Ik wist niet goed in welk subforum ik het moest zetten, dus indien nodig: verplaats gerust. Het is een hele historie waarbij verzekeringen, belastingen, politiediensten en keuringsstations een rol gespeeld hebben. Het is een lang verhaal, maar veel korter kon ik het niet beschrijven. Misschien even copy-pasten naar Word, dat leest volgens sommigen wat makkelijker
Ik zal dit verhaal ook overmaken aan Test-Aankoop en/of Touring, maar ik ben benieuwd naar de juridische kant van deze zaak. Ik vermoed dat ik hier zelf niet vrijuit zal gaan, ik had waarschijnlijk zelf moeten opmerken dat mijn wagen niet gekeurd of ingeschreven was. Maar papierwerk is niet mijn sterkste kant, en ik vertrouwde hier dus volledig op mijn verzekeraar. In het verleden is dit steeds goed verlopen. Ik had ook eerder kunnen beslissen om Z-platen te huren, maar ik vind het onbegrijpelijk dat ik verplicht was om €150 te betalen, terwijl ik eigen nummerplaten in het bezit had. Verschillende diensten bevestigden ook dat het zonder zou moeten kunnen.Tijdens de maand augustus ben ik ongewild in een administratieve soep terecht gekomen, allemaal in verband met auto-inschrijving, wegenbelasting, keuring en verzekering. Ik zal dit zo duidelijk mogelijk proberen uit te leggen a.d.h.v. een chronologische opsomming:
Op 13/10/2013 hebben mijn vriendin en ikzelf een ongeval met mijn Peugeot 206cc. Deze wagen wordt total loss verklaard. Dit wordt aangegeven bij mijn verzekeringsmaatschappij (AG Insurance). Zij handelen het dossier verder af wat de schade aan derden betreft. Ikzelf doe afstand van mijn wagen bij de takeldienst, en geef bijbehorende papieren mee. De nummerplaten krijg ik mee naar huis.
Op 12/12/2013 koop ik een tweedehands wagen, een Volkswagen Transporter, ingericht als camper. Ik neem contact op met mijn verzekeraar om dit te melden, zodat ik deze wagen kan gaan ophalen met de nummerplaten die ik nog in mijn bezit heb (en die nog geldig zijn). Mijn verzekeraaar bevestigt mij een dag later dat alles in orde is: "De Transporter is aanvaard en u bent verzekerd voor dit voertuig". Vanaf dat ogenblik betaal ik correct alle verzekeringspremies voor de VW Transporter, alles lijkt in orde.
In juli 2014 krijg ik van de FOD Financiën een "uitnodiging tot betaling van belastingen op uw voertuig", voor de periode 01/05/2014 - 30/04/2015. Het gaat echter om belastingen voor mijn Peugeot 206, die al meer dan 9 maanden niet meer in mijn bezit is. Van de VW Transporter vind ik geen enkele vermelding terug. Volgens het standaard principe bij betalingen als deze, betaal ik deze rekening, er mij van bewust dat, indien nodig, zulke bedragen achteraf teruggevorderd moeten worden.
Nog voor ik mijn verzekeringsmaatschappij kan contacteren, krijg ik nog een tweede brief, ditmaal van de DIV. Verzenddatum 18/07/2014, uitwissingsdatum, 26/06/2014. Daarin wordt gemeld dat mijn Peugeot 206 uitgeschreven werd. In de brief wordt expliciet vermeld dat “dit geen uitwissingsbericht is van de nummerplaat”, en dat de nummerplaten “nog 4 maanden geldig zijn”.
Ik neem contact op met mijn verzekeringsmaatschappij om te vragen wat er gebeurd is, en hoe ik verder moet. Blijkt dat er iets is misgelopen met de inschrijving van mijn VW Transporter (vergeten door de medewerkster van toen?), en dat mijn Peugeot 206 door hun nooit is uitgeschreven.
Mijn verzekeringsagent probeert via WebDIV mijn Transporter in te schrijven, maar dit blijkt onmogelijk te zijn: de keuring is niet meer geldig. Hoewel de normale keuring van de Transporter (door de vorige eigenaar) nog geldig was tot november 2014, was de Keuring voor Verkoop slechts geldig tot februari 2014. De wagen moet dus opnieuw gekeurd worden, er is geen andere mogelijkheid. Aangezien mijn wagen niet ingeschreven is, en zich dus eigenlijk niet op de openbare weg mag bevinden, vraag ik mijn verzekeringsagent welke papieren ik nodig heb om deze gekeurd te laten krijgen in het keuringsstation. Het antwoord: “Een bewijs van verlies van inschrijvingsbewijs van de vorige eigenaar”, af te halen bij de politie.
