Op zich is het eenvoudig vind ik... In België is er in principe een scheiding tussen Kerk en Staat. Dus in openbare functies mag er door niemand een blijk worden gegeven van zijn haar/religieuze voorkeur.
Probleem is dat het allemaal "op zijn Belgisch" is. Men zou de de scheiding consequent moeten doorvoeren en dan is er geen discussie meer mogelijk, hiermee bedoel ik:
- geen religieuze kenmerken in door de staat gesubsidieerde scholen of in openbare ambten;
- geen subsidiëring van religies door de staat (van gebouwen, lonen van voorgangers, ...).
Als een religie eigen scholen wil, dat ze maar doet maar dan dienen ze dat ook zelf te bekostigen.
Idem voor het uitkeren van een loon aan pastoors/imams/rabbijnen/... Dat is voor mij een kost voor de gelovigen en niet voor de maatschappij...
We hebben toch voor iets de verlichting gehad...