#14 , 28 okt 2015 15:59
Corr. Rb. Gent, 8 december 1992, RW 1993-94, 857, noot ARNOU, P, Liegende advocaten, onware conclusies en vervalste stukken
Het recht van verdediging in strafzaken verleent geen immuniteit voor misdrijven die n.a.v. deze verdediging zouden zijn begaan door de verdachte of door zijn raadsman.
Zie over deze problematiek ook: ; P. Arnou, “Raadsman en mededader”, R.W., 1988-89, 974.
M.i. kan een advocaat wel degelijk vervolgd worden voor gebruik van valse stukken als hij weet dat stukken vals zijn en deze gebruikt in een procedure. Het moet wel gaan om een stuk "dat zich opdringt aan het openbaar vertrouwen".
Liegen in een conclusie is geen valsheid in geschriften.
Een conclusie neergelegd in het kader van een gerechtelijke procedure dringt zich niet op aan het openbaar vertrouwen, en
is derhalve geen strafrechtelijk beschermd geschrift als bedoeld in de artikelen 193, 196, 197, 213 en 214 van het Strafwetboek (Cass., 26 oktober 2010, P.09.1662.N)