Dit lijkt me eerder een kado dan een "schenking". Zeker als die 5000 EUR slechts een klein deel vertegenwoordigt van de bezittingen van de schenker. Op geschenken moet men nooit erfenisrechten betalen. De titel "extraatje" lijkt me dan ook pertinent juist.
Aangezien er slechts één kind is bestaat er ook geen gevaar van bevoordeling en discussies achteraf. Dat maakt het in de praktijk allemaal eenvoudiger.
Geef het geld desnoods cash. Dan kan dochter daar dagdagelijkse aankopen mee doen en het uitgespaarde geld gebruiken om bij te leggen bij de aankoop van de auto.
zie ook:
http://ondernemingsdatabank.indicator.b ... 6/7/search" onclick="window.open(this.href);return false;
"Is het een cadeau of is het een schenking?
U overweegt om met Nieuwjaar uw partner of uw kinderen een ‘mooi’ cadeau te geven, bv. onder de vorm van een luxewagen of een duur juweel. Heeft u er al aan gedacht dat een groot cadeau misschien weleens beschouwd zou kunnen worden als een schenking? Wanneer is dat het geval en waarom is dat van belang?
What’s in a name? Wanneer spreken we m.a.w. van een ‘schenking’? In België is er juridisch gezien sprake van een schenking als er drie elementen aanwezig zijn. U moet de intentie hebben om ‘vrijgevig’ te zijn, u moet zichzelf daadwerkelijk verarmen (er moet dus wel degelijk iets uit uw vermogen verdwijnen) en diegene aan wie u iets geeft, moet het ook effectief aanvaarden. Wie deze kenmerken van de schenking toepast op het ‘cadeautje’ in de gewone betekenis van het woord, zou kunnen besluiten dat een cadeau per definitie een schenking is. Toch is dit niet altijd het geval.
Wanneer is een cadeau géén schenking? Om u meteen gerust te stellen, in België wordt een cadeau in de regel niet gelijkgesteld met een echte schenking als er daarbij aan twee belangrijke voorwaarden voldaan is.
Om te beginnen, moet het cadeau dat u geeft in verhouding staan tot uw vermogen. Het bedrag op zich speelt m.a.w. geen rol. Heeft u bv. een vermogen van € 25.000.000 en geeft u uw dochter voor haar verjaardag een Porsche Cayenne of uw vrouw een juweel van € 75.000, dan kan dat gezien in het geheel van uw vermogen gerust beschouwd worden als een cadeau. Bedraagt uw vermogen ‘slechts’ € 2.000.000 en geeft u uw zoon een exclusieve sportwagen ter waarde van € 350.000, dan zal er al eerder sprake zijn van een schenking. Of er aan die voorwaarde voldaan is, is wat men noemt een ‘feitenkwestie’. De tweede voorwaarde is dat u het cadeau geeft naar aanleiding van een gelegenheid waarvan algemeen wordt aangenomen dat het gebruikelijk is dat u daarbij een cadeau geeft, bv. een geboorte, een huwelijk, een doopsel, een verjaardag, Nieuwjaar, enz.
De kosten van een bruiloft. Nu we toch aan het feesten zijn... Uw dochter trouwt en u betaalt een superchique feest met 300 genodigden, dure oldtimers, een liveorkest en professioneel vuurwerk om middernacht. Dat kost u ruim € 50.000. Uw zoon daarentegen trouwt niet, maar u schenkt hem eenzelfde som geld de dag waarop hij het huis verlaat en zijn intrek neemt in een kleine studio die hij gekocht heeft. Volgens de Belgische wetgeving is het trouwfeest géén schenking (art. 852 BW), maar het bedrag dat u aan uw zoon gegeven heeft wél!
‘Standverschaffing’ en ‘opvoeding’. Stel, uw dochter wil een lingerieboetiek overnemen, maar beschikt niet over de nodige financiële middelen. U sponsort haar voor € 50.000. U gaat ervan uit dat u hiermee uw zoon niet benadeelt. Hij heeft immers op uw kosten en voor een gelijkaardig bedrag destijds een peperdure pilootopleiding mogen volgen. Nochtans zal het cadeau voor uw dochter wél als een schenking beschouwd worden, want dat is een vorm van ‘standverschaffing’, maar de opleiding van uw zoon niet, want dat zijn ‘opvoedingskosten’ (art. 851 en 852 BW).
Wat is nu de zin van deze discussie? Waarom is m.a.w. het onderscheid tussen een cadeau en een schenking nu zo belangrijk? Heel eenvoudig, omdat een schenking onderworpen is aan de regels van het Belgische erfrecht en een cadeau niet. Daardoor moet een cadeau dat beschouwd wordt als een schenking bij uw overlijden in principe bij de andere goederen van uw nalatenschap gevoegd worden en wordt het onderworpen aan de regels van de zgn. inbreng en inkorting (in tegenstelling tot een ‘echt’ cadeau). We gaan daar niet in detail op in, maar simpel gezegd komt het erop neer dat een duur cadeau bij uw overlijden meegeteld wordt voor de verdeling van uw nalatenschap onder al uw kinderen, bv. omdat uw andere kinderen zich benadeeld voelen. Strikt genomen moet elk van uw kinderen nl. precies evenveel krijgen. Bij een schenking kan daar eventueel (beperkt) van afgeweken worden door een schenking ‘buiten deel’ te doen, maar dat moet dan wel uitdrukkelijk vermeld worden. Bij een cadeau zal dat uiteraard nooit vermeld worden zodat dit bij een herkwalificatie als een schenking altijd onderhevig zal zijn aan de regels van de inbreng en de inkorting.
Ook een duur cadeau aan uw vrouw heeft juridisch gezien andere gevolgen dan een schenking. Schenkingen tussen echtgenoten kunnen nl. in principe achteraf (zelfs zonder opgave van enige reden) altijd weer herroepen worden, maar cadeaus niet. "