Onterving dochter

Guyke · #1 , 12 mar 2006 18:36

Dag,
Ik heb een drngende vraag: op welke manier kan ik mijn dochter
onterven daar wij onze kleinkinderen al 4 jaar NIET meer hebben
gezien. Als zij van ons niet meer moet weten,vinden wij dat zij dan
ook letterlijk NIETS meer hoeft te erven.
Hoe dient zoiets te gebeuren?
Graag Uw advies hierover.
Beste dank.
Guyle

Jureca · Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding

Lex · #2 , 12 mar 2006 18:43

NIEMAND kan zijn kind(eren) VOLLEDIG onterven!

Guyke · #3 , 12 mar 2006 19:30

Dag,
Ja dat wst ik al.De erfenis zou naar de kleinkinderen gaan. Mijn dochter
zou IETS moeten krijgen. Maar wat ? Kunnen wij dat bepalen?
Moeten wij dan naar de notais om een akte te maken??
Groetjes
Guyke

Reclame

Lex · #4 , 12 mar 2006 21:08

Art.913.De giften...mogen de helft van de goederen van de beschikker niet overschrijden,indien hij bij zijn overlijden slechts ??n kind achterlaat;een derde,indien hij twee kinderen achterlaat;een vierde,indien hij er drie of meer achterlaat...Art.919.Het beschikbaar gedeelte kan...geheel of ten dele gegeven worden aan de kinderen...van de schenker,zonder dat het moet worden INGEBRACHT door de begiftigde...die tot de erfenis komt,op voorwaarde dat de beschikking uitdrukkelijk bij vooruitmaking of buiten erfdeel gemaakt wordt...Art.920.Beschikkingen...onder de levenden...die het beschikbaar gedeelte overschrijden,kunnen na het openvallen van de erfenis tot dat gedeelte INGEKORT worden.(Burgerlijk Wetboek)

Gast · #5 , 15 mar 2006 17:21

Dag,
Ik heb een drngende vraag: op welke manier kan ik mijn dochter
onterven daar wij onze kleinkinderen al 4 jaar NIET meer hebben
gezien. Als zij van ons niet meer moet weten,vinden wij dat zij dan
ook letterlijk NIETS meer hoeft te erven.
Hoe dient zoiets te gebeuren?
Graag Uw advies hierover.
Beste dank.
Guyle

Beste Guyke, wij hebben als koppel ook zoiets meegemaakt.....en het is al erg als ge uw kinderen niet m??r ziet , maar je kleinkinderen afnemen is het ergste wat ze met ouders, grootouders kunnen doen ! ERG van hen , want ze doen hierbij de kleinkinderen ook veel kwaad. Grootouderfeestjes , noem maar op , zij moeten ook hun grootouders missen , maar daar denken ze blijkbaar niet aan .Wat ge kunt doen is zorgen dat er zogezegd niets meer is....zorg dat jullie kunnen genieten van jullie zuurverdiende centjes. Wij hebben iets achter de hand(die niet gekend is) voor onze kleinkinderen waar zij dan alleen recht op zullen hebben. Dit alles is geregeld bij een notaris en is wettelijk in orde. En wie weet komt het toch nog goed en hoeft dit alles niet............Sterkte MVG Robert

Guyke · #6 , 01 sep 2008 21:11

Dag,
Het is nu weer al 2 jaar geleden dat ik op dit forum was en mijn toestand is sinsdien niet veranderd. Misschien is de wetgeving wel veranderd en kan ik wel iets doen om haar te onterven.
Zijn er nog mogelijkheden bv. met een persoonlijk testament ?
Guyke

Lex · #7 , 02 sep 2008 10:31

De wet is nog steeds dezelfde...

