LOL, iemand die huurt doet dat gewoonlijk omdat hij er niet zo warm voor zit als een verhuurder (svp geen geklaag dat het sop de kolen niet waard is). Je moet al een heel erge masochist zijn om liever te huren als je kan kopen, en die calvarieberg te doorstaan waarmee verhuurders je opzadelen. En zelfs als je geen dieren hebt is het al een miserie van belang. Als je toevallig allo* bent mag je het al helemaal vergeten. Een allo* met een dier die blijft zijn hele leve lang zoeken naar een huurwoning.je kan natuurlijk ook eens kijken op immoweb of er niets te koop is...
Wat heeft dat er nu mee te maken ? Geen dieren = geen dieren. Dat zou pas positieve discriminatie zijn. Net of er geen dieren zouden zijn die even gedwee zijn als assistentiehonden. Heeft toch absoluut niets met discriminatie te maken dacht ik. Om het voorbeeld van Veebee te nemen en de haren die overal kunnen zijn, wel dat zal juist hetzelfde zijn met een assistentiehond. Beetje idioot dat er nu verhuurders zijn die zeggen dieren mogen niet behalve als het assistentiehonden zijn. Dat zou pas discriminatie zijn.Ik leid honden op tot herkende assistentiehonden voor mensen met een beperking (gehandicaptenhulphonden dus). Een verhuurder die mij weigert op basis van mijn hond heeft een proces wegens discriminatie aan zijn broek. Het grote probleem in al die zaken is dat vele mensen zeggen van 'maar mijnen hond is ne braven zenne meneer' terwijl hij weinig of geen opvoeding heeft gekregen. En alles loopt goed tot het misloopt.
beetje ferm uit de bocht... de haren zijn niet de enige reden van Veebee om een huisdier te weigeren. Een assistentiehond heeft als voordeel dat hij 100% zeker getraind is, meestal dan nog véél beter dan een gemiddelde kleuter. Niet voor niks mogen assistentiehonden overal binnen, zelfs in zaken waar het in principe voor de volksgezondheid normaal als "schadelijk" ervaren zou worden.Wat heeft dat er nu mee te maken ? Geen dieren = geen dieren. Dat zou pas positieve discriminatie zijn. Net of er geen dieren zouden zijn die even gedwee zijn als assistentiehonden. Heeft toch absoluut niets met discriminatie te maken dacht ik. Om het voorbeeld van Veebee te nemen en de haren die overal kunnen zijn, wel dat zal juist hetzelfde zijn met een assistentiehond. Beetje idioot dat er nu verhuurders zijn die zeggen dieren mogen niet behalve als het assistentiehonden zijn. Dat zou pas discriminatie zijn.Ik leid honden op tot herkende assistentiehonden voor mensen met een beperking (gehandicaptenhulphonden dus). Een verhuurder die mij weigert op basis van mijn hond heeft een proces wegens discriminatie aan zijn broek. Het grote probleem in al die zaken is dat vele mensen zeggen van 'maar mijnen hond is ne braven zenne meneer' terwijl hij weinig of geen opvoeding heeft gekregen. En alles loopt goed tot het misloopt.
Ik heb ook nooit beweerd dat dat de enige reden was, dus misschien niet de enige reden of criteria maar toch een van de criteria die het een verhuurder als VB doen besluiten om maar liever geen dieren in zijn woning toe te laten. Tot daar toe. Maar als je het even analiseert is het wel een reden die geen steek houd. Haren in de kookpot, in de keuken, op de bedsprei in de slaapkamer, kapotgekrabde zetels enz... zijn toch zaken waar enkel de huidige huurder last van heeft. Een verhuurder die daar last van heeft is een moeial van het soort dat plots in de zetel van je living zit bij je thuiskomst als huurder.De haren zijn niet de enige reden van Veebee om een huisdier te weigeren.