Op het politiekantoor krijg ik te horen dat dit “bewijs van verlies van inschrijvingsbewijs” eigenlijk niet aan mij mag afgeleverd worden, enkel aan de vorige eigenaar. Uiteindelijk krijg ik het document mee, maar zonder dat de laatst ingeschreven nummerplaat ingevuld is (van de vorige eigenaar dus). Dit zou immers problemen veroorzaken volgens de agent, aangezien ik met een andere nummerplaat zou toekomen aan het keuringsstation. Hij waarschuwt mij overigens dat ik mij in principe niet op de openbare weg mag bevinden, dus dat ik die keuring en inschrijving zo snel mogelijk moet afhandelen. Niets nieuws dus, net daarom bevond ik mij daar voor die documenten.
Diezelfde avond begeef ik mij naar het keuringsstation van Halle, met afspraak, met de nodige documenten. Ik leg de situatie uit, en na een diepe zucht bekijken ze de documenten. Onmiddellijk leggen ze mij uit dat de nummerplaat niet is ingevuld op het document van de politie, dus dat ze de keuring niet kunnen uitvoeren.
Ik begeef mij opnieuw naar het politiekantoor en ik leg uit aan de agent in kwestie dat hij toch de laatst ingeschreven nummerplaat van dat voertuig moet invullen. Na wat hulp van een collega van hem (“Gewoon invullen, ik heb dat ook al zo afgeleverd”), vult de agent de oude nummerplaat in.
De volgende ochtend, nieuwe afspraak voor oldtimer-keuring in Halle, bij dezelfde controleurs. Ik geef alle documenten af die ik in mijn bezit heb. Ze weigeren echter aan de keuring te beginnen aangezien ik geen inschrijvingsbewijs heb van mijn nummerplaat. Ik moet volgens hun kunnen bewijzen dat dit mijn nummerplaten zijn. Deze papieren kan ik onmogelijk nog in mijn bezit hebben, aangezien dit (zoals verplicht is) meegegeven werd toen ik mijn vorige wagen als wrak verkocht. Ik wijs hen erop dat ik wel de brief van de DIV heb, waarin mijn naam uitdrukkelijk gekoppeld wordt aan mijn nummerplaat, en waarin ook letterlijk staat dat deze kentekenplaat (nog) NIET gewist is. Ik vraag hen dan ook zich te informeren bij de DIV of iets dergelijks. Hun antwoord: “Sorry meneer, daar gaan wij ons niet mee bezig houden. Ze zullen die aanvraag toch terugsturen. Het heeft geen zin om te proberen. De enige oplossing is langs te komen met Z-platen”.
In de daaropvolgende dagen contacteer ik GOCA (overkoepelende dienst van keuringsstations) en de DIV voor meer informatie over mijn situatie, en met de vraag waarom mijn nummerplaat niet wordt aanvaardt, hoewel ze officieel nog steeds geldig is en op mijn naam staat. Elke medewerker die ik aan de lijn krijg, reageert op ongeveer dezelfde manier: “Goh, speciaal geval. Ik moet dit eens navragen. Ik bel u later deze week terug”. Ik heb er nooit iets van terug gehoord. 1 enkele medewerker van de DIV weet mij wel te zeggen dat ik nog zo een “bewijs van verlies van inschrijvingsbewijs” moet aanvragen bij de politie, maar dan van de Peugeot 206. Dit zou mijn identiteit linken aan de nummerplaat. De politie kan en mag dit echter niet afleveren, aangezien men voor dergelijk bewijs het chassisnummer moet controleren. Het chassisnummer van een wrak dat bijna een jaar eerder werd verkocht dus, in dit geval.
De enige oplossing blijkt effectief te zijn om een garagist met Z-platen te sturen. De huur van dergelijke platen kost minstens €150, en garagisten staan niet meer te springen om dit te doen. Deze platen kunnen tegenwoordig immers niet meer zomaar verhuurd worden, er moet steeds een garagist meekomen. Stilaan wanhopig, contacteer ik mijn verzekeraar opnieuw. Zij doen een mooie geste, bekennen schuld i.v.m. het niet-inschrijven van het voertuig in december, en beloven de kosten van de huur van de Z-platen terug te betalen. Na veel rondbellen, vind ik een garagist die me uit de nood wilt helpen.
Zij gaan een eerste keer naar de oldtimer-keuring in Halle, maar worden teruggestuurd “omdat de water- en benzinetank niet gevuld zijn”. Een weging is behoort echter NIET tot de uit te voeren procedures voor een oldtimerkeuring (cfr. Ministriële Instructie Nr. V3/43.12/2014-03). Ik breng mijn garagist hiervan op de hoogte. Deze communiceert dit ook door met de chef van het keuringsstation te Halle. Bij het volgende bezoek wordt de wagen afgekeurd wegens “teveel speling op een achterwiel”. De garagist brengt dit in orde, en geraakt uiteindelijk door de keuring, op woensdag 20/08/2014, na het 5e (!) bezoek.
