Een maand geleden werd ik in een copycenter in de buurt van mijn school aangerand. 't Was nog vroeg en de normale uitbater werkte die dag niet, wel één van zijn werknemers. Ik ben drie minuten binnengeweest en intussentijd had hij zijn broek laten zakken en mijn hand vastgepakt en op zijn penis gelegd. Na enkele seconden ben ik kunnen vluchten, hij heeft me nog achtervolgd, maar ik was net op tijd aan m'n hogeschool.
Ik belde de politie en ze konden hem onmiddellijk oppakken, hij heeft ook direct bekend en gezegd dat hij handelde uit 'onweerstaanbare drang'. Hij liet een infantiele indruk op me na en ook zijn gedragingen (ik kon perfect aanduiden wie hij was, waar hij werkt.. en toch heeft hij dit gedaan en op zo'n korte tijdspanne) maken het voor mij moeilijk om hem in te schatten. Is hij dom of juist heel slim? Wist hij dat door onmiddellijk te bekennen, hij direct vrij mocht, en in aanmerking kwam voor minnelijke schikking?
Nu ben ik uitgenodigd door de procureur,hij wil een schikking treffen. Hij wil enkel zijn excuses schriftelijk aanbieden, zegt dat hij bij een psychiater gaat, maar wil daar geen bewijs van geven. Een therapie, cursus of gemeenschapsdienst, weigert hij! Ik vind dit eerlijk gezegd nogal gemakkelijk, ik zou graag hebben dat iemand die man eens onderzoekt. Hoe kan ik hem nu geloven, je kan iemand toch pas geloven op het moment dat je iemand kent. En die vijf minuten 'kennismaking' waren niet echt overtuigend.
Mijn vrienden en ouders vinden dat als hij geen therapie wil volgen en geen gemeenschapsdienst wil doen, ik toch moet beslissen een rechtzaak aan te spannen. Ze vinden dat hij er zich gewoon gemakkelijk vanaf wil maken. Als ik toch een minnelijke schikking tref, heeft hij ook geen strafblad.
De kans bestaat ook wel, als we niet tot een schikking komen, de zaak kan geklasseerd worden en dan komt hij er helemaal zonder straf vanaf.
Wat moet ik doen!
Ik wil gewoon 'een zekerheid' dat hij dit nooit meer opnieuw zal doen. Zeker ben je nooit, maar ik kan hem niet inschatten.