Goed, die is dan mogelijk juist en goed getraind, maar is goed getraind zijn nu plots het enige criteria waar een verhuurder rekening mee houd om een hond (of kat) toe te laten in zijn appartement ? Natuurlijk niet. Sorry, maar nu zijn jullie wel hypocriet, want het komt natuurlijk niet goed over bij de publieke opinie om mensen met een handicap die een geleide hond hebben te weigeren. Gevaar voor een proces wegens antidiscriminatie hangt jullie nu zelfs mogelijk plots boven het hoofd, volgens je referentie nr. F.Vandenbroucke. Wees dan eerlijk en zeg gewoon, we zouden die mensen met dat soort honden ook wel willen weigeren maar we durven/kunnen niet. En nog iets: voor "die" verhuurders die bvb. de mening zijn toegedaan (en er zijn er legio) dat kleine kinderen ook veel kunnen vernielen in een huis, en dus mensen met kleine kinderen wel zouden willen verbieden maar in feite ook niet kunnen/durven/mogen (tenzij ze natuurlijk van mening zijn dat hun woning mag vernield worden door kinderen maar niet door dieren) zou ik eveneens zeggen wees aub minder hypocriet. Want neem van mij voor 200% aan dat mensen met kinderen ook geweigerd worden, maar niet officieel of op papier natuurlijk, waar dat dus wel kan voor dieren. Juist zoals allo's nooit op papier geweigerd worden.Een assistentiehond heeft als voordeel dat hij 100% zeker getraind is, meestal dan nog véél beter dan een gemiddelde kleuter. Niet voor niks mogen assistentiehonden overal binnen, zelfs in zaken waar het in principe voor de volksgezondheid normaal als "schadelijk" ervaren zou worden.
Iedere weigering van een assistentiehond in training of aan het werk, is een inbreuk op de discriminatiewetgeving (Wet van 10 mei 2007 ter bestrijding van bepaalde vormen van discriminatie (BS 30 V 07)).Wat heeft dat er nu mee te maken ? Geen dieren = geen dieren. Dat zou pas positieve discriminatie zijn. Net of er geen dieren zouden zijn die even gedwee zijn als assistentiehonden. Heeft toch absoluut niets met discriminatie te maken dacht ik. Om het voorbeeld van Veebee te nemen en de haren die overal kunnen zijn, wel dat zal juist hetzelfde zijn met een assistentiehond. Beetje idioot dat er nu verhuurders zijn die zeggen dieren mogen niet behalve als het assistentiehonden zijn. Dat zou pas discriminatie zijn.Ik leid honden op tot herkende assistentiehonden voor mensen met een beperking (gehandicaptenhulphonden dus). Een verhuurder die mij weigert op basis van mijn hond heeft een proces wegens discriminatie aan zijn broek. Het grote probleem in al die zaken is dat vele mensen zeggen van 'maar mijnen hond is ne braven zenne meneer' terwijl hij weinig of geen opvoeding heeft gekregen. En alles loopt goed tot het misloopt.
Dringt het nu echt niet door dat de verhuurder hier wel degelijk last van heeft? Wij verhuren appartement via immo (duidelijk gesteld GEEN huisdieren), nadat de huurders vertrekken, kuisen ze zelf of betalen aan de immo om dit in hun plaats te doen. In het midden gelaten of dit gebeurt of niet, die kuisvrouw gaat zeker niet de potten en de pannen afkuisen of de zetels stofzuigen. De reden: simpel ze worden daar niet voor betaald en ze krijgen maar beperkte tijd om een appartement te kuisen. Gevolg: de volgende huurder komt erin en wat vindt die? Inderdaad ja een massa haren van een hond of van een kat, stukgekrabde zetelkussens en in het slechtste geval hondehaar op tafel, in bed en als het echt tegenzit vlekken die weinig aan de verbeelding overlaten.Ik heb ook nooit beweerd dat dat de enige reden was, dus misschien niet de enige reden of criteria maar toch een van de criteria die het een verhuurder als VB doen besluiten om maar liever geen dieren in zijn woning toe te laten. Tot daar toe. Maar als je het even analiseert is het wel een reden die geen steek houd. Haren in de kookpot, in de keuken, op de bedsprei in de slaapkamer, kapotgekrabde zetels enz... zijn toch zaken waar enkel de huidige huurder last van heeft. Een verhuurder die daar last van heeft is een moeial van het soort dat plots in de zetel van je living zit bij je thuiskomst als huurder.
