JuridischForum.be

Situatie:

Na de burgerlijke procedures schuldloze echtscheiding ( 2010) dien ik een verklaring terug te vinden van advocaat tegenpartij.
In zijn schrijven verklaarde deze advocaat dat hij zijn confrater, plaatsvervangende vrederechter ging benaderen, om
een 'goede' basis te leggen voor de echtscheidingsprocedures. ( 2008 )

Door het Ministerie van Justitie werd ik met dit schrijven doorgestuurd naar de Balie der Advocaten.
De Balie van Antwerpen beoordeelde dat deze advocaat niets te verwijten zou zijn.
Indien niet akkoord met haar beoordeling, moest de klacht maar worden doorgestuurd naar de Tuchtraad.

De Voorzitter van de Tuchtraad antwoordde de klacht zeer ernstig te nemen, en vraagt de nodige tijd om een dossier aan te leggen.
DRIE JAREN later bleek er nog steeds geen dossier te zijn aangelegd.
Al die tijd weigerde deze Voorzitter me ook maar iets te berichten.
De aangeklaagde advocaat legt bij de boedelnotaris de gerechtelijke verklaring af, nog door niemand ter verantwoording te zijn geroepen.

Opnieuw de Balie te Antwerpen aangeschreven. De directeur van deze Balie weigerde de klacht te behandelen, volgens haar
werd de Tuchtraad gevat en diende deze de klacht maar verder af te handelen.

De Tuchtraad antwoorden de zaak dan toch te zullen behandelen.
Enkele maanden later volgde er inderdaad een beoordeling:
De Tuchtraad verklaart hierin dat de aanvankelijke klacht, met de bewijsstukken, ondanks aangetekend ontvangen,
niet meer kan worden teruggevonden, waardoor deze zou worden geseponeerd.
Ook de aanvullende klachten worden geseponeerd met reden dat ze te laat zouden zijn ingediend.

Ondertussen reeds vijf advocaten aangesteld gehad ter mijner verdediging, doch geen van hen durfde mijn verdediging tegen
hun zeer gewaardeerde confrater te voeren.
Zoals mag blijken uit diens dossier: schreef één van hen N.B. op mijn kosten naar de aangeklaagde advocaat
hem in te dekken tegen vervolging.

Mijn huidige advocaat, liet me wel provisie betalen maar blijft op de zittingen gewoon weg.
De herhaaldelijke commentaren van de Familie Rechtbank: het debat zou bemoeilijkt worden doordat ik zelf voor mijn rechten verdedig.
Waarmede de Familie Rechtbank me wilt wijzen op de mogelijkheid van juridische bijstand georganiseerd door dezelfde Balie, zonder
rekening te houden met de formele weigering van de Directeur van de Balie, noch met de 'deontologische regels van dezelfde Balie,
die bepalen dat advocaten elkaar niets in de weg mogen leggen.
Noch met de expliciete doorverwijzing van mijn klacht naar de Balie, nog wel door het Ministerie van Justitie van Justitie

Mijn vraag is aldus, wie er in onze rechtstaat verantwoordelijk is voor het toezicht op de Balie?

Vervolg.
De regelgeving inzake de Orde van Vlaamse Balies valt niet onder de bevoegdheid van het Vlaams Parlement.
De werking van Justitie is federale bevoegdheid.
En nu?

Allemaal déjà vu.

Ga eens op audiëntie bij de federale minister van justitie.

Federale Minister van Justitie
stuurde berichtje: zo spoedig mogelijk een antwoord te laten geworden.
Dat is nu een kleine twee jaar geleden?

Hier eens lezen wie bevoegd is:
Ik denk niet dat een minister enige bevoegdheid heeft over een balie.
Stafhouder
http://www.advocaat.be/Page.aspx?genericid=55#d

Ik denk dat het Openbaar Ministerie er is om toe te zien op de naleving van wetten en regelgeving.
Zeker wanneer ik al eerst door het Kabinet van de Minister werd doorgestuurd naar de Stafhouder,
het Kabinet daarbij vermelde dat zij zelf mijn klacht reeds doorstuurden naar het Openbaar Ministerie.

De perceptie daarbij is dat het Openbaar Ministerie gewoonweg te bang is van de Orde, om
op een gedegen toezicht te kunnen houden.

Toezicht op wat ???

Wanneer een Orde een deontologische code opstelt voor haar leden-advocaten.
Justitie deze code hanteert om klachten van burgers door te sturen naar de Orde.
Doch de Orde zelf bewijsmateriaal wegmaakt in haar klachtenbehandeling.

Dan is het vervolgens dezelfde code die de eigen advocaat van de burger verplicht om:
de Balie toelating te vragen om te mogen optreden tegen confraters.

De eigen advocaat die zijn cliënt dan weigert om daar zijn Balie voor te vatten.
Ondanks dit integraal deel uitmaakt van zijn plicht om zijn/haar cliënt te verdedigen.
En de Balie die er een pingpong-spelletje van maakt tussen Stafhouder en Tuchtraad.

De burger wordt daarmede haar/zijn grondwettelijk recht op verdediging ontnomen.

Indien er daarop geen toezicht bestaat, zou dit dan niet het bewijs leveren dat een advocaat
god-de-vader is in de Belgische rechtspraak? Louter en alleen op basis van zijn/haar deontologische code?

Indien er wel toezicht op zou bestaan, wie betreft dit dan?
En waarom grijpt die toezichthouder dan niet in wanneer de Balie dit zelf weigert te doen?

De eigen advocaat die zijn cliënt dan weigert om daar zijn Balie voor te vatten.
Ondanks dit integraal deel uitmaakt van zijn plicht om zijn/haar cliënt te verdedigen.
Men kan een advocaat niet verplichten zich compleet belachelijk te maken.

Indien er daarop geen toezicht bestaat, zou dit dan niet het bewijs leveren dat een advocaat
god-de-vader is in de Belgische rechtspraak?
Neen hij is god-de-zoon.

En waarom grijpt die toezichthouder dan niet in wanneer de Balie dit zelf weigert te doen?
Waarschijnlijk omdat de balie gelijk heeft.

Wanneer een advocaat de zaken die zijn confrater uitspookte eerst van de commentaar voorziet:
" dit op zijn zachtst, schokkend te noemen ", doch later resoluut weigert om daarover zijn Stafhouder te vatten.
Wie maakt er zich dan compleet belachelijk?

Wanneer een Balie in de beoordeling van een Tuchtraad te lezen krijgt, dat:
de Tuchtraad zelf verantwoordelijk is voor het verdwijnen van aangetekende klacht en bewijsmateriaal.
De klacht om die reden ging seponeren?
Waarmede heeft zij dan gelijk?

god-de-zoon is dat diegene die advies levert, zonder de toedracht te willen kennen?