Vermoedelijk seksueel misbruik bij minderjarig pleegkind
Geplaatst: 15 jul 2012 12:34
Beste
Ik ben recent pleegouder geworden over een meisje van 6. In september wordt zij 7.
Via de jeugdrechter hebben wij een beschikking gekregen van 1 maand.
Ook de dienst pleegzorg is betrokken partij.
Vorige week vertrouwde het meisje mij een verhaal toe waaruit ik concludeerde dat zij vermoedelijk seksueel misbruikt werd door haar stiefpapa.
De vermoedelijke feiten moeten dus gebeurd zijn tussen haar 0 en 5 jr.
Na een uur nadenken over wat mij te doen stond ben ik naar de lokale politie getrokken om 22u.
Ik heb de agenten eerst de beschikking van de jeugdrechter getoond opdat zij goed zouden weten dat het meisje onder toezicht staat van de jeugdrechter.
De agenten luisterden naar mijn verhaal en contacteerden hun overste. Gezien het late uur verzochten de agenten mij de volgende morgen terug te keren om aangifte te doen.
De volgende ochtend heb ik dus aangifte gedaan bij een hoofdinspecteur. Die heeft het verhaal genoteerd, nadien de verklaring samen met mij overlopen en ik heb die aangifte ondertekend. De conclusie van de hoofdinspecteur was verkrachting van een minderjarig kind.
Op het kantoor van de hoofdinspecteur en in zijn aanwezigheid heb ik de dienst pleegzorg telefonisch op de hoogte gesteld.
De eerste reactie van de dienst pleegzorg " je mag dat niet doen, je moest het eerst aan ons melden".
Frappant, want excact die reactie had de hoofdinspecteur voorspeld.
Intussen is er al een videoverhoor afgenomen bij het pleegkind door een dienst van de politie.
De dienst pleegzorg heeft dit videoverhoor proberen tegen te houden maar de hoofdinspecteur vertelde dat hij daarvoor bevoegd was en aan niemand toestemming hoefde te vragen voor het videoverhoor, zelfs niet aan de jeugdrechter.
Het videoverhoor is niet afgenomen door de hoofdinspecteur aan wie ik aangifte deed maar door politiemensen die bevoegd zijn om een verhoor van minderjarigen af te nemen.
Het videoverhoor vond plaats in een andere stad.
Ikzelf, noch mijn partner waren aanwezig bij dit videoverhoor. Wij waren in de wachtruimte ernaast.
Het videoverhoor duurde iets meer dan een uur.
Ik had verwacht dat dit erg belastend zou zijn voor het kind maar toen zij de verhoorkamer verliet was zij eigenlijk uitgelaten en heeft ze nog een spelletje gespeeld met de mevrouw uit de regiekamer die het verhoor gemonitord heeft en op dvd opnam.
Intussen werden ik en mijn partner op de vingers getikt door de dienst pleegzorg. We hadden hen eerst moeten verwittigen en zij zouden dan "misschien" aangifte doen bij de politie.
Volgens de dienst pleegzorg is mijn melding "een brug te ver".
( daar hebben ze wel een punt want om het lokale politiekantoor te bereiken moet je letterlijk over een brug, maakt niet uit van welke richting je komt)
Ik wil eigenlijk weten of ik nu foutief gehandeld heb door rechtstreeks naar de politie te stappen?
Wat zegt de belgische wetgeving hierover?
Bestaat er zoiets als 'meldingsplicht'?
Ik heb mijn bezorgdheid hierover nadien besproken met de hoofdinspecteur bij wie ik aangifte deed.
Hij zei me dat ik gehandeld heb in eer en geweten en dat meer mensen dit zouden moeten doen.
De rechercheur van het videoverhoor bij wie ik ook mijn bezorgdheid uitte vertelde me dat het probleem is dat dergelijke zaken vaak in de dienstverlening blijven hangen en niet tot bij het gerecht of politie komen.
Persoonlijk vind ik dat ik correct gehandeld heb, ons pleegkind kan/kon/durfde/mocht de aangifte niet zelf doen.
Zolang de zaak niet onderzocht wordt kan de dader misschien nog andere kinderen misbruiken?
( Wij weten ondertussen dat diezelfde stiefpapa een contactverbod heeft met 2 oudere zussen van ons pleegkind wegens vermoedens van seksueel misbruik).
Na het videoverhoor heeft de rechercheur mij verteld dat er tijdens het verhoor idd strafbare feiten an het licht gekomen zijn.
Maar het is nog altijd het woord van ons pleegkind tov dat van haar stiefpapa. En het gaat om 'feiten' die minstens 1 jaar geleden gebeurd zijn.
Ik wil eigenlijk graag weten wat de universele verklaring van de rechten van het kind hierover te zeggen heeft?
Had ik de dienst pleegzorg eerst moeten verwittigen opdat zij 'misschien' aangifte konden doen?
Om excact dat te vermijden heb ik hen pas na mijn melding verwittigd.
Ik hoop uiteraard dat wat ons pleegkind mij toevertrouwde een overload aan fantasie is, zoals de directrice het zo mooi verwoordde.
Maar dan nog vond ik het de moeite waard dit verhaal te laten onderzoeken door mensen die daarvoor van rechtswege bevoegd toe zijn.
De vermoedelijke dader is ook "zo slim" geweest om geen fysieke sporen na te laten. Wat hij vermoedelijk gedaan heeft met ons pleegkind is te erg om hier te beschrijven maar volgens mij wist hij verdomd goed wat hij wel of beter niet kon doen om geen fysieke sporen na te laten.
Heeft iemand hier ervaring met dergelijke zaken?
Met vriendelijke groeten
Ik ben recent pleegouder geworden over een meisje van 6. In september wordt zij 7.
Via de jeugdrechter hebben wij een beschikking gekregen van 1 maand.
Ook de dienst pleegzorg is betrokken partij.
Vorige week vertrouwde het meisje mij een verhaal toe waaruit ik concludeerde dat zij vermoedelijk seksueel misbruikt werd door haar stiefpapa.
De vermoedelijke feiten moeten dus gebeurd zijn tussen haar 0 en 5 jr.
Na een uur nadenken over wat mij te doen stond ben ik naar de lokale politie getrokken om 22u.
Ik heb de agenten eerst de beschikking van de jeugdrechter getoond opdat zij goed zouden weten dat het meisje onder toezicht staat van de jeugdrechter.
De agenten luisterden naar mijn verhaal en contacteerden hun overste. Gezien het late uur verzochten de agenten mij de volgende morgen terug te keren om aangifte te doen.
De volgende ochtend heb ik dus aangifte gedaan bij een hoofdinspecteur. Die heeft het verhaal genoteerd, nadien de verklaring samen met mij overlopen en ik heb die aangifte ondertekend. De conclusie van de hoofdinspecteur was verkrachting van een minderjarig kind.
Op het kantoor van de hoofdinspecteur en in zijn aanwezigheid heb ik de dienst pleegzorg telefonisch op de hoogte gesteld.
De eerste reactie van de dienst pleegzorg " je mag dat niet doen, je moest het eerst aan ons melden".
Frappant, want excact die reactie had de hoofdinspecteur voorspeld.
Intussen is er al een videoverhoor afgenomen bij het pleegkind door een dienst van de politie.
De dienst pleegzorg heeft dit videoverhoor proberen tegen te houden maar de hoofdinspecteur vertelde dat hij daarvoor bevoegd was en aan niemand toestemming hoefde te vragen voor het videoverhoor, zelfs niet aan de jeugdrechter.
Het videoverhoor is niet afgenomen door de hoofdinspecteur aan wie ik aangifte deed maar door politiemensen die bevoegd zijn om een verhoor van minderjarigen af te nemen.
Het videoverhoor vond plaats in een andere stad.
Ikzelf, noch mijn partner waren aanwezig bij dit videoverhoor. Wij waren in de wachtruimte ernaast.
Het videoverhoor duurde iets meer dan een uur.
Ik had verwacht dat dit erg belastend zou zijn voor het kind maar toen zij de verhoorkamer verliet was zij eigenlijk uitgelaten en heeft ze nog een spelletje gespeeld met de mevrouw uit de regiekamer die het verhoor gemonitord heeft en op dvd opnam.
Intussen werden ik en mijn partner op de vingers getikt door de dienst pleegzorg. We hadden hen eerst moeten verwittigen en zij zouden dan "misschien" aangifte doen bij de politie.
Volgens de dienst pleegzorg is mijn melding "een brug te ver".
( daar hebben ze wel een punt want om het lokale politiekantoor te bereiken moet je letterlijk over een brug, maakt niet uit van welke richting je komt)
Ik wil eigenlijk weten of ik nu foutief gehandeld heb door rechtstreeks naar de politie te stappen?
Wat zegt de belgische wetgeving hierover?
Bestaat er zoiets als 'meldingsplicht'?
Ik heb mijn bezorgdheid hierover nadien besproken met de hoofdinspecteur bij wie ik aangifte deed.
Hij zei me dat ik gehandeld heb in eer en geweten en dat meer mensen dit zouden moeten doen.
De rechercheur van het videoverhoor bij wie ik ook mijn bezorgdheid uitte vertelde me dat het probleem is dat dergelijke zaken vaak in de dienstverlening blijven hangen en niet tot bij het gerecht of politie komen.
Persoonlijk vind ik dat ik correct gehandeld heb, ons pleegkind kan/kon/durfde/mocht de aangifte niet zelf doen.
Zolang de zaak niet onderzocht wordt kan de dader misschien nog andere kinderen misbruiken?
( Wij weten ondertussen dat diezelfde stiefpapa een contactverbod heeft met 2 oudere zussen van ons pleegkind wegens vermoedens van seksueel misbruik).
Na het videoverhoor heeft de rechercheur mij verteld dat er tijdens het verhoor idd strafbare feiten an het licht gekomen zijn.
Maar het is nog altijd het woord van ons pleegkind tov dat van haar stiefpapa. En het gaat om 'feiten' die minstens 1 jaar geleden gebeurd zijn.
Ik wil eigenlijk graag weten wat de universele verklaring van de rechten van het kind hierover te zeggen heeft?
Had ik de dienst pleegzorg eerst moeten verwittigen opdat zij 'misschien' aangifte konden doen?
Om excact dat te vermijden heb ik hen pas na mijn melding verwittigd.
Ik hoop uiteraard dat wat ons pleegkind mij toevertrouwde een overload aan fantasie is, zoals de directrice het zo mooi verwoordde.
Maar dan nog vond ik het de moeite waard dit verhaal te laten onderzoeken door mensen die daarvoor van rechtswege bevoegd toe zijn.
De vermoedelijke dader is ook "zo slim" geweest om geen fysieke sporen na te laten. Wat hij vermoedelijk gedaan heeft met ons pleegkind is te erg om hier te beschrijven maar volgens mij wist hij verdomd goed wat hij wel of beter niet kon doen om geen fysieke sporen na te laten.
Heeft iemand hier ervaring met dergelijke zaken?
Met vriendelijke groeten
?