En nee wij zijn niet hypocriet, jij bent gewoon alles op een hoop aan het gooien om willens nillens je gelijk te halen en sorry, maar je hebt geen enkel punt of argument dat mij als verhuurder kan doen besluiten om terug huisdieren toe te laten. En ok het gaat hier om een appartement in toeristische streek, maar dat verandert voor mij nu eens niks aan de grond van de zaak. En anoniem getuigen, ik voel mij niet genoodzaakt om mijn identiteit hier bekend te maken, maar in die tientallen jaren die wij al verhuren zijn de voorbeelden legio. Dierlijke haren in bed, zetels, tussen de lakens, op de mat. Een gerenoveerde salon (want als verhuurder wil je dat de huurder zich thuisvoelt en niks tekort komt) die geruineerd is en niet door mensen, maar duidelijk door een kat of hond getuige de krabsporen, tafelpoten die als bijtstok gebruikt werden. Vlekken op matten en op lakens (dierenvriend ok, maar er zijn grenzen, honden en katten horen NIET thuis in een bed, ook niet bij ons thuis en zeker niet in een huurappartement)Goed, die is dan mogelijk juist en goed getraind, maar is goed getraind zijn nu plots het enige criteria waar een verhuurder rekening mee houd om een hond (of kat) toe te laten in zijn appartement ? Natuurlijk niet. Sorry, maar nu zijn jullie wel hypocriet, want het komt natuurlijk niet goed over bij de publieke opinie om mensen met een handicap die een geleide hond hebben te weigeren. Gevaar voor een proces wegens antidiscriminatie hangt jullie nu zelfs mogelijk plots boven het hoofd, volgens je referentie nr. F.Vandenbroucke. Wees dan eerlijk en zeg gewoon, we zouden die mensen met dat soort honden ook wel willen weigeren maar we durven/kunnen niet. En nog iets: voor "die" verhuurders die bvb. de mening zijn toegedaan (en er zijn er legio) dat kleine kinderen ook veel kunnen vernielen in een huis, en dus mensen met kleine kinderen wel zouden willen verbieden maar in feite ook niet kunnen/durven/mogen (tenzij ze natuurlijk van mening zijn dat hun woning mag vernield worden door kinderen maar niet door dieren) zou ik eveneens zeggen wees aub minder hypocriet. Want neem van mij voor 200% aan dat mensen met kinderen ook geweigerd worden, maar niet officieel of op papier natuurlijk, waar dat dus wel kan voor dieren. Juist zoals allo's nooit op papier geweigerd worden.
En nu is het wachten op de eerste verhuurder die hier, anoniem natuurlijk, durft te getuigen dat hij zware kosten heeft gehad aan zijn huurwoning die hij verhuurd had aan iemand met een geleide hond. Zoals iemand hier een paar posts geleden deed verstaan, dat het in feite geen hond was maar een 2e bewoner zonder de typische karakteristieken van een dier. In de ogen van de huurder is het dus een dier, in de ogen van een verhuurder misschien een meubelstuk of een 2e bewoner, en dat kan je niet verbieden uiteraard.
Sleutels VDB
OK, voor mij geen probleem hoor, want je zal al wel gelezen hebben dat ik het zo niet begrepen heb op verhuurders die sowieso zonder pardon mensen met dieren weigeren - alle/elk dier(en). Ze weigeren dus ook alle dieren uit schrik dat die dieren hun woning vernielen. Tot daar aan toe. Maar dan kan diezelfde antidiscriminatie wet misschien ook gebruikt worden in een meer algemenere zin (voorzover het al niet gebeurd is) in een discussie tussen huurder en verhuurder, voor de vrederechter. Want gewoon een woning weigeren aan iemand die een dier heeft is volgens mij in feite ook een vorm van discriminatie. Goed het ene dier is al wat beter opgevoed als het andere maar het blijft discriminatie. Laten we nu even aannemen dat het oudere mensen zijn die je toch niet kan verplichten hun enige metgezel van de hand te doen ? Zeker en vast discriminatie volgens mij. Misschien kunnen onze wetgevers dus misschien wat sleutelen aan die wet door hem gewoon bvb wat uit te breiden en niet te beperken tot een aasisitentiehond. Dat zou de verhuurders misschien pas in een lastig parket brengen, alhoewel je dan toch misschien weer verschillende opinies en uitspraken van verschillende rechters zou krijgen.Iedere weigering van een assistentiehond in training of aan het werk, is een inbreuk op de discriminatiewetgeving (Wet van 10 mei 2007 ter bestrijding van bepaalde vormen van discriminatie (BS 30 V 07)).
