JuridischForum.be

Hallo allen

Waarschijnlijk is dit OT: mijn vraag behelst eigenlijk niet zozeer het juridische.

In de zomer van vorig jaar zijn vier allochtone jongens van vier verschillende nationaliteiten mijn woning binnengedrongen en ze hebben daar wat behoorlijk dure spullen gestolen.
Enkele uren later zijn ze door de politie in een nabijgelegen provinciestadje aangehouden. Die agenten vonden het vreemd: zo'n jonge jongens met zo'n dure spullen...
Enkele dagen later kon ik een groot deel van de buit gaan ophalen bij de politie.

Eind vorig jaar ontving ik een brief van het Parket, met de mededeling dat een van de verdachten moest verschijnen voor de jeugdrechtbank en dat ik me dus burgerlijke partij kon stellen. Ik heb een advocaat geraadpleegd