Ik stuur de volgende ochtend alle documenten elektronisch op naar mijn verzekeraar. Deze verzekert mij “dat de nummerplaten de volgende dag zullen worden afgeleverd”. ’s Anderendaags, tegen de middag is er nog steeds geen spoor van de nieuwe nummerplaten. Ik contacteer mijn verzekeraar, ook aangezien ik nog documenten moest ondertekenen voor de nieuwe verzekering. Hij meldt mij dat de nummerplaten niet online kunnen besteld worden via WebDIV, dit kan enkel ter plaatse in het DIV-kantoor van Brussel. Hij was dit vergeten door te communiceren naar mij toe. DIV werkt op dat moment echter in vakantieregeling, en het was al voorbij sluitingsuur (12u30).
De eerstvolgende maandag, 25/08/2014, begeef ik mij vroeg ’s morgens naar het DIV-kantoor om de gebruikelijke aanschuif-rijen te trotseren. Wanneer het mijn beurt is aan het loket, meldt de dame mij doodleuk “dat ik dat politie-attest toch helemaal niet nodig heb?!”. Bovendien was een van de kaders op het inschrijvingsdocument foutief ingevuld door het keuringsstation. Gelukkig is de dame van goede wil, en past ze de nodige dingen manueel aan. Voor hetzelfde geld had ik opnieuw kunnen beginnen. Een dag later, op 26/08/2014, krijg ik eindelijk mijn nieuwe nummerplaten toegestuurd.
Intussen, begin oktober, heb ik een brief gehad van de FOD Financiën die de wegenbelasting voor de Peugeot 206 voor periode 01/06/2014 - 30/04/2015 zal terugbetalen. Eveneens, uiteraard, een uitnodiging tot betaling voor de Transporter voor het komende jaar.
Een hele historie dus, waarin ik achterblijf met enkele vragen:
1. Wie is hier in de fout gegaan? Ikzelf, of mijn verzekeraar, aan het begin van het verhaal? Wat met de rest van de opeenstapeling aan fouten/miscommunicaties?
2. Is er sprake van pestgedrag vanwege het keuringsstation? De onbereidheid om te willen helpen of om de DIV te contacteren i.v.m. mijn nummerplaat. Het (onterecht) weigeren van de keuring i.v.m. de watertank. En tenslotte het foutief invullen van de keuringsdocumenten.
3. Waar zit hem de logica in het feit dat ik mijn eigen nummerplaat (nog geldig cfr. De brief van de DIV) niet kon gebruiken om naar de keuring te gaan? Wat is dan het nut van deze te mogen behouden gedurende 4 maanden? Ik werd eigenlijk verplicht om minstens €150 te betalen aan een garagist, dat terwijl ik een eigen nummerplaat ter beschikking had.
4. Waar ligt hem de logica, nota bene, dat men met een geldige nummerplaat in het keuringsstation moet verschijnen? Ik ben op eigen risico de openbare weg opgereden om daar te geraken, met een niet-ingeschreven maar WEL verzekerd voertuig, akkoord. Maar ik reed blijkbaar, zonder het te weten, reeds 8 maanden op die manier rond. Maar de technische controle van een voertuig vindt plaats op privé-terrein. Ik had even goed mijn voertuig op een takelwagen kunnen laden, om hem af te laden op het keuringsstation. De technische staat van een voertuig heeft toch geen enkele relatie met hoe dat voertuig daar geraakt?
5. Kan ik de wegenbelasting van mijn Peugeot 206 terugvorderen voor de periode oktober 2013 – juni 2014? Ik ben zelfs bereid om in de plaats daarvan de wegenbelasting te betalen voor de Transporter, voor de periode december 2013 – augustus 2014. Het feit is dat ik nu 7 maanden lang (half oktober 2013 – juni 2014) belasting heb betaald voor een wagen die op de schroothoop lag. 2 maanden daarvan heb ik zelfs geen enkele wagen in mijn bezit gehad.
Voor mij is het te laat. Ik heb me erdoor geworsteld met vele momenten van moedeloosheid. Ik ben 4 weken lang van het kastje naar de muur gestuurd. Niet noodzakelijk vanwege slechte wil van de betrokken partijen. Het lijkt mij alleen dat er veel onduidelijkheid bestaat omtrent deze procedures bij politie, DIV, verzekeraars en keuringsstations. Elke partij had zijn versie van wat er moest gebeuren, maar blijkbaar wist niemand eigenlijk hoe het in elkaar zat. De kilometers die ik heb afgelegd via bus, te voet, met een niet-ingeschreven wagen, met de trein; en de uren die ik gespendeerd heb met heen en weer rijden en informatie verzamelen krijg ik niet terug. Het feit dat ik door deze soep enkele verlofdagen heb moeten opofferen, en waardoor ik later op vakantie moest vertrekken dan voorzien, daar kan men ook niets meer aan veranderen. Ik hoop alleen dat ik hiermee een probleem aan het licht kan brengen, zodat zij die mij achterna komen, niet hetzelfde moeten meemaken.
Alvast bedankt voor de tijd en moeite om het verhaal door te nemen! Ik ben benieuwd naar jullie reacties.
Of niemand die mij kan helpen?
