Personeelsdienst weigert contact

[julleke]

Hallo beste mensen,

Het volgende doet zich voor : mijn echtgenote (wij zijn effectief getrouwd) heeft haar werk opgezegd omdat ze elders betere voorwaarden kreeg. Alle nodige wettelijke stappen werden door alle partijen correct ondernomen en iedereen is tevreden.

Evenwel was er een klein probleempje ivm uitbetaling vakantiegeld dat partiëel niet zou uitbetaald zijn, evenals een 85-tal onbetaalde gepresteerde en erkende overuren, dus contacteerde ik de personeelsdienst van haar vorige werkgever in de hoop de zaak in alle rust te kunnen bespreken. Ik kwam echter van een kale reis thuis, aangezien de dame van de bewuste personeelsdienst me vlakaf antwoordde dat zij met mij niet wou communiceren omdat ik er niet werkte. Ik merkte op dat ik de wettelijke echtgenoot was van hun voormalige werkneemster (mijn vrouw, dus) en dat mijn naam en alle verdere coördinaten bij hen bekend waren omdat deze gegevens nu eenmaal dienen ingevuld te worden in het vak "familiale situatie" bij aanwerving.
Ik ving echter opnieuw bot en mijn voorstel om persoonlijk ter plaatse te komen in hun burelen werd om dezelfde reden afgewezen.

Nu weet ik dat we in een tijdperk leven waarin privacy en veiligheid een belangrijke rol spelen en ik heb hier respect voor. De dame van de personeelsdienst zal ook maar gedaan hebben wat haar is opgedragen in dergelijke gevallen, dus geen rancune hierover van mijn kant.
Mijn echtgenote kàn niet bellen tijdens de kantooruren, omdat ze geen bureaujob heeft (kindertoezicht) en geen persoonlijk GSM toestel mag dragen tijdens de werkuren - wat overigens normaal is als je met kinderen bezig bent...

Nu is mijn vraag : mag dit zo maar ? Mag een personeelsdienst weigeren om te praten met de echtgeno(o)te van een werknemer(-ster) alhoewel de familiale situatie tussen beide echtgenoten wettelijk is vastgesteld EN bij hen bekend (vermelding naam, adres, telefoon en nationaal nummer op documenten bij de aanwerving) ?

Het is niet zo dat het om een staatszaak gaat, enkel om de rechtzetting van een paar financiële factoren bij de ontslagname.

Ik dank jullie vriendelijk bij voorbaat voor jullie hulp en uitleg.

[Gebruiker21]

Nu is mijn vraag : mag dit zo maar ?

Uiteraard mag dit. U hebt geen enkele overeenkomst met de ex-werkgever van uw vrouw. Deze ex-werkgever is tegenover u geen enkele verantwoording verschuldigd, en u kan ook helemaal niets van hen eisen. Uw vrouw kan steeds een halve dag verlof nemen om deze zaken te gaan regelen met haar ex-wergever.

Maar ik vind het doodnormaal dat deze laatste deze zaken niet met u wil / kan / mag bespreken. Ik vind het zelfs vreemd dat jij daar zo verwonderd over bent.

[denlowie]

Sta er ook verwonderd over, den tijd dat de vrouw de toestemming van de man moest hebben om een arbeidscontract aan te gaan is al lang gepasseerd.

[mava105]

Dat ze dan gewoon een schrijven richt naar die personeelsdienst, of is dat ook al passé in deze GSM tijd..

[julleke]

Met dank voor uw reacties.

Lowie, met alle respect, mijn vrouw moet van mij geen toestemming hebben om een arbeidscontract aan te gaan, noch voor andere dingen. Wij beschouwen onszelf al sinds we getrouwd zijn als gelijken. Als ik ergens verwonderd over ben, is dat je zelfs deze conclusie durft te trekken.

Tom, bedankt voor je antwoord. Ik wilde gewoon weten of ik als wettige echtgenoot deze zaken kon bespreken met haar werkgever om haar verder te helpen. Heb trouwens in topic vermeld dat ik respect heb voor privacy en veiligheid. Het was gewoon een vraag of dit kon/mocht en daar heb ik nu antwoord op gekregen. Mijn echtgenote heeft net tijdens haar middagbreak met haar ex-werkgever gebeld en een afspraak gemaakt. Case closed. Dank U wel.

Blijkbaar wordt hier verstaan dat ik mijn vrouw onder de duim zou houden en zij voor alles toestemming moet krijgen. Ik zie nergens in het startbericht een nuance of zinswending of vermelding dat dit zelfs zou kunnen doen vermoeden. Niets is minder waar en ik begin de objectiviteit in dit geval sterk in twijfel te trekken. Ik heb al spijt dat ik de vraag durven stellen heb. Het enige wat je me kan verwijten in dit geval is mijn naïviteit op het gebied van arbeidswetgeving. Lees ook dat ik geen rancune heb tegenover de personeelsdienst van de ex-werkgever, zij deden wat moest en ik heb nu iets bijgeleerd.

[de reden]

op basis van art 728 van het gerechtlijk wetboek mag u uw vrouw vertegenwoordigen

wat betreft die onbetaalde overuren dien klacht in bij de dienst inspectie van de sociale wetten, houd er rekening mee dat je op basis van art 15 wet 3/7/1978 maar 1 jaar de tijd hebt na het einde van de arbeidsovereenkomst en 5 jaar kan teruggaan in de tijd

[JPV]

De reden, lees eens art. 1 van het gerechtelijk wetboek. Art. 728 is enkel van toepassing op rechtsplegingen, niet om alle andere discussies tussen partijen. Werkgever kan perfect regelen om enkel met de vrouw te spreken. De vrouw kan natuurlijk alles gewoon schriftelijk regelen.

[Gebruiker21]

Dat ze dan gewoon een schrijven richt naar die personeelsdienst, of is dat ook al passé in deze GSM tijd..

Good point...