gebrek aan dit laatste.
Indien u het co-ouderschap serieus neemt, dan vind er zowiezo overleg plaats tussen beide ouders.
Niet anders dan voor de echtscheiding, waar u eveneens diende toe te komen met het gezinsbudget.
Als beide ouders hun co-ouderschap serieus nemen dan zal er over een 0,75 cent geen probleem gemaakt worden.
Wel over kampen, buitenschoolse activiteiten en andere uitgaven die het gezinsbudget niet zou kunnen dragen.
Als beide ouders voor een EOT gaan , dan leggen zij zich neer bij een gemeenschappelijk akkoord.
Zo zij hierin geen kinderrekening opnemen, is het risico uiteraard voor hen zelf.
Zie het als een niet verplichte verzekering, zolang er geen schadegeval optreedt is de verzekering overbodig.
Indien wel, dan is enige onmin overbodig.
Handige documenten voor Personenrecht
Luc, "het risico" is net om samen een rekening te MOETEN beheren. Niet alle mensen zij ermee akkoord of in staat om dit in goede banen te willen leiden. Alimentatie werd vroeger veel sneller toegepast als nu, omdat er nu meer en meer bilocatie is met twee werkende ouders die ongeveer hetzelfde inkomen hebben. Als alimentatie in deze tijd wordt opgelegd dan zal daar in mijn ogen een reden voor zijn en dan is het echt voor problemen zorgen, dat de betalende ouder zijn eigen alimentatie kan gebruiken om kosten te maken met die kindrekening. WAAR is dan het NUT van alimentatie ? Moeten ze deze dan vanaf nu volledig afschaffen ? In mijn ogen niet, omdat in sommige situaties alimentatie nu eenmaal noodzakelijk is.
Trouwens, alimentatie is enkel fiscaal aftrekbaar als betalende ouder en ontvangende ouder niet tot hetzelfde gezin behoren. Aangezien zij beiden toegang zullen krijgen tot de kindrekening, denk ik dat met der tijd ook de belastingen hier moeilijk over zal doen. Tenslotte kan de betalende ouder de alimentatie zelf gebruiken en is het nut van "aftrekbaar" helemaal verdwenen.
Wij nemen (mijn ex en ik) beiden het co-ouderschap serieus en onderhandelen over ALLES, het enige waar wij niet teveel over onderhandelen, is over geld. Waarom ? Omdat men bij geldzaken de neiging heeft om de échte belangen van het kind te vergeten en dan in ruzie belandt. Dus in mijn ogen nemen net die mensen, die gaan ruziën over alimentatie, kindergeld en kosten, het co-ouderschap niet serieus, niet omgekeerd. Ik krijg geen alimentatie en ik vind dat zelf niet zo fijn, aangezien mijn ex mij in een financieel moeilijke situatie heeft VERPLICHT. Ik werkte namelijk thuis en door de scheiding moest ik vertrekken en heb ik nu niet meer de mogelijkheid om verder die job uit te oefenen, waardoor ik nieuwe keuzes heb moeten maken. MAAR beste Luc. Ons kind is gelukkig. En dat mag niet kapot en zeker niet door een belachelijk uitvinding als de kindrekening die zou verplicht worden.
Trouwens, alimentatie is enkel fiscaal aftrekbaar als betalende ouder en ontvangende ouder niet tot hetzelfde gezin behoren. Aangezien zij beiden toegang zullen krijgen tot de kindrekening, denk ik dat met der tijd ook de belastingen hier moeilijk over zal doen. Tenslotte kan de betalende ouder de alimentatie zelf gebruiken en is het nut van "aftrekbaar" helemaal verdwenen.
Wij nemen (mijn ex en ik) beiden het co-ouderschap serieus en onderhandelen over ALLES, het enige waar wij niet teveel over onderhandelen, is over geld. Waarom ? Omdat men bij geldzaken de neiging heeft om de échte belangen van het kind te vergeten en dan in ruzie belandt. Dus in mijn ogen nemen net die mensen, die gaan ruziën over alimentatie, kindergeld en kosten, het co-ouderschap niet serieus, niet omgekeerd. Ik krijg geen alimentatie en ik vind dat zelf niet zo fijn, aangezien mijn ex mij in een financieel moeilijke situatie heeft VERPLICHT. Ik werkte namelijk thuis en door de scheiding moest ik vertrekken en heb ik nu niet meer de mogelijkheid om verder die job uit te oefenen, waardoor ik nieuwe keuzes heb moeten maken. MAAR beste Luc. Ons kind is gelukkig. En dat mag niet kapot en zeker niet door een belachelijk uitvinding als de kindrekening die zou verplicht worden.
PS Ik vertel u dit omdat U ervan uitgaat dat u de enige bent die veel heeft meegemaakt en momenten van ellende, verdriet en frustraties heeft gekend omtrend kids en scheiding. Maar bij deze voel ik mij geroepen om u te laten inzien dat in realiteit, wij allemaal al het een an ander hebben meegemaakt qwa serieuse tegenslagen. MAAR het is hoe je er wil mee omgaan. Loslaten doet pijn, maar ALLES bekijken vanuit dezelfde hoek : "Ik ben gescheiden tegen mijn zin en ik ben slachtoffer en begrijp mij en geen ander" gaat zich op den duur alleen maar tegen de mensen keren die deze houding aannemen. Hoe erg elke scheiding voor beide partijen ook is. Mama, papa én kids zijn slachtoffer. Het is aan ons, de ouders, om ervoor te zorgen dat de kids zich geen slachtoffer van de scheiding voelen. Zij hebben het recht om van hun ouders te houden, om met mama open te praten over papa en omgekeerd. DAT mag NIET veranderen na een scheiding : de financiele kant verandert bijna altijd.
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Bijtje, ik meen dat u nogal vrijpostig bent met het stellen vanwaar ik vanuit zou gaan.
Is het dan zo vanzelf sprekend dat er "slachtoffers dienen te vallen", omdat één van de ouders het co-ouderschap n'et wil delen? louter uit eigen belang. Dat een ouder op bedriegelijker wijze onrecht wordt aangedaan, net doordat de andere ouder alle kansen wenst te ontnemen op een succesvol co-ouderschap? Dat rechtbanken dergelijke onrechtvaardigheid onwrikbaar mogen innestelen in hun vonnissen?
U zegt het zelf; "de financiële kant verandert bijna altijd"...
Dat kinderen tegen deze ouder mogen worden opgezet, zonder dat de wetgeving (tot op heden) in een controle mechanisme voorziet, dat zijn, in mijn ogen, schrijnende toestanden; het gijzelen van zowel de tegenpartij, als de kinderen. Waarop in alle gevallen, dringend dient ingegrepen te worden.
De tijd die verloren gaat aan financiële onderzoeken door rechtbanken, vormt ook een deel van je verlies in je ouder-kind relatie.
Het kind groeit op tussen de onmin, en die tijd is onherroepelijk verloren voor beiden.
(Mijn eigen scheiding is daar niet in het minst uniek in, en kan je dus moeilijk gebruiken in je argumentatie)
Een kinderrekening kan daar een eerste stap in betekenen, in dit ingrijpen.
En net hiermede bijdragen aan het vrijwaren van de negatieve gevolgen voor de kinderen (lees POS en alle andere zaken die de kind-ouder-relatie kapot maken).
Ik lees hier genoeg hoe jullie beiden (ook Eylis) steeds met de belangen van de kinderen argumenteren, wel net een kinderrekening zou deze kunnen veiligstellen.
Is het dan zo vanzelf sprekend dat er "slachtoffers dienen te vallen", omdat één van de ouders het co-ouderschap n'et wil delen? louter uit eigen belang. Dat een ouder op bedriegelijker wijze onrecht wordt aangedaan, net doordat de andere ouder alle kansen wenst te ontnemen op een succesvol co-ouderschap? Dat rechtbanken dergelijke onrechtvaardigheid onwrikbaar mogen innestelen in hun vonnissen?
U zegt het zelf; "de financiële kant verandert bijna altijd"...
Dat kinderen tegen deze ouder mogen worden opgezet, zonder dat de wetgeving (tot op heden) in een controle mechanisme voorziet, dat zijn, in mijn ogen, schrijnende toestanden; het gijzelen van zowel de tegenpartij, als de kinderen. Waarop in alle gevallen, dringend dient ingegrepen te worden.
De tijd die verloren gaat aan financiële onderzoeken door rechtbanken, vormt ook een deel van je verlies in je ouder-kind relatie.
Het kind groeit op tussen de onmin, en die tijd is onherroepelijk verloren voor beiden.
(Mijn eigen scheiding is daar niet in het minst uniek in, en kan je dus moeilijk gebruiken in je argumentatie)
Een kinderrekening kan daar een eerste stap in betekenen, in dit ingrijpen.
En net hiermede bijdragen aan het vrijwaren van de negatieve gevolgen voor de kinderen (lees POS en alle andere zaken die de kind-ouder-relatie kapot maken).
Ik lees hier genoeg hoe jullie beiden (ook Eylis) steeds met de belangen van de kinderen argumenteren, wel net een kinderrekening zou deze kunnen veiligstellen.
Handige documenten voor Personenrecht
Ook nog even ter verduidelijking dat ik eigenlijk niet persoonlijk wilde worden naar jou toe. Ik bedoelde het meer in algemeen. Het is nooit leuk als je je onterecht behandeld voelt, maar ik weet ook niet wat jij daar precies mee bedoelt, in detail dan.
Waar ik je zeker gelijk in geef is dat het geen goed systeem is dat ouders (of andere mensen) zomaar kinderen mogen manipuleren. Maar het is iets wat volwassenen ook onder elkaar doen en ik vrees dat het nooit uit de maatschappij zal verdwijnen, al zou de samenleven een pak aangenamer zijn. Ik zie het in mijn familie wekelijks (we zijn met een hele grote hoop) en dege die er toevallig niet bij is, wordt door het slijk gehaald met verzinsels en noem maar op. Het enige wat je dan kan doen, is er zelf niet aan deelnemen. Voor de kinderen is het nooit goed dat ze partij moeten kiezen. Je zegt dat ze (= de wet/de rechtbank ?) moeten ingrijpen, maar hoe zou je dat dan zien ? Want in theorie is dat allemaal heel mooi, maar ...
Ik begrijp ongeveer jouw standpunt wel inzake de kinderrekening, maar wat ik persoonlijk vind, is gewoonweg het feit dat ouders moeten vrij zijn om daar beslissingen in te nemen. Men kan geen ouders verplichten tot zulk een rekening. Wat als je kind 14 is en ook zelf nog eens geld afhaalt en je komt er misschien niet eens achter en beschuldigt je ex. Zal het kind een eigen bankkaart krijgen van deze rekening en zoja, vanaf welke leeftijd en waarom wel ? Of waarom net niet ? En wie zal dit beslissen ?
Waar ik je zeker gelijk in geef is dat het geen goed systeem is dat ouders (of andere mensen) zomaar kinderen mogen manipuleren. Maar het is iets wat volwassenen ook onder elkaar doen en ik vrees dat het nooit uit de maatschappij zal verdwijnen, al zou de samenleven een pak aangenamer zijn. Ik zie het in mijn familie wekelijks (we zijn met een hele grote hoop) en dege die er toevallig niet bij is, wordt door het slijk gehaald met verzinsels en noem maar op. Het enige wat je dan kan doen, is er zelf niet aan deelnemen. Voor de kinderen is het nooit goed dat ze partij moeten kiezen. Je zegt dat ze (= de wet/de rechtbank ?) moeten ingrijpen, maar hoe zou je dat dan zien ? Want in theorie is dat allemaal heel mooi, maar ...
Ik begrijp ongeveer jouw standpunt wel inzake de kinderrekening, maar wat ik persoonlijk vind, is gewoonweg het feit dat ouders moeten vrij zijn om daar beslissingen in te nemen. Men kan geen ouders verplichten tot zulk een rekening. Wat als je kind 14 is en ook zelf nog eens geld afhaalt en je komt er misschien niet eens achter en beschuldigt je ex. Zal het kind een eigen bankkaart krijgen van deze rekening en zoja, vanaf welke leeftijd en waarom wel ? Of waarom net niet ? En wie zal dit beslissen ?