JuridischForum.be

Hallo,

de zoon van mijn verloofde wil zijn domicilie op ons adres hebben. Maar hij komt hier niet wonen. De redenen die hij opgeeft, zijn vaag.
Welk gevaar schuilt hierin voor ons mocht dit door een derde partij ontdekt worden?
- boetes, belastingen, brugpensioen van mijn verloofde,....
En voor hem?

Alvast bedankt.

Als hij schulden maakt, zullen ze bij jullie komen aankloppen ...

Kan je ons de redenen die hij opgeeft (ook al zijn ze vaag) even meedelen? Misschien kunnen we daar zijn "ware bedoelingen" uit opmaken. Voor de rest sluit ik me aan bij duma.

Hier is al verschillende malen op geantwoord.

Kort samengevat: het is niet wettelijk. Volgens de wet moet je je domicilie hebben op de plaats waar je het merendeel van het jaar woont (uitzonderingen: studenten, ziekenhuisopnames, rusthuizen, verblijf in buitenland voor werk of ontspanning (beperkt in tijd).

Overeenkomstig artikel 1 van de wet van 19 juli 1991 betreffende de bevolkingsregisters en de identiteitskaarten, moet elke persoon ingeschreven worden in de registers van de gemeente waar hij zijn hoofdverblijfplaats gevestigd heeft. De bepaling daarvan is gebaseerd op een feitelijke situatie, dat wil zeggen de vaststelling van een effectief verblijf in de gemeente gedurende het grootste deel van het jaar.

Deze vaststelling gebeurt op basis van elementen zoals de plaats waarheen de persoon gaat na zijn werk, het gewone verblijf van de echtgenoot of van de andere leden van het huishouden, het energieverbruik, de telefoonkosten, enz.

Het volstaat niet dat iemand enkel de bedoeling uit om zijn hoofdverblijfplaats op een gegeven plaats te vestigen om de inschrijving als hoofdverblijfplaats te rechtvaardigen. Om de realiteit van de verblijfplaats na te gaan, wordt er immers door de gemeentelijke overheden een onderzoek uitgevoerd, waarvan de modaliteiten moeten worden vastgesteld door een gemeenteverordening krachtens artikel 5 van de wet van 19 juli 1991.

Ten tweede: als de "schoonzoon" schulden heeft/maakt zal men niet alleen bij u komen aankloppen, een gerechtsdeurwaarder mag er van uitgaan dat alles wat zich in uw woning bevindt ook eigendom is van de schoonzoon.... U kan dan via een procedure wel gaan proberen te bewijzen dat alles van u (met facturen en betalingsbewijzen) maar om zo'n procedure op te starten is het aangeraden een advocaat in de arm te nemen + de nodig gerechtskosten (wilt u in zo'n geval 1000 euro betalen om uw eigen spullen terug te krijgen?).

Ten derde: Ook voor vervangingsinkomens (bv ziekte werkloosheid (ik dacht dat brugpensioen een vorm van werkloosheidsuitkering is) kan dit een invloed hebben als de "schoonzoon" werkt.

Ten vierde: als uw "schoonzoon" besluit effectief bij u intrekken kan u hem de toegang tot het huis niet weigeren vermits hij er gedomicilieerd is. Dit kan er toe leiden dat om hem uit huis te krijgen u een procedure via de vrederechter zal moeten opstarten.

Conclusie: wettelijk gezien mag het niet, en gewoon menselijk gezien is het onverstandig om het toch toe te laten.

“Art.7.§ 1. Iedereen die zijn hoofdverblijfplaats wil vestigen in een gemeente van het Rijk of deze wil overbrengen naar een andere gemeente van het Rijk moet dit aangeven aan het gemeentebestuur van de gemeente waar hij zich komt vestigen...Art.16.§ 1. De bepaling van de hoofdverblijfplaats is gebaseerd op een FEITELIJKE situatie, dat wil zeggen de vaststelling van een effectief verblijf in een gemeente gedurende het grootste deel van het jaar. Deze vaststelling gebeurt op basis van verschillende elementen, met name de plaats waarheen de betrokkene gaat NA zijn beroepsbezigheden, de plaats waar de kinderen naar school gaan, de arbeidsplaats, het energieverbruik en de telefoonkosten, het gewone verblijf van de echtgenoot of van andere leden van het huishouden.…”(16 JULI 1992. - Koninklijk besluit betreffende de bevolkingsregisters en het vreemdelingenregister).

‘de zoon van mijn verloofde wil zijn domicilie op ons adres hebben. Maar hij komt hier niet wonen’

“Art.7.De overtredingen van de voorgaande artikelen, van de besluiten tot uitvoering ervan en van de in artikel 5 bedoelde gemeentelijke verordeningen worden gestraft met een geldboete van zesentwintig tot vijfhonderd (euro)...”(19 JULI 1991. - Wet betreffende de bevolkingsregisters en de identiteitskaarten en tot wijziging van de wet van 8 augustus 1983 tot regeling van een Rijksregister van de natuurlijke personen).

‘een geldboete van zesentwintig euro’ houdt in dat die zoon dan een wanbedrijf pleegt.

U loopt het risico dat beslag gelegd wordt op uw inboedel wegens schulden van die zoon,tenzij u BEWIJZEN kan dat het beslagene uw eigendom is. Bij tal van sociale uitkeringen verschillen de rechten van samenwonenden,alleenstaanden en gezinshoofden. Nepadressen kunnen dus ook leiden tot sociale fraude.