Ik weet niet goed of ik in het juiste forum zit maar ik zal even mijn uitleg doen.
Het eerste gedeelte is redelijk medisch maar dat is ondersteunend voor mijn vraag en verhaal.
(chronologische achtergrond
op 13-jarige leeftijd kreeg ik pijn aan mijn linker onderkaak en ging dan ook naar de tandarts veronderstellende
dat die er iets kon aan doen.
Zij wou een foto nemen met een standaard platenscanner van een tandarts, zij zag niets (volgens haar).
Ze deed het volgende uit nalatigheid; ze schreef snel wat anti-biotica voor in de hoop dat het wel zal overgaan.
Het ging inderdaad over, dachten we.
1 jaar later begint mij op te vallen dat het been van mijn linker kaak dikker is dan mijn andere kaak.
Heb enige tijd gewacht om te zien wat er volgde; m'n kaak bleef verdikken, het been zelf.
DIt leek mij niet normaal en ben dan ook naar een mond-en kaak chirurg gegaan in een ziekenhuis.
Zij namen een scan met een CT-scan om op grote schaal te kunnen zien wat het was.
Het was niet duidelijk op de platen dus zochten ze..
Operatie 1: De chirurg wou een monster nemen van m'n kaak om te zien wat de materie was,
veronderstellende dat het een met vocht gevulde blaas was heeft de chirurg een drain geplaatst om het vocht te laten afvloeien
in de hoop het zo op te lossen.
Een week later wisten ze de uitslag. Die was dat het een Kiste was, maar het type was onbekend.
Daarom wezen ze mij door naar een meer gespecialiseerde chirurg.
Zo gezegt zo gedaan.
Operatie 2: Bij bezoek bij de andere chirurg besloot hij zelf te gaan kijken en terug een monster te nemen.
Dat deed hij en liet het onderzoeken.
Bleek na grondiger onderzoek het te gaan om een Ameloblastoom.
Een tumorale kiste, goedaardig..
En de chirurg was redelijk vastberaden het snel uit te voeren wanneer hij uit de CT-scan zag dat het kaak been langs links nog maar zo dun was als een eierschil. Wat een groot breek gevaar met zich mee bracht wat groot risico was sinds als het brak er geen optie was om het te repareren sinds er geen bot was bijna.
Operatie 3: De chirurg, vrij onwetende over wat te doen beslist om het weg te krabben en het te laten opgranuleren (verbenen).
Met als resultaat; Een groot gat in mond wat veel problemen met zich mee bracht.
Enkele maanden later terug op controle en terug een CT-scan laten maken.
Het lijkt goed te genezen en besluiten nog af te wachten.
Weer enkele maanden later terug op consultatie en terug een CT-scan zien ze dat er terug een vreemde massa terug begint
te groeien in kaak.
Operatie 4: Terug wegkrabben en laten opgranuleren.
Weer enkele maanden later op controle ziet m'n na een nog gronderige scan dat er weer kleine deeltjes terug groeien.
Operatie 5:Wegkrabben en het bovenste stuk kaak verwijderen waaraan de kaakspier is bevestigd omdat m'n denkt dat daar nog
resten bleven zitten waar ze niet aan konden raken. Zo gezegt zo gedaan.
Maand later controle en alles leek inorde. Afspraak 6maand later omdat het opgelost lijkt.
6maand later.. controle.. CT-scan.. Blijkt dat er terug kiemen zijn gevonden maar meer naar de richting van mijn kin toe.
Ze worden redelijk radeloos en besluiten om terug te krabben en stuk bot weg te nemen.
Operatie 6: Krabben en bot wegnemen.
Tot op het moment dat ze zien op een scan dat het terug blijft komen en dat de kiemen steeds verder en verder uitbreiden.
Enkele Operaties later beslissen ze om drastisch te zijn.
De kaak wordt verwijdert vertellen ze mij.
Operatie 9 of 10: De mandible (kaakbeen) wordt verwijderd van kaakkop tot aan kin en plaatsen daar een stuk bot nagemaakt van oude kaak van kuitbeen van rechterbeen.
Na deze operatie waren er enkele stress momenten, het was zomer, geen airco op kamer. Had 40° koorts, wat gevaar voor afstoting brengt.
Na 2weken afzien en pijn lijden en zwak zijn mocht ik naar huis om verder te revalideren.
Gevolg: Linkerkaak wordt volledig verwijderd -> kuitbeen in plaats (Slecht been, beschadigt voor altijd) -> geen tanden meer en gevoel in linker kaak en lip volledig weg -> Groot lelijk litteken in hals en nek.
Nu in 2013 worden mijn tanden gemaakt en geïmplanteerd met der tijd op een brug en met der tijd eveneens een vel transplantatie om een slechte huidgenezing op te lossen.
Dit alles heeft gevolgen gehad op mijn leven en mijn toekomst. In de tijd dat het ontdekt werd volgde ik TSO Elektriciteit.
Door vele afwezigheid en geen vakanties meer zijn mijn punten in de diepte gegaan en ben ik moeten zakken naar een andere richting maar al die jaar van mijn 13 tot mijn 19 jaar ben ik blijven sukkelen door vele afwezigheden en operaties en geen vakantie en tijd met vrienden en familie.
Ben van droom richting moeten wijken naar een studie-graad waar ik niet in hoor.
Ik ben in al die tijd psychologisch en lichamelijk een wrak geweest op jonge leeftijd gedurende 6-7Jaar.
Vele gemistte kansen, problemen, gebrek sociaal contact, financieel zwaar, geen rust in hoofd, geen hoop.. een warboel in mijn jeugd gedurende 6jaar.
Al dat heeft mijn leven veranderd en toekomst in de wind geslagen en eveneens mijn dromen kapot gemaakt, jaren geleefd in angst en pijn in hoofd en lichaam.
Dit allemaal door een toenmalige ontsteking van het zakje rond de wijsheidstand, dat door nalatigheid van toenmalige tandarts werd genegeerd en uit luiheid gewoon antibiotica voor schreef om het maar op te lossen.
Chirurgen vertelde mij dat al wat ik op jonge leeftijd heb moeten meemaken voorkomen kon worden door na consultie 6jaar geleden bij tandarts mij door te wijzen en wijsheidstanden te laten verwijderen. Dan had ik al die miserie niet moeten mee maken.
Door de nalatigheid van die tandarts is een gewone ontsteking en zware ameloblastoom geworden in een zware graad wat m'n zelden tot niet tegenkomt wat mijn leven drastisch veranderde en negatief veranderde.
Na lang denken vindt ik dat ik dit niet zomaar kan laten voorbij gaan.
Mijn leven is een hel geweest gedurende 6 jaar en nog steeds tellende want het is nog niet allemaal achter de rug.
Heb leed gehad, verdriet, verlies en problemen en zeer veel kosten.
Ik wil de tandarts die in der tijd de fout gemaakt heeft aanklagen en een rechtzetting van zijn fout, dit had allemaal niet mogen gebeuren.
Zijn er mogelijkheden, heb ik recht van spreken, suggesties, reacties,...
Is dit stof tot een aanklacht en heb ik recht in handen en wat moet ik doen...
Ik hoop dat ik alles verteld heb..
Dank bij voorbaat en dank voor uw aandacht en geduld
Mvg Ian Schools