Hoe lang kan je geleend geld terugeisen?

[GinaGi]

Heb voor een familielid de facturen voor de renovatie van haar huis betaald via mijn bankkrekening.
Er is niets op papier gezet, er zou een gedeelte maar moeten terug betaald worden.
Uit principe!

Maar hoor niks meer ervan en nog steeds geen aflossing gekregen of voorstel.

Het enige is dat er niks kan betaald worden.

De facturen zijn betaald via mijn bankrekening, of dat iets uitmaakt?

Wil enkel weten of ik een betaling kan eisen of ik geen poot heb om op te staan?

De eerste facturen zijn al 3 jaar oud tot 2 jaar, ik ben in het bezit van de facturen.

[asperger]

Laat asap de schuldenaar een schuldbekentenis volledig met de hand schrijven en ondertekenen (het volstaat niet dat jij zelf een document opmaakt en hem dat ter ondertekening voorlegt).

Minstens moet hij met de hand voor het bedrag dat hij verschuldigd is schrijven 'goed voor of goedgekeurd voor' waarbij het bedrag waarvoor hij de schuld erkent volledig in letters is geschreven.
Anders is de schuldbekentenis niet geldig. Je kan ze dan niet gebruiken om de schuld te bewijzen.

Een verkeerd opgestelde schuldbekentenis geldt wel als een zogenaamd begin van bewijs door geschrift. Zo kan je bijvoorbeeld wijzen op gedeeltelijke afbetalingen die je schuldenaar deed.

[GinaGi]

Dat gaat die niet willen doen een schuldbekentenis schrijven of ondertekenen.

Weer een les geleerd, zal het geleend geld maar als verloren beschouwen?

[asperger]

Hangt af van wat er mogelijk aanwezig is als begin van bewijs.
Alleszins ongezonde situatie....

[GinaGi]

Enkel die facturen waarvan ik kan bewijzen dat ze via mijn bankrekening betaald zijn.

[MellowCaballero]

Met enkele rekeninguittreksels komt u niet ver. U dient immers niet enkel de afgifte van de geleende som te bewijzen, maar ook de aanwezigheid van een teruggaveplicht.

U maakt misschien nog kans indien u zich beroept op art. 1348 BW. U vermeldt immers dat u geleend hebt aan een familielid. Deze bepaling houdt in dat de bewijsregels terzijde geschoven kunnen worden in het geval van een onmogelijkheid om zichzelf een schriftelijk bewijs aan te schaffen. Indien de rechter uw argumentatie aanvaardt (die een werkelijke morele onmogelijkheid moet aantonen), kan u uw slag proberen thuis te halen met vermoedens en getuigen.

Wees behoedzaam voor het feit dat dit inherent feitelijke beoordelingen zijn. Factoren die de rechtspraak in aanmerking neemt zijn: de band tussen lener en ontlener, grootte van het bedrag en de omliggende context.

[GinaGi]

Maakt de grote van de som iets uit?

Tis niet enkele honderden euro's hoor!

[MellowCaballero]

Uit de rechtspraak blijkt dat vooral de gradatie van intimiteit van de relatie als doorslaggevende factor wordt beschouwd om van een 'morele' onmogelijkheid te spreken. Tenzij we over honderdduizenden euro's aan het praten zijn, kan bv. een vader-zoon relatie daar voldoende gewicht in de schalen leggen. Nogmaals dit is echt casuïstiek. De ene rechter zal er een andere mening op na houden dan de andere. Een goede advocaat is dan ook onontbeerlijk.

Ik denk ook nog aan een andere rechtsgrond in subsidiaire orde: de vermogensverschuiving zonder juridische oorzaak kan u ook nog bepleiten. Ook hier is wel wat rechtspraak over in het kader van bewijsnood in leningsgeschillen.