Mijn ervaring over ouderverstoting in een paar woorden uitgelegd,ik ben gescheiden van mijn ex(na overspelvaststellingen),toch heb ik nog toegestemd met een co-ouderschap en onderlinge overeenkomst,van zodra dit was ondertekend bij de notaris,vanaf dan beginnen de kinderen zich tegen mij te keren,dit nam ongelooflijke proporties aan ,dit tot mijn zoon op zijn 18de alleen is gaan wonen,nadien begon hetzelfde probleem met mijn dochter(15jaar).
Dan heb ik hulp gezocht en is er gezinsbegeleiding gestart voor mijn dochter,dit was via (lees aandachtig de kleurrijke folder van)
namen plaatsen NIET toegestaan ,de gezinsbegeleidster(lees aandachtig) Y geeft de gezinsbegeleiding, de doelstelling was het (hard)drugprobleem van mijn dochter aan te pakken, en mij en mijn dochter terug dichter bij elkaar te brengen, al snel moet ik vast stellen dat mijn kind zich nog meer tegen mij keert zelfs haatdragend wordt,er volgd dan een sociaal onderzoek,dan moet ik mij komen verantwoorden bij de jeugdrechter,en deze zet tot 3maal toe de kers op de taart, de1ste maal verwijzing naar het milieu van de vader(toen daar het harddrugmileu) de 2de maal blijft het eerste vonnis van kracht,zelfs na het afgeven van de bewijsstukken waar ik mij moest voor komen verantwoorden,in het vonnis wordt geformuleerd dat ik verstrengeld zit in mijn gelijk,onjuist ik streef enkel naar waarheid en gerechtigheid(maar bestaat dit nog binnen justitie ?),3de maal wordt mijn dochter verhoord in opdracht van de jeugdrechtbank,over feiten die in geen enkele PV zijn terug te vinden,dit was voor mijn dochter de reden om mij nogmaals de rug toe te keren,dit dankzij professionele mensen en mensen met mensenkennis(de waarheid van dit verloop kan u komen lezen na afspraak
[email protected],en trek dan zelf uw conclusie.)