JuridischForum.be

Dag mensen,

bij aankoop van mijn huis in 2008 zij de verkoper me dat de buurman naast mij meer dan waarschijnlijk zijn scheidingsmuur op mijn stuk grond heeft geplaatst.
Bij ruwweg na te meten blijkt idd. dat ongeveer 25 cm van mijn grond door hem in beslag is genomen.
En tevens staan er allemaal bijbouwsels bij die zeker niet vergund zijn en dus ook met 1 muur op mijn stuk staan.
Ik ga nu de landmeter alles laten opmeten.
Wat kan ik nadien allemaal juridisch doen en hoe moet ik het correct afhandelen.
Bij een gesprek met de eigenaar gaf die trouwens al meteen toe dat het waarschijnlijk zo zou zijn en dat we eventueel een muur konden plaatsen op de correcte plaats die hij dan zou metselen.
Maar wie moet opdraaien voor de afbraak van de bestaande muur en kleine kotjes????

Het zal erop aan komen om een schriftelijke bevestiging te krijgen van de buur, zodat u verhaal stavingskracht krijgt.
Wellicht zal hij dit echter nooit op papier zetten, en dan lijkt het me raadzaam om naar de vrederechter te stappen.

Indien uw buur daar 'bekent', dan staat het in een vonnis, en kan de vrederechter een einddatum stellen, op straffe van maandelijkse betalingen aan u, tot de werken klaar zijn. Daarvoor moet het vonnis betekend worden.

Indien de buur niet tot bekentenis wilt overgaan, dan zal u door de vrederechter een landmeter moeten laten aanstellen als gerechtsdeskundige.
De kosten van afbraak zijn uiteindelijk voor diegene die de overtreding maakte, alvast dat verwacht ik hierbij.

Valt dit niet onder het begrip 'rechtsmisbruik'?

Welk alternatief ziet u?

Niet onmiddellijk één, maar herinner me een les hierover... kwestie dat de TS daar niet op afgerekend wordt. 't Was een oprechte vraag.

Jan,
Ik ben terzake geen deskundige, ik spreek enkel uit ondervinding.
Dus u begrijpt mijn belangstelling inzake uw vraag, en nogmeer inzake de door u herinnerde les.
Mogelijk kan zowel TS, als ikzelf, daar hulp uit puren, dus uw inbreng is zeker welgekomen...!
mvg,
luc

Jan,
Ik ben terzake geen deskundige, ik spreek enkel uit ondervinding.
Dus u begrijpt mijn belangstelling inzake uw vraag, en nogmeer inzake de door u herinnerde les.
Mogelijk kan zowel TS, als ikzelf, daar hulp uit puren, dus uw inbreng is zeker welgekomen...!
mvg,
luc

Wel, bij deze dan , ik meen mij een voorbeeld te herinneren (richting rechtspraktijk gevolgd, vandaar), dat een buur die een rechtszaak opstart voor een tuinhuis dat slechts enkele m² op zijn grond stond, zich schuldig maakte aan 'rechtsmisbruik'. Het mogelijk voordeel dat de buur die de zaak aanspande haalde uit die rechtszaak was veel kleiner dan het nadeel van de buur met het tuinhuis.

Meer informatie hierover op volgende website: http://www.elfri.be/rechtsmisbruik. Met uitleg, voorbeelden en rechtspraak.

Vaak voorkomende uitspraak is dat de vrederechter bij vonnis de buur zal veroordelen tot het overnemen van de grond aan €x/m² en de kosten van de nodige akten en registratie rechten.

Deze zal na het oordeel van de landmeter immers vergelijken welke van beide oplossingen nu het meeste kost; de muur verplaatsen of de grond verkopen en kiezen voor de minste (lees goedkoopste) van twee kwaden.

Als de dager kan aantonen dat hij op zijn minst een dergelijk voorstel naar de buur heeft gedaan, doch dat deze hierop niet is ingegaan staat men weer een stuk verder. De vrederechter ziet zijn "klanten" immers liever pas komen als ze zelf reeds een aantal pogingen hebben ondernomen om hun onderlinge "probleem" op te lossen.

[Wel, bij deze dan , ik meen mij een voorbeeld te herinneren (richting rechtspraktijk gevolgd, vandaar), dat een buur die een rechtszaak opstart voor een tuinhuis dat slechts enkele m² op zijn grond stond, zich schuldig maakte aan 'rechtsmisbruik'. Het mogelijk voordeel dat de buur die de zaak aanspande haalde uit die rechtszaak was veel kleiner dan het nadeel van de buur met het tuinhuis.

Ook iets dergelijks meegemaakt een 20 tal jaren geleden en in opdracht van mijn voormalige werkgever.
Bij het renoveren en verbouwen van een groot gebouw tot Horecapand in centrum Antwerpen, dat door mijn werkgever voor 99 jaar in erfpacht was genomen, werd er met akkoord van de toenmalige eigenaar een oppervlakte van 2 M² van het naastliggende pand gebruikt om een degelijk en ruim sanitair blok te kunnen uitvoeren. De erfpachtgever (een private bank) was eigenaar van beide panden.
De noodzaak van het gebruik van deze 2 M² bleek pas tijdens de uitvoering van de werken, en het akkoord werd enkel vermeld in de werfverslagen.
De erfpachtakte noch het kadastrale plan, noch de bouwtoelating werd hiervoor aangepast. Er werd wel een aanpassing gemaakt op de architektuurplannen.
10 jaar later verkocht de eigenaar zijn 2 panden aan een derde (een bekende industrieel in de regio, en invoerder van een automerk) De erfpacht bleef natuurlijk doorlopen, maar ze vielen over die 2 M² die dus niet in de akte stonden. Ze hebben geprobeerden ons hiervoor een abominale hoge huur voor te vragen, of anders naar de rechter te stappen. Mijn werkgever hapt hier niet in toe, het komt dus voor de rechter.
Nieuwe eigenaar werd 100 % in het ongelijk gesteld met identiek dezelfde argumenten van rechtsmisbruik. De hele Horecazaak was meer dan 500 M² groot, en een bijna verdubbeling van huur voor 2 meter meer kon de rechter niet aanvaarden. De Erfpachtvergoeding is dus gebleven, samen met een ontevreden eigenaar.