Ik heb op mijn hogeschool een oproep gekregen voor een tuchtprocedure maandag aanstaande om 11:45 in Antwerpen stad. Ik ben met spoed op zoek naar een vertegenwoordiger die mij in persoon wil bijstaan. (Ik kom in aanmerking voor pro deo en heb de formulieren al ingevuld en de nodige documenten bijelkaar gezocht.) De kans is groot dat ik geschorst word vanwege ongepaste communicatie naar de ombudspersoon en een docent, in persoon en via e-mail. Ik heb niet gevloekt in de mails of verbaal. Ik heb gehuild en mij stem verhefd tegen de ombudspersoon en gezegd dat ik vond dat zij haar werk niet goed deed. Ik voelde niet dat zij mijn problemen en leed serieus nam en dat zij mij enkel wilde berispen voor schoolverzuim. Ik vroeg haar of zij dacht of ik het zelf leuk vond dat ik zo was en ik heb gezegd dat zij niet goed is in haar beroep. - Ik heb 1 dag voor de aankondiging van het proces het bijzonder statuut van student met psychiatrische beperkingen gekregen. Ik weet niet of mijn school dit weet. Met dit statuut mag ik geoorloofd verplichte lessen missen en opdrachten later inleveren en later in de les komen. Ik heb ook bewijzen dat ik nog voor de aankondiging van dit proces via een psycholoog-stagiair op school vroeg voor psychologische bijstand en dat ook toegewezen kreeg. Ik krijg 10 gratis sessies via school. Als ik word geschorst loop ik die mis en ik heb dringend hulp nodig. Ik schreef ook vóór het proces naar mijn psychiater die in het buitenland is omdat ik vrees depressief te zijn, dit kan ik bewijzen. Ook heb ik bewijzen dat ik stappen heb ondernomen om mijzelf te beteren door mijzelf nog voor de aanvang van de procedure in te schrijven voor ondersteunende cursussen op school voor studenten met adhd ivm impulscontrole, uitstelgedrag en zorgen voor jezelf. Ik begeleid nu ook wekelijks een 11 jarig meisje tijdens een vak voor extra studiepunten en dat meisje is dolenthousiast over mij en stond erop dat ik haar deze vrijdag weer kwam bezoeken ipv alleen elke woensdag. Zij schrijft naar mij dat ik haar gelukkig maak via whatsapp. En zij zegt dit ook keer op keer. Ik heb dat contact met haar evenveel nodig omdat ik mijzelf tot het extreme toe aan het isoleren ben en ik door haar heel graag buitenkom om haar te helpen. Ik heb een biebpas voor haar aangemaakt bijvoorbeeld. Dit contact is enkel mogelijk in schoolverband, want zo werd dit bemiddeld door de organisatie en mijn hogeschool. Als ik nu word geschorst krijgt zij iemand anders toegewezen. Ik zal mijzelf ook nooit meer mogen inschrijven via de vrijstellingscommissie van de VDAB en dan kan ik mijn diploma sociaal cultureel werk vergeten. Ik heb nochtans bijna anderhalf jaar aan verworven studiepunten van het eerste academiejaar. Als ik dit jaar ook geen 27 studiepunten behaal mag ik sowieso niet meer inschrijven in het volgend jaar van de vdab. Ik heb examens van het eerste semester opgeschoven naar de 2e zit omdat ik niet lekker in mijn vel zat. Ik zou dan ook mijn studietoelage geheel moeten terugbetalen en dat is een fors bedrag dat ik opmaakte aan een reis die ik impulsief boekte om te ontsnappen nadat ik hoorde dat ik niet meer mocht deelnemen aan de examens van een vak van 12 studiepunten met verplichte aanwezigheid vanwege 1 dag teveel ongeoorloofd verzuim. Die dag was ik tijdens een schoolreis van 3 dagen voor een ander vak in Amsterdam. Blijkbaar had ik hiervoor toestemming moeten vragen en zoiets deed ik (ik kondigde het aan via email en in de les maar ik kreeg hier nooit antwoord op terug van de docent). Ik heb hiervan het bewijs dat ik dit nog voor de uitstap meegedeeld heb. Mijn bijzonder statuut was voor het vak te laat. Ik kan ook geen aanspraak meer doen op hoger beroep voor dit vak volgens de school. Ik voel dat de ombudsvrouw het op mij gemunt heeft. Ik schreef de ombuds dat zij steeds persoonlijk ervoor gezorgd heeft dat ik het vak niet meer mag doen. Zij had een andere dag van onwettig verzuim dat ik te laat heb willen wettigen, achteraf ook niet willen wettigen. Het wettigen ervan was nochtans op verzoek van de lector van het vak zelf. Ik zei schertsend in een mail dat ik mij herinnerde dat zij dat persoonlijk had gedaan en ook dat zij mij niet heeft ingelicht over eventueel in beroep gaan op examenbeslissingen/-uitslagen. Zij informeerde mij dat het aan de student is om dat zelf uit te zoeken in het reglement. Ik vind het wreed dat zij mij steeds probeert te straffen net voor vakanties, terwijl zij weet dat ik worstel met mijn mentale gezondheid. Ja ik heb gemaild in impulsen, maar ik snap niet waarom de ombudspersoon mij zo hard wil straffen dat zij mij wil laten schorsen omdat ik heb gezegd dat ik niet meer alleen met haar in een lokaal wilde zijn en omdat ik haar via email vertel dat zij persoonlijk mijn studievoortgang belemmert en ik haar vraag of ze dit een tof beroep vindt. Ik had haar ook een compliment gegeven over de gouden botten die ze toen droeg. Het is alsof zij doet alsof ik haar heb uitgescholden of bedreigd of iets dergelijks. Ik vond het al een onredelijke situatie die nu nog veel meer escaleert tot het onmogelijke. Ik kan het mij niet veroorloven om een pauze te nemen van de hogeschool en werk daarom aan mijn mentale gesteldheid door medicijnen, therapie en sessies aan te vragen. Ik wil oprecht mijzelf beteren, maar vastzitten in de klas vind ik beangstigend. Ik heb mij meer dan 15 jaar opgesloten in mijn kamer dus ik voel mij onbegrepen en alsof ik alles verpest heb maar ik wil gewoon mijn school kunnen afmaken. Ik heb bewijs van deelname aan een psychosociaal revalidatiecentrum. Mijn statuut kwam te laat, maar het is er nu. Ik wil mijzelf kunnen verdedigen maar ik wil daar niet alleen zijn
Met vriendelijke groeten