Ik heb een tijd geleden een ongeval gehad.
Volgens mij ben ik half in slaap gevallen net voor de bocht ( rond 20u ), het was een vermoeiend weekend geweest met weinig slaap ( Ik ben verantwoordelijke bij een lokale vzw waar 2 evenementen waren ), ik herinner me nog de lichten van de tegenligger, een uitwijk-maneuver, de tik van de zijdelingse botsing, en dan ben ik in paniek geslagen... achteraf nadenkend begrijp niet waarom ik niet gestopt ben en doorgereden ben... Het was alsof ik niet meer logisch kon nadenken, ik was totaal van slag.
Ik was van mijn vak afgeweken in de bocht. Ik weet niet exact hoever ik op het andere rijvak zat.
Ben dan "na enige tijd" ( deze verwoording staat ook in mijn verklaring, de agent zei dat dit het juiste was daar ik gezegd had dat ik niet wist of het een half uur, een uur of langer erna was, ik had geen besef van tijd meer, ik was nog totaal in paniek ) teruggekeerd naar de plaats van het ongeval en alles, inclusief brokstukken was weg. Enkel een remspoor van de tegenligger zag ik nog. Dit zijn details die ik op moment van de verklaring ( daarin staat "ander voertuig was weggereden" natuurlijk niet vernoemd heb, aangezien ik daar geen gedacht op had toen. Ik was nog steeds van slag. Nadien komt alles terug helder boven.
Ik ben dan maar naar huis teruggekeerd met de gedachte dat ik dit moest aangeven zodra ik kan maar ook daar ontbrak het logische verstand nog dat ik had 101 kunnen bellen... Maar ook dat besef komt te laat.
Dan daarna heb ik de hele nacht wakker gelegen en ben 's morgens nog voor 6u naar de Lokale Politie gegaan het dichtste bij de plaats van het ongeval maar deze waren gesloten, echter stond op de deur dat er wachtdienst was in het hoofdkantoor van de politiezone, dus ben ik daarnaartoe gereden en heb ik daar mijn verklaring afgelegd ook al was ik nog steeds van slag want daar heb ik ook bij het parkeren tegen de borduur getikt met mijn banden...
Als ik me aan de vaststellingen wou onttrekken zou ik ook niet voor de openingsuren van het kantoor er naartoe gegaan zijn. Ik heb nooit de bedoeling gehad iets te verbergen, ik was echter totaal van slag. ik had ook niets te verbergen, want ik heb een al 8 rijbewijs, neem nooit drugs ( zelfs nog nooit genomen ) en had niet gedronken ! Dus ik had geen enkele reden om niet te stoppen... door paniekeren heb ik het echter wel niet gedaan, tot mijn grote spijt.
Ik rijd ook niet te snel, ben dus nooit geflitst, nooit één positieve alcohol controle of om het even welke overtreding. ( enkel een parkeerboete ).
Ik was echt totaal van streek en kon niet meer logisch denken, Ik besef nu zeer goed dat ik gewoon had moeten stoppen of onmiddellijk 101 bellen, maar dat verstand was er niet op het ogenblik zelf, en dat zijn nu vijgen na Pasen.
De politieagent die mijn verklaring afnam heeft nog voorgesteld van iemand te bellen om mij thuis te brengen omdat ik zo van streek was. Ik kon niet begrijpen dat ik niet gestopt was. Ik was totaal overstuur.
Ik heb de fout gemaakt van verder te rijden die avond en ben bereid de gevolgen te aanvaarden, ik wil er echter nadrukken op dat dit niet normaal is voor mij, ik kan niet verklaren dat ik zo in paniek gereageerd heb. Ik was totaal in shock.
Er is geen excuus voor het verder rijden, ik wens enkel zo goed mogelijk als ik kan de situatie te beschrijven zodat u het langs mijn kant kan zien.
CONCLUSIE
-------------------
ik heb een fout begaan die men niet mag begaan bij een ongeval, ik ben verder gereden. Ik had op geen enkel moment de bedoeling van me van vaststellingen te onttrekken, ik was totaal van slag en in paniek geslagen. Daar ik niet gedronken had had het gewoon opgelost geweest was met te stoppen en het invullen van het Europees aanrijdingsformulier.
Daar het een vermoeiend en emotioneel weekend was geweest ben ik half in slaap gevallen in de auto. Door felheid de lichten van de tegenligger ben ik 'wakker' geschrokken en heb ik nog een uitwijkmaneuver als reflex gedaan, maar niettemin hebben we elkaar geraakt.
Is het door het wakker schrikken en de botsing, ik weet het niet, ben ik totaal in paniek geraakt en doorgereden zonder het logische te doen. Dit was fout. Ik wens dit op geen niet goed te praten, enkel een duidelijke situatieschets te geven.
Alles voor de verzekering is geregeld en ik heb ook mijn verontschuldigingen aangeboden aan de tegenpartij.
Nu mijn vragen :
---------------
* wat is de termijn tot dagvaarding ?
* kan ik ergens status van dossier opvragen ?
* gaat men niet moeilijk doen over de woorden "na enige tijd" in mijn verklaring ??? Nu ik gekalmeerd ben denk ik dat het 2 uur later was...
* Ik weet wat mogelijke straffen zijn voor vlucht. Maar moet ik nu vrezen voor een mogelijke boete van 11000 euro gedurende de waarschijnlijk lange termijn tot dagvaarding ? Denk niet dat ik dat aankan emotioneel...
ik verwacht geen exacte prognose dat is onmogelijk maar een idee zou al handig zijn...