Telemedicine (veterinair)

SimDM
Topic Starter
Berichten: 1
Juridisch actief: Nee

Telemedicine (veterinair)

#1 , 17 jan 2024 15:07

Beste

Dit is mijn eerste maal op een forum. Ik hoop via deze weg een beginnend, doch juridisch juist antwoord te ontvangen, daar ikzelf geen juridische achtergrond of kennis heb.
Er is contact met advocaten omtrent dit topic, maar het antwoord laat verschrikkelijk lang op zich wachten én dit houdt op zijn beurt heel veel zaken tegen.

Ik ben niet op zoek naar persoonlijke meningen, wel naar juridisch gestaafde antwoorden.

Ik ben een first time ondernemer en ben reeds meerdere maanden bezig met telemedicine te bestuderen in de veterinaire wereld.
Wij hebben een applicatie ontwikkeld, die normaliter binnenkort live gaat én waarbij dierenartsen en huisdiereigenaars verbonden worden met elkaar. Via dit platform kunnen er consultaties aangegaan worden voor niet dringende zaken en/of vragen.

In België dient elke dierenarts aangesloten te zijn bij de Orde der Dierenartsen én gaan daarbij ook akkoord op hun beroep uit te oefenen volgens de Code der Plichtenleer.
België, en in het bijzonder de Orde der Dierenartsen, beschikt op dit moment niet over een kader die telemedicine an sich kadert.

Er is reeds heel wat heen en weer getrek geweest met de Orde van mijn kant uit om antwoorden en vragen los te krijgen. Helaas, zonder veel resultaat tot op heden. Het lijkt erop dat dit topic, of ikzelf, niet serieus wordt genomen. Zij hebben van hun kant uit enkel het antwoord gestuurd (en letterlijk niet meer dan dit) dat telemedicine in de veterinaire wereld niet is toegelaten in België. Er is geen verdere staving in hun antwoord, noch naar de betreffende artikelen in enig wetboek. Verdere vragen zijn tot op heden ook onbeantwoord gebleven.

Als ik zelf ga opzoeken welke artikelen er (kunnen) spelen of het al da niet mag in België, dan komen de volgende artikelen naar boven. Deze komen ook naar boven bij een eerste raadpleging bij de advocaat.
Ik verwijs voor het eigen gemak in latere zinnen naar de artikelnummers.

Art. 3, § 1, 3° - Wet op de uitoefening van de diergeneeskunde, omschrijft: het stellen van een diagnose als “het zoeken naar de oorzaken van een verstoring van de anatomische structuur of van de fysiologische functies bij het dier”.

Art. 14 - Wet op de uitoefening van de diergeneeskunde, omschrijft “Zonder afbreuk te doen aan de wetten en de verordeningen, kan de dierenarts vrij de middelen kiezen die aangewend moeten worden hetzij voor het stellen van een diagnose, hetzij voor het instellen en het uitvoeren van de behandeling.”

art. 16 van de Code der Plichtenleer (editie 2015), omschrijft: “Het is de dierenarts verboden een diagnose te stellen en/of een behandeling aan te raden, of geneesmiddelen voor te schrijven of te verschaffen zonder het individuele dier of de in groep gehouden dieren onderzocht te hebben.”

art. 15 van de Code der Plichtenleer (editie 2015), omschrijft: "De dierenarts moet blijk geven van toewijding, van geduld en van professionele eerlijkheid, onder andere door de nodige tijd te besteden aan een grondig klinisch onderzoek."

Zonder hier nu in alle details te treden: alle artikelen sluiten het gebruik van telemedicine an sich niet uit en/of zijn voor interpretatie vatbaar of telemedicine hieronder kan vallen of juist wordt uitgesloten.
In mijn ogen zit het in een grijze zone en is het niet expliciet uitgesloten. In de ogen van De Orde mag het niet.

Mijn vraag naar dit forum toe:

Mag telemedicine in België in de veterinaire wereld als het niet per direct is uitgesloten in de wet, niet per direct is uitgesloten in Code der Plichtenleer, er ook geen kader is of eerdere juridische uitspraken zijn geweest die een standpunt innemen omtrent dit onderwerp?

Ik had begrepen (althans in Nederland) dat dit inhoudt dat de wettelijke bepalingen die gelden voor ‘fysieke’ diergeneeskunde ook van toepassing zijn op digitale diergeneeskunde.
Los van bovenstaande dacht ik ook dat het wettigheidsbeginsel Strafrecht zou spelen, dewelke wilt zeggen dat de strafwet dusdanig worden geformuleerd dat eenieder, op het ogenblik waarop hij een gedrag aanneemt, kan uitmaken of dat gedrag al dan niet strafbaar is. Uit de betreffende artikelen hierboven blijkt dit dus niet, althans in mijn ogen.

Om als laatste nog te kaderen. In NL heeft de beroepsvereniging dierenartsen wel een kader gecreëerd hieromtrent. Wij hebben ons bij het bouwen van onze applicatie hierop gebaseerd, gezien ons dit een correcte invulling lijkt hoe het zou moeten zijn.

Additionele vraag:

Als wij zouden doorzetten met onze applicatie/de markt opgaan én de Orde vraagt ons ermee te stoppen.. Dan zouden wij op dit moment toch doorgaan gezien de wetgeving niet duidelijk is. Echter is dit een "gevoel" en deze heeft natuurlijk geen waarde.
Mochten zij ons of een aangesloten dierenarts gaan "aanvallen", dan zouden wij bijvoorbeeld een kortgeding kunnen inspannen om de geleden schade terug te draaien en toch verder te doen. Mijn additionele vraag is: hoe sterk staan wij hier ons in schoenen, wettende dat er geen kader is noch specifieke wetgeving én het feit dat ik bij de Orde al 9 maanden van het kastje naar de muur gestuurd wordt?

Ik ben dus op zoek naar een antwoord waarmee ik "verder kan" en liefst een die gestaafd is vanuit een juridisch oogpunt.

Alvast bedankt voor alle hulp.

LeenW
Berichten: 13347

#2 , 17 jan 2024 15:25

Het is toch de Orde zelf die de Code der Plichtenleer opstelt? Dan gaat u hen mee moeten krijgen met uw idee, anders gaat er heel snel een regeltje bij kunnen komen dat al uw plannen ongedaan gaat maken.

Praktisch begrijp ik wel enige bezwaren die zij zouden hebben. Een mens kan op afstand uitleggen wat hij voelt, maar een dier kan dat niet. Rechtstreeks contact lijkt mij vaak wenselijker. Ik verwijs hier ook naar verschillende topics op dit forum over (mogelijke) medische fouten.

Dus ja, probeer in dialoog te gaan met de Orde, kijk waar het voor mag gebruikt worden en zeker naar waar het niet voor gebruikt mag worden. Zonder hun goedkeuren voortzetten, zou ik zeker niet aanraden.

Reclame

Terug naar “Medisch- & Sportrecht”