Denk even terug tot in de tijd dat je zelf huurder ipv verhuurder was. Dieren zijn altijd al een probleem geweest en zijn meestal altijd al geweigerd geweest. Misschien kan jij nog niet zover terugdenken, maar 20 jaar geleden was het identiek. Wel hypocriet dat je dat nu eens niet durft toegeven. Maar ja, 20 jaar geleden was jij nog huurder neem ik aan. Je zal de indruk misschien hebben dat er meer een verbod op dieren is. Schijn bedriegt natuurlijk. De enige reden is waarschijnlijk dat het meer opvalt doordat er meer huurders zijn die dieren hebben. Meer en meer huisgezinnen hebben dieren (50%). Een aanzienlijke stijging op 20 jaar. Ik weet niet waar jij zoiets vandaan haalt, maar 20 jaar geleden was het net dezelfde miserie om een woning te huren als je een dier had. Ik herinner het me levendig, 2 katten en hetzelfde gedoe juist zoals nu. Dus kom aub niet af dat het vroeger zo niet was.En ik herhaal het tot in den treure, vroeger werden huisdieren niet geweerd, maar je leert als verhuurder snel genoeg die naïviteit achterwege te laten en gewoon kordaat elk huisdier te weigeren.
Ik gooi niets op een hoop dat doe jij, en je overtuigen is niet mijn goal.jij bent gewoon alles op een hoop aan het gooien om willens nillens je gelijk te halen en sorry, maar je hebt geen enkel punt of argument dat mij als verhuurder kan doen besluiten om terug huisdieren toe te laten.
Ik heb dat toch niet specifiek aan jou gevraagd om anoniem te getuigen, je hebt toch nooit over geleidehonden gesproken tot hiertoe, dus leg me geen woorden in de mond.En ok het gaat hier om een appartement in toeristische streek, maar dat verandert voor mij nu eens niks aan de grond van de zaak. En anoniem getuigen, ik voel mij niet genoodzaakt om mijn identiteit hier bekend te maken, maar in die tientallen jaren die wij al verhuren zijn de voorbeelden legio.
Als je dat vanaf het begin gezegd had dat het over gemeubileerde appartementen ging had ik heel die discussie niet gevoerd. Nee jij verzwijgt dat eventjes, of leest niet goed wat ik zeg en dan verschiet je dat ik het vreemd vind dat een verhuurder last heeft van haren in kookpotten, zetels, bed of wat weet ik meer. En je reageert er zelfs een aantal malen op mijn posts, overtuigd van je eigen gelijk, zonder te vermelden dat het over gemeubileerde appartementen gaat. Is natuurlijk heel wat anders. In elk geval bedankt voor het tijdverlies.Dierlijke haren in bed, zetels, tussen de lakens, op de mat. Een gerenoveerde salon (want als verhuurder wil je dat de huurder zich thuisvoelt en niks tekort komt) die geruineerd is en niet door mensen, maar duidelijk door een kat of hond getuige de krabsporen, tafelpoten die als bijtstok gebruikt werden. Vlekken op matten en op lakens (dierenvriend ok, maar er zijn grenzen, honden en katten horen NIET thuis in een bed, ook niet bij ons thuis en zeker niet in een huurappartement)
Weer leg je woorden in mijn mond die ik niet specifiek op jou gemunt heb. De post waar dat ik dat in vermeld, is, dacht ik, toch geen antwoord op jouw post ? Wie heeft het hier dus mis ? Je schrijft letterlijk "jij denkt echt dat ik dieren als meubelstuk gebruik". Waar haal je het in je hoofd dat dat op jou gericht is ? Er zijn al een paar posts van jou geweest waar ik in de mate van het mogelijke als 1ste niet op gereageerd heb, omdat ik dacht dat het toch boter aan de galg was.Jij denkt echt dat ik dieren als meubelstuk beschouw, think again.
Moet ik daar nu van wakker liggen ? Zo dadelijk ga je nog zeggen dat ik de oorzaak ben van alle schade die dieren in woningen aanrichten....maar daar lig jij dus overduidelijk niet wakker van.
Goed, maar dan snap ik nog altijd niet het verschil met die geleide hond,."Want gewoon een woning weigeren aan iemand die een dier heeft is volgens mij in feite ook een vorm van discriminatie."
toets dit zelf eens aan de definitie van discriminatie?
Gezien een verhuurder het recht niet heeft om zomaar in een huis te gaan (en de regelmatige controle ook niet wettelijk is), is het imho objectief verantwoord om toch op z'n minst principieel geen grotere dieren toe te staan. Mocht een verhuurder wél het recht hebben op een regelmatige controle, zou ik perfect verstaan dat een verbod NIET mag, maar dat er vlugger ingegrepen kan worden.
Ook al zijn er idd een hoop dieren die geen probleem zullen opleveren, ik reken erop dat een rechter het onderscheid dan wel zal maken, een onderscheid dat in een wet moeilijk te maken is.
(noot: ik ben nog altijd VOOR een toelating voor kleinere dieren