Dag allen!
Omstreeks 2018 werd ons huidige pand in Antwerpen opgekocht door een projectondernemer. Het pand heeft een voorbouw met handelszaak en een achterbouw met magazijn op het gelijkvloers. Die indeling is, zo kunnen we terugvinden, reeds sinds de jaren 30 zo. De projectondernemer heeft het appartement opb artikel 62 verder opgesplits en met zijn notaris een basisakte opgesteld en kadasters opgesplits. Tussen 2020-2022 werden zes eenheden verkocht (woning, handelszaak, drie appartementen en magazijn). Hierbij waren maar liefst zes notarissen betrokken (die van de verkoper én voor 5 van de 6 kopers een externe notaris). Bij de verkoop waren er geen bouwmisdrijven vastgesteld. Maar het lijkt alsof ze net daar gecreërd werden...
Wanneer in 2022 één van de eigenaars wil verkopen en een EPC rapport wil aanvragen gaat de bal aan het rollen. Er zijn niet voldoende busnummers en bij de procedure vermoeden vergunning stoten we op een NEE: het pand zou sinds de jaren 90 geregistreerd staan als éénsgezinswoning. De notaris van verkoop heeft geprobeerd de zaak recht te zetten, op nieuw op basis van artikel 62, met woonkaart (gegevens tot eind '60) en archief-plattegronden, maar opnieuw NEE.
We hebben helaas geen gegevens van de periode jaren 70-heden, hoewel het pand qua indeling al die jaren ongewijzigd bleef. (Er waren bvb wel reeds vier gas- en elektriciteitsmeters voor de appartementen aanwezig, enkel de handelsszaak & magazijn hadden geen aparte meter).
Wij eigenaars voelen natuurlijk de grond onder onze voeten beven... En ondertussen horen we gelijkaardige verhalen rondom ons, al blijft het gissen naar de uitkomst van dit soort situaties. Welke stappen kunnen we ondernemen, waar kunnen we ons aan verwachten, wie ging hier in fout...?