hallo
ik weet dat het extreem lang geduurd heeft, maar ik weet eigenlijk nog maar sinds een goede week hoe de vork in de steel zit. dus bij deze, hopelijk de laatste update.
eerst en vooral: van mamaatje hebben we niks meer gehoord (diepe zucht van opluchting) ze is zelfs niet komen opdagen die dag.
dan had ik enkele weken geleden iemand aan de deur, verzekeringsinspectie, die was dus niet gestuurd door de mama van de vriend van... laat ik haar gewoon mevrouw x noemen, misschien is dat handiger?
Ik heb vernomen dat mevrouw x haar verzekering niet wil tussenkomen in dit geval. en dan is er van de staat uit blijkbaar een kas om de slachtoffers te vergoeden. daarvoor was die inspecteur dus onderzoek aan het voeren.
er is daarna nog iemand langs geweest, maar dat was van onze eigen verzekeringsmaatschappij, die nog een verhaal wou van ons om zijn dossier te vervolledigen.
beiden heren vroegen naar onze politieverklaringen maar die hebben zowel ik als mijn vriend nooit afgelegd.
die laatstgenoemde man was erg vriendelijk en heeft gewoon mijn vriend zijn verhaal opgeschreven en meerdere keren laten merken hoe erg hij het voor ons vond. een veel minder slechte ervaring dan met meneer 1, die had niet eens een voet over de drempel gezet voor hij vragen begon af te vuren. die mans is trouwens in het algemeen niet binnen geweest.
ondertussen heb ik ook contact gehad met iemand die werkt bij dezelfde maatschappij als waar wij verzekerd zijn en de zaak voor mij wat is gaan 'onderzoeken' (ze heeft gewoon het hele verhaal met een collega uit nog een andere gemeente overlegt eigenlijk) en ze ziet niet in waarom die vriend niet zou moeten betalen, hij reed en niet omdat hij gedwongen werd.
met andere woorden: wat jullie al hadden gezegd. ik wil bij deze graag iedereen bedanken voor de adviezen!
met de inzittenden gaat het voor de rest goed trouwens, er was iemand met een verbrijzelde bovenarm en die is net voor de laatste keer kine moeten gaan doen. zijn operaties zijn allemaal achter de rug en hij kan nu rustig beginnen spieren opbouwen.
de andere, die met zijn borstbeenbreuk, bleek achteraf geen borstbeenbreuk te hebben gehad. die was 2 weken na het ongeval al weer aan het voetballen zonder korset, geen enkele keer op controle gemoeten en dergelijke. blijkbaar wilden die ouders een beetje meer trekken van de verzekering.
mijnheer de chauffeur heeft nog steeds 'geheugenverlies' en het contact tussen mijn is vrijwel onbestaande ondertussen. ook wel begrijpelijk denk ik. mijn broer heeft intussen nog steeds niet met de wagen durven rijden, zijn vriend heeft een nieuwe auto van zijn mama gekregen en heeft nog steeds hetzelfde rijgedrag. ronduit gevaarlijk, dus niets bijgeleerd.
ik hoop eerlijk gezegd dat die zijn rijbewijs voor minstens 10 jaar mag afgeven.
enfin, het verhaal is een beetje rond denk ik. nu hoop ik maar dat ik nu helemaal niets meer moet horen van inspecties, onderzoeken, bevragingen en auto ongevallen. en dus dat jullie van mij ook niets meer moeten horen... behalve voor goed nieuws dan
groetjes en een fijn weekend gewenst aan allen