Beste,
Niet meteen een idee waar ik deze vraag juist stel, dus probeer ik hier.
Met mijn bedrijf installeren we bedrijfssoftware. Daarin kan een credinota opgemaakt worden als volgt:
1. Nieuwe ingave van type creditnota. Apart dagboek voor creditnota's, van type creditnota, in de achtergrond doet het pakket de nodige stappen om de "factuur in min" boekhoudkundig te registreren. In de historieken zit dit document met een aparte nummer (BVB CN201311001), in een apart dagboek (CN).
2. Nieuwe ingave van type factuur, maar in het negatief. Apart dagboek voor facturen, van type facturen, in de achtergrond doet het pakket ook weer de nodige stappen om. In de historieken zit dit document met een aparte nummer (Bvb.: VFAC201311001), in het factuur dagboek.
Methode 1 wordt overal toegepast en aangeraden. Methode 2 bestaat nog, maar wordt ten stelligste afgeraden. Indien een klant hier op staat, wordt toegelicht dat de mogelijkheid er is, dat methode 1 aannemelijker is en dat het gebruik van methode 2 op eigen risico is (op een klantvriendelijke manier verwoord, natuurlijk).
Nu ben ik zelf geen boekhouder en ik spreek slecht Legalees Volgens mij is methode 1, de meest correcte methode en deze kom ik ook in andere (courante) pakketten tegen. Sommige klanten verwerpen deze methode echter compleet en staan erop dat ze hun creditnota's als factuur in min ingeven.
Kan iemand hier zijn licht op schijnen? Wat wordt wettelijk verplicht, of spreken we van grijze zones? Mijn bekommernis is voornamelijk het opeenvolgen van de nummeringen.