jokeenfamilie · #8 , 03 sep 2008 16:49

Beste Guyke,
Bij ons in de familie dergelijk geval !! Schrijnende toestanden, omwille van een non-communicatie tss vader-zoon.
Vader zag, ziet kinderen al jaren niet meer , hij is als het ware al dood voor zijn kinderen.
Vader probeerde werkelijk ALLES om het goed te maken , maar alles werd verkeerd begrepen en er was gewoon gèèn communicatie meer.
Kinderen nemen het de vader ; kwalijk; dat hij een nieuwe relatie heeft en nog iets van zijn leven wilt maken....
Triest , intriest , maar ok ieder zijn mening .
Mijn broer is via via bij een notaris terechtgekomen die hem begreep en hem geholpen heeft hoe het wel kan !!
Lex, men kan zijn kinderen wettelijk gezien niet onterven , maar er bestaan wel mogelijkheden om er te voor zorgen dat er niks meer is...
Als je je ouders dergelijke dingen aandoet (wat de reden ook is) vind ik ook dat er geen aanspraak meer kan gemaakt worden op een erfenis.
Ik ben zelf een kind van (gelukkig) gescheiden ouders en kan het niet in mijn hoofd halen dat ik dat mijn ouders zou aandoen.
Je moeder en vader zijn de wortels van je bestaan en zoiets ontkennen verdient geen respect !!
Sterkte guyke en Gast , wie weet komt alles nog goed , informeer je alvast goed. Groet joke
[/b]

lieve · #9 , 06 okt 2008 09:44

hallo,

hier wil ik nu toch eens op reageren.
Ik zit ook in de situatie dat ik mijn vader gedurende 7 jaar niet meer gezien heb. Hij heeft ook nooit toenadering gezoch.
reeds van toen mijn moeder nog leefde had hij maar 1 zoon en 1 kleinkind.
Mijn broer en zijn dochter kregen alles en ik en mijn dochter hebben nooit dank u moeten zeggen.
Door deze situatie hebben ze mijn moeder letterlijk en figuurlijk de put in gekregen (als ik het zo mag zeggen).
Bij de dood van mijn moeder werd mij ronduit gezegd dat ik op niets moest rekenen en kreeg de dochter van mijn broer geld voor een nieuwe auto terwijl mijn dochter erbij zat.
Ook heeft mijn vader al zijn kasbons aan toonder (meerdere 100.000 euro) aan mijn broer gegeven om deze in zijn kluis te steken.
Dit werd mij allemaal ronduit gezegd en toen ik er op de lange duur op inging werd mij de deur gewezen.
Mijn dochter heeft er ook meerdere keren aan de deur gestaan en werd niet binnengelaten.
Dus voor je iets zegt moet je wel de juiste achtergrond weten en akkoord hij is mijn vader maar ik moet toch niet kruipen als hij overal gaat vertellen dat hij maar een kind en een kleinkind heeft.

Guyke · #10 , 17 mei 2010 13:22

Aan Joke en familie,
Ik ben nu pas terug op dit juridisch forum. Joke in ben je dankbaar dat je een antwoord hebt gegeven op mijn vraag.
Ik weet dat het al 2 jaren is geleden dat ik de vraag heb gesteld en hoop maar dat je er nog bij bent!!!
Ik las hier iets, bij jou antwoord, dat het wel mogelijk is om iets te ondernemen om je kind te onterven of niks te geven. Maar wat mag dat dan wel zijn??
Ook de andere deelnemers op dit forum VRIENDELIJK BEDANKT en ik hoop je nog te horen .
Guyke

The Pretender · #11 , 18 mei 2010 19:54

Misschien is het mogelijk om een schenking te doen aan de kleinkinderen en de rest op te maken voor je sterft. Hangt wellicht af van de leeftijd van de kleinkinderen maar vraag me echt af waarom je dat zou willen. Ik heb 2 stiefdochters die ik graag zie. Slechts met 1 heb ik nog een beetje contact na het overlijden van hun moeder. Moest ik hen iets kunnen nalaten, ik zou het zeker doen ook al ben ik het in het geheel niet verplicht. Misschien moet je je ook maar eens afvragen waarom je kinderen in het geheel niet op bezoek komen en daar iets aan verhelpen als je kan. 't is toch altijd beter dat je gedaan krijgt dat ze wel op bezoek komen, willen komen met de kleinkinderen.

