Vandaag las ik dat de rechter bij het bepalen van de hoogte van een morele schadevergoeding een tabel hanteert en dat deze tabel nog geen gegevens bevat over leed veroorzaakt door het verlies van een dier. Daarom stelde hij het verlies van een hond gelijk aan dat van een kind. Iets wat schijnbaar niet goed gevallen is bij verschillende juridische experts.BRUGGE - De Brugse vrederechter heeft een 35-jarige man een morele schadevergoeding toegekend voor de dood van zijn hond. De jack russel van de man werd doodgebeten door een andere hond in een hondenpension. Dat schrijft Het Laatste Nieuws.
De man begon een rechtszaak tegen een hondenpension uit Damme nadat zijn 8-jarige jack russell Willy er werd doodgebeten door een andere hond.
De rechter deed gisteren uitspraak en kende de man, naast een materiële schadevergoeding van 450 euro, ook een morele schadevergoeding van 1.250 euro toe voor het grote verdriet dat de man na de dood van zijn hond leed.
Volgens advocate Lut Wille is de uitspraak een gigantische doorbraak en een belangrijk precedent. Het is de eerste keer dat een rechter oordeelt dat een huisdier niet zomaar vervangbaar is en wel degelijk een emotionele waarde heeft. "Eindelijk kunnen mensen een vergoeding eisen voor hun verdriet wanneer ze hun huisdier verliezen," aldus Wille.
De uitbaatster van het hondenpension reageert verbijsterd op de uitspraak en overweegt te stoppen met haar pension.
Bron : De Standaard 21/01/2011
Moet de morele schadevergoeding volgens hun anders geschaald worden?
Leunt een rechter in een zaak als deze op adviezen van deskundigen, of probeert hij zelf een geschikte vergelijking te maken?