Een verhaal dat me bezighoudt...
2 jongeren nemen de trein terug van school. Op die lijn op dat uur zitten meestal enkel wat scholieren. Dus veel leemtes on de wagons. De lijn is er om gekend dat de conducteurs zeer zelden de tickets controleren.
Nadat de trein vertekt uit een station zien de 2 jongeren (-16) 2 kerels zoekend door de wagons lopen tot bij hen. Er is op dat moment niemand anders in de wagon.
De kerels richten het woord tot hen: geef ons geld. De jongens zeggen dat ze geen geld geven. De kerels worden aanmatigender, gebruiken dreigender taal, komen dichter en delen een paar vuisstslagen uit aan de jongend. Ze rukken de portefeuille uit één van de jongerens broekzak en gaan er vandoor met z'n zakgeld.
De trein stopt. De jongens zijn ter plaatse. De kerels rijden verder met de trein.
De jongens zijn behoorlijk oveerstuur en vertellen hun moeder dat ze zich bewust niet verzet hebben omdat ze vermoeden dat deze kerels dit gewoon regelmatig doen, dat het een tactiek is en ze zelfs denken dat de kerels bejhoorlijk zwaar geweld zouden gebruikt hebben (mes...)
Moeder verwittigt stationschef. Ze vraagt zich af wat haar kinderen nog kunnen doen als dit nog gebeurt en er niemand in de buurt is (en de trein rijdt).
Bovendien drukt ze haar bezorgdheid uit dat de kerels nog kunnen opduiken en haar kinderen dan misschien gevaar lopen omdat ze hén kunnen herkennen.
Stationschef is heel voorkomend en meldt haar dat de spoorwegsecurity contact met haar zal opnemen.
Hij meent dat in het geval ze geisoleerd zijn in een wagon en de daders duiken weer op. De jongens - als ze zich bedreigd voelen - aan de noodrem kunnen trekken.
Spoorwegsecurtiy neemt contact op met de moeder. Deze man is nogal ongeduldig. Meent steeds dat de jongens maar niet apart moeten gaan zitten. Moeder legt uit dat de trein naar het eindpunt toe nu eenmaal leger en leger wordt. Moeder drukt haar bezorgdheid uit voor andere kinderen die deze trein nemen en dat de daders deze "zakgeldcollecte" wrschnlk vaker doen met jongere slachtoffers on "schoollijnen". Moeder vraagt of de controles toch frekwenter zouden kunnen gebeuren om precies dit soort kerels te ontmoedigen (controleur die vaker rondloopt) en ze vraagt nog eens bevestiging of het klopt dat in geval van bedreiging de jongeren de noodrem kunnen gebruiken.
En dan antwoordt die man iets heel vreemd: neen in dat geval moeten de jongeren de eerstvolgende halte uitstappen en het noodnummer draaien in de diensttelefoon.
Moeder probeert nog eens uit te leggen dat omdat de kindern getuigen zijn van die kerels, ze dan waarschijnlijk al weer met de vuisten bewerkt zullen zijn of...erger...
Dus wat mij o.m. bezighoudt:
-is een rijdende trein een biezondere locatie op een publiek terrein?
-Ligt de verantwoordelijkheid, aansprakelijkheid en je veiligheid eigenlijk in de de handen van de spoorwegen?
- de trein rijdt en heeft gesloten deuren. Je kan zomaar niet weg. Als er niemand anders in de buurt is om je veiligheid te garanderen, mag je dan aan die noodrem trekken als je vermoedt dat er zwaar geweld gebruikt gaat worden?
In acht genomen dat die 2 jongeren al getraumatiseerd zijn door die kerels bijvoorbeeld?Of moeten ze zich dus inderdaade laten aftuigen door die kerels en dan wachten tot de conducteur voorbijkomt?
Laat uw reacties maar komen, het zal mij benieuwen...