Guyke · #12 , 18 mei 2010 20:24

Dag, The Pretender
Bedankt voor je reactie. Ik denk echter dat het moeilijk in te schatten is over ons probleem. Natuurlijk ieder voelt het zijne. Wij hebben onze dochter en haar kinderen (=kleinkinderen) al 8 j niet meer gezien of gehoord. Wij mogen zelfs bij haar NIET meer binnen komen. Geen telefonisch kontakt mogelijk. Ook via email komt er geen reactie. Ik ben ondertussen 70 j geworden en heb de moed opgegeven om daar nog iets van te zien of te horen. Misschien als ze mij hier buiten dragen in een kist...maar dan heb ik er natuurlijk niks aan.
Aan de kleinkinderen kunnen wij niks geven of in de erfenis betrekken (alles is geregeld bij de notaris)
Sorry voor mijn toon van antwoord,maar het is verdoemd moeilijk.Teweten dat wij er zoveel voor gedaan hebben (hoort ook van ons) en nu dit????
Hopelijk gaat het u ook beter af.
Guyke

The Pretender · #13 , 20 mei 2010 18:03

Dag, The Pretender
Bedankt voor je reactie. Ik denk echter dat het moeilijk in te schatten is over ons probleem. Natuurlijk ieder voelt het zijne. Wij hebben onze dochter en haar kinderen (=kleinkinderen) al 8 j niet meer gezien of gehoord. Wij mogen zelfs bij haar NIET meer binnen komen. Geen telefonisch kontakt mogelijk. Ook via email komt er geen reactie. Ik ben ondertussen 70 j geworden en heb de moed opgegeven om daar nog iets van te zien of te horen. Misschien als ze mij hier buiten dragen in een kist...maar dan heb ik er natuurlijk niks aan.
Aan de kleinkinderen kunnen wij niks geven of in de erfenis betrekken (alles is geregeld bij de notaris)
Sorry voor mijn toon van antwoord,maar het is verdoemd moeilijk.Teweten dat wij er zoveel voor gedaan hebben (hoort ook van ons) en nu dit????
Hopelijk gaat het u ook beter af.
Guyke

Ik kan uw situatie natuurlijk ook niet inschatten hé. Voor mezelf zou ik niets liever willen dan er contact mee blijven houden, gewoon willen weten dat het goed met hen gaat, zou hen ook graag nog eens zien voor ik sterf. Ik ben maar 45J maar ik haal de 50 wellicht niet. (Agressieve kanker). De kinderen hebben hun natuurlijke moeder al verloren aan die ziekte en wil hen er ook niet teveel bij betrekken, bij mijn leed. Maar ook al ben ik hun natuurlijke vader niet, mijn liefde voor hen is onvoorwaardelijk. Ik heb geen geld dus kan ik het niet geven (of nalaten) maar das het laatste van mijn zorgen. Dat ze gelukkig zijn is het enige dat telt voor mij.

Groetjes

Guyke · #14 , 20 mei 2010 19:19

Dag The Pretender,
Bedankt voor uw reactie. Het doet mij ook pijn dat er ook nog andere mensen zijn die hetzelfde mee maken. En dan lees ik ook nog dat je het enorm moeilijk hebt...je zou voor minder. Toch vind ik het bijzonder moedig van u om te trachten nog iets te bekomen. En dat je toch nog erg bezorgd bent om anderen terwijl jezelf al voor heel ergere dingen staat. Toch wens ik je nog enorm veel levensmoed en hoop op de toekomst van degene die je erg dierbaar zijn.
Veel sterkte toegewenst en ik zou je graag mijn VRIEND willen noemen, ook kennen wij mekaar niet persoonlijk.
Guyke

me5 · #15 , 25 mei 2010 15:39

Ik heb deze topic gelezen en ik ben eigenlijk de mening van Pretender toegedaan: probeer de relatie uit te klaren met je dochter! Ga desnoods te rede bij een therapeute gespecialiseerd ik gezinsrelaties. Niet goedkoop maar beslist de moeite waard als je terug een betere relatie wil met je dochter en dan ook je kleinkinderen.
Ik weet niet wat de reden is, maar ik ben zelf ook dochter en ik ga ervan uit dat er ook van haar kant een goede reden zal zijn om het contact te mijden. Heb je enig idee wat? Kan het zijn dat je bepaalde dingen uit het verleden niet wil erkennen?? Heb je eigenlijk wel oog voor hun opinie??? Hebt uzelf misschien een probleem, waardoor zij hun kleinkinderen misschien enkel willen beschermen???
Ik brainstorm hier zo'n beetje hoor...
Het gaat er niet altijd om wie juist of fout was, maar erkennen dat iets niet zo goed was, kan veel veranderen. Misschien lees je graag? Psychologieboeken genoeg in de bibliotheken.