JuridischForum.be

Ik had een veulentje van 2 weken oud dat mankte, koorts had en als het neerlag moeilijk recht kon. Ik belde de dierenartspraktijk waar ik al meer dan 25 j kom. Ik weet dat ze voor paarden redelijk gespecialiseerd zijn. Vermits mijn veulentje reeds verkocht was en uit een goede stam kwam wilden we dus geen enkel risico nemen en belden we dus de DAP op. Er kwam iemand langs die wij nog nooit gezien hadden. Zij onderzocht het veulen en trok bloed. De dag nadien kwam ze terug langs met de uitslag vh bloed, de waarden vd antistoffen waren goed. Ze stelde vast dat het veulentje een hoefzweer had. Ze heeft daar dan aan gesneden, ontsmet en in verband gestoken. Tevens kreeg het veulentje antibiotica. Dit heeft ze nog 3 dagen gedaan. Daarna was het veulentje nog altijd mank en had nog koorts, wel geen hoge meer zoals in het begin. Dan moesten we 4 d een poeder oplossen in water en in de mond geven + het hoefje blijven verzorgen. Wij stelden de vraag of het toch niet iets anders kon zijn, wij vonden dat het kniegewricht toch wel wat dikker stond. Maar we kregen een negatief antwoord, het was de hoef. Na 15 dagen moesten we op de praktijk de merrie laten controleren en hebben we nogmaals gevraagd of het veulen niet iets anders had dan de hoef....... het mankte nog steeds en had koorts en kreeg geen antibiotica meer. Het antwoord was : afwachten !!
de dag nadien kon het veulentje weer niet meer alleen recht en mankte nog meer en het gewricht was duidelijk meer opgezet. Wij belden terug naar de DAP, wij verzochten om een andere dierenarts te sturen (die we al lang gewoon waren). Die zag onmiddellijk dat er iets niet juist was en dat het niet de hoef was maar een gewrichtsontsteking>. Er werd gewrichtsvocht getrokken en het veulentje kreeg zware antibiotica direct in het bloed. Tevergeefs zo blijkt na de uitslag van het gewrichtsvocht. De waarden waar zo hoog dat er nog weinig kans op herstel was. Het veulen moest onmiddellijk naar de kliniek voor een gewrichtspoeling ( 2 x) maar het was dus te laat. uitendelijk hebben we het moeten laten euthanaseren. Er werd ons gezegd dat er een beroepsfout was gemaakt door de eerste dierenarts en dat ze alles aan haar verzekering gingen aangeven. Wij moesten het veulentje naar Merelbeke brengen voor een authopsie. Dit verslag gaf duidelijk aan dat het over een gewrichtsontsteking ging en er werd geen hoefzweer vermeld. Toch vind de verzekering van de dierenarts en hun expert dat er geen fout is gebeurt en dat de dierenarts een klinisch onderzoek heeft uitgevoerd en de nodige antistoffentest. Van de rest spreken ze niet en vinden dat de zaak afgehandeld is.
Mijn vraag is nu wat kan ik verder ondernemen, welke kans heb ik dat ik toch in mijn gelijk gesteld wordt. Hoe moet ik tewerk gaan ??

Zo'n dierenarts is een mens en geen god, hij/zij kan geen 100% garantie op genezing geven. Dat neemt niet weg dat hij/zij geen fout kan maken, waardoor u schade kan hebben (i.c. waarschijnlijk verlies van een kans). Dierenartsen hebben een inspanningsverbintenis, zij zijn niet gehouden om een bepaald resultaat, bv. genezing, te bereiken. Hun prestatie beoordeeld zal worden kijkend naar het criterium van een normaal voorzichtige dierenarts in dezelfde omstandigheden geplaatst. U kan in een procedure voor de burgerlijke rechter en tegen de eerste dierenarts c.q. zijn werkgever (afhankelijk van of die zelfstandig of in loondienst is), trachten aan te tonen dat hij/zij een beroepsfout gemaakt heeft, dat zij niet gedaan heeft wat een normaal voorzichtig dierenarts in dezelfde omstandigheden geplaatst, gedaan zou hebben. Die dierenarts zal dan naar alle waarschijnlijkheid zijn verzekeraar in tussenkomst oproepen (vrijwillig of gedwongen, door dagvaarding in tussenkomst en vrijwaring) en zo kan het zijn dat die verzekeraar nog steeds zal moeten betalen voor de schade als de dierenarts aansprakelijk bevonden wordt. De rechter is niet gebonden door de eenzijdige expertise van een partij en kan zelf een gerechtsdeskundige aanstellen. Het kadaver zal allicht niet meer beschikbaar zijn dus die deskundige zal moeten oordelen op basis van stukken, getuigenissen,... Niet eenvoudig, maar ook niet geheel onmogelijk. Alles hangt af van de bewijzen die u ter beschikking heeft bv. dat deskundigenverslag. Laat dat eens lezen aan dierenartsen. Wat zeggen zij daarvan? "Duidelijk beroepsfout" of "dat zou ik ook niet gezien hebben"? Dat geeft een goed idee van uw kansen in een procedure. Heeft u dat op papier dat die tweede dierenarts verklaart dat de eerste een beroepsfout gemaakt heeft of kan u dat op een of andere manier bewijzen?