JuridischForum.be

Hallo allemaal,


Ik heb een perceel waardevol agrarisch landbouwgrond en heb een paarden liefhebber die dit wil huren, deze wilt deze perceel voorzien van
omheining en vraagt mij of hij rekening moet houden met een wandelpaadje ( deze pad is er eigenlijk niet maar omdat er veel personen er overeen zijn
gelopen er uit ziet als een pad van 50 cm breed ) en er schijnt ook een tractor spoor te zijn op het perceel. Ik heb het akte door gespit en kom het volgende tegen:


"Het hierboven beschreven onroerend goed wordt verkocht en overgedragen in de staat en gelegenheid waarin het zich thans bevindt, met alle voor- en nadelige, zicht- en onzichtbare, voortdurende en niet voortdurende erfdienstbaarheden die er zouden kunnen aangehecht zijn en zonder waarborg der uitgedrukte grootte, alle verschil in min of meer tussen de oprechte en de aangewezen maat, al overtrof het een/twintigste, zal ten schade of ten bate van de kopers zijn."

en het volgende in de verkoopovereenkomst:

"Het goed wordt overgedragen met alle erfdienstbaarheden, gemeenschappen en zakelijke verplichtingen. De verkoper verklaart dat hij geen kennis heeft van enige erfdienstbaarheden en er zelf ook geen gevestigd heeft"



Ik had verkoper en de notaris na drukkelijk gevraagd over erfdienstbaarheden en deze zeiden tegen mij dat hier geen sprake was, moet de huurder nu enig rekening houden met paden en weggetjes die officieel niet zijn.

Omdat ik onbekend ben met het wetgeving van België ( Ben zelf een Nederlander ) wil ik jullie ook het volgende vragen: mag je ook een omheining plaatsen op je land wat je eigendom is of deze huurt of moet daar een speciaal een vergunning aangevraagd worden bij instanties.

Alvast bedankt voor jullie waardevolle reactie's,


Urfali

Kijk eens na of dit pad niet in de Atlas der Buurtwegen staat.

Wordt er niet echt wijzer van de atlas der buurtwegen, ik heb de gemeente aangeschreven ( ruimtelijke ordening en grondgebiedzaken ) en de vraag bij hun neergelegd ik hoop dat zij over informatie beschikken.

"Ik had verkoper en de notaris na drukkelijk gevraagd over erfdienstbaarheden en deze zeiden tegen mij dat hier geen sprake was"
Gelet hierop zou ik geen slapende honden wakker maken en het perceel voor de volle oppervlakte omheinen en het risico dat een deel van de omheining achteraf zou moeten verplaatst worden erbij nemen.

Gelet hierop zou ik geen slapende honden wakker maken en het perceel voor de volle oppervlakte omheinen en het risico dat een deel van de omheining achteraf zou moeten verplaatst worden erbij nemen.

Maar als het nergens in de akte staat vermeld en ik heb het grond pas 3 maanden geleden gekocht, zou het dan mogelijk zijn dat er erfdienstbaarheden kunnen schuilen wat niet boven water kwam tijdens het overdracht naar mij.

dan is het de notaris die zijn job niet kent: want hij wordt betaald voor het coorect opstellen van een akte mét alle bezwarigheden.
Als het ooit zover zou komen dat er toch een erfdiesntbarheid rust op de grond, kan de notaris mooi opdraaien voor de kosten?

dan is het de notaris die zijn job niet kent: want hij wordt betaald voor het coorect opstellen van een akte mét alle bezwarigheden.
Als het ooit zover zou komen dat er toch een erfdiesntbarheid rust op de grond, kan de notaris mooi opdraaien voor de kosten?

Als er geen erfdienstbaarheden in de akte staan vermeld dan moet diegene die beweert dat er wel bestaan dat wel bewijzen. Door het feit dat er niets van vermeld is in de akte is dat uiterst onwaarschijnlijk.
Men gaat toch ook geen medicijnen slikken als de dokter verklaard heeft dat men gezond is?

De artikelen 1 tot 9 van de wet van 10 april 1841 op de buurtwegen bepalen de procedure van erkenning van een buurtweg. De kwalificatie van een weg als buurtweg door opname in de atlas, heeft tot gevolg dat deze tot het openbaar domein behoort, en dient tot het openbaar gebruik.

Onderzoek de atlas van de buurtwegen bij uw gemeentebestuur.

Uit uw citaten kan niet afgeleid worden dat een erfdienstbaarheid al dan niet het erf bezwaart.

Een recht van OVERGANG is noch voortdurend(art.688 B.W.=Burgerlijk Wetboek) noch zichtbaar(art.689 B.W.) en kan dus enkel door een titel gevestigd worden. Vraag die titel aan degene die zich op zulk recht beroept of aan het bevoegde hypotheekkantoor .

In de Atlas van de buurtwegen staan geen private erfdienstbaarheden.

Bedankt allemaal voor jullie bijdragen, met dit soort informatie kan ik aan de slag.

Met vriendelijke groeten,


Urfali

Misschien een beetje laat, maar u zegt dat er veel wandelaars zijn overgegaan. In welke mate? Periodiek? Met welk doel?
Hou er rekening mee dat er een publiekrechtelijk recht van doorgang kan ontstaan.

Deze erfdienstbaarheid wordt gevestigd door dertigjarige verjaring en is dus niet per se in de Atlas der Buurtwegen terug te vinden.
(wanneer het gepaard gaat met opname in de Atlas, dan treedt zelfs versnelde verjaring van 10 of 20 jaar op.)

Een dergelijke erfdienstbaarheid ontstaat wanneer een strook grond ononderbroken en continue gedurende een periode van meer dan dertig jaar door het publiek wordt gebruikt als verbindingsweg. Dit gebruik moet bovendien ondubbelzinnig gebeuren en mag niet gebaseerd zijn op een louter gedogen van de eigenaar. (Buurtwegenwet 10/04/1841)

Aangezien het om een vorm van openbaar domein gaat, kan enkel de overheid zich sterk maken voor deze erfdienstbaarheid. Om de verjaring aan te tonen dient ze ook alle bovenstaande vereiste feiten te bewijzen.

maar dat zal dus niet voor dit perceel gelden, het is geen openbaar terrein . En die mensen MOETEN niet over dat perceel. Ze kunnen er ook langs lopen of een omweggetje maken. anders zou het wel mooi zijn zeg...
Stel dat meneer A in zijn jonge jaren een bouwgrond koopt. Hij laat dat rusten als kadootje voor zijn nageslacht. 35 jaar later mag zijn zoon er op bouwen.
En wat blijkt? De plaatselijke wandelclub wandelt al jaren over terrrein naar het achterliggende bos. Dwars over het bouwterrein loopt er dus een natuurlijk wandelpad. Ze zouden ook gewoon langs dat perceel kunnen lopen, maar dat doen ze gemakshave dus niet.
Vanzelfpsrekend gaat die wet van publiekrechtelijk recht na 30 jaar hier niet op....
Dus in het geval van urfali gaat dit ook niet op. Dat zou immers betekenen dat je het genot van bezit ten allen tijde door een 30jarig gebruik ineens kwijt zou spelen...
Urfali mag gewoon zijn perceel omheinen... en de wandelaars moeten er maar langs lopen.

Wanneer een weg gedurende meer dan dertig jaar, voortdurend en onafgebroken, ongestoord, openbaar en niet dubbelzinnig werd gebruikt door eenieder voor openbaar verkeer, en dit gebruik gebeurde met de bedoeling de overgang als dusdanig te gebruiken en niet berust op een eenvoudig gedogen van de eigenaar van het perceel waarover de doorgang werd geschapen, verkrijgt de gemeente ten behoeve van de bevolking een publiekrechtelijke erfdienstbaarheid van doorgang (Cass., 29 november 1996, rolnummer C.94.0481.N, http://jure.juridat.just.fgov.be;" onclick="window.open(this.href);return false; J. Hansenne, Le cas des servitudes de passage acquise par le fait du public, Rev. Not., 1988, 122; I. Claeys Bouuaert, Openbare wegen op private grond, T. Not., 1966, 241).

Een vordering tot verwijdering van hindernissen op deze weg kan door een inwoner worden ingesteld (Cass., 31 mei 1990, http://jure.juridat.just.fgov.be" onclick="window.open(this.href);return false;). Het is niet noodzakelijk dat dit door de overheid gebeurt.

- maar wie gaat deze vordering eisen? v (de 35 verschillende wandelaars die niet eens weten van wie de grond is en te lui zijn om naast het perceel te stappen?)
- en wie gaat op welke objectieve wijze vaststellen wie daar gebuik van maakte?
- er zijn gedurende 30 jaar alvast véél foto's en filmpjes gemaakt zeker?
- getuigenissen? (al die toevallige passanten die kennen elkaar allemaal, en die gaan elkaar allemaal opzoeken sé...
Weet je wat? Tegen dat die zaak opgestart wordt:
staan de paardjes daar al rustig te grazen in de omheinde wei...
enne : als die paarden er op staan, en iemand neemt de omheining wag: pleegt hij een misdrijf, want brengt de paarden én omwoneneden in gevaar ....

en niet berust op een eenvoudig gedogen van de eigenaar van het perceel

Wat bedoelt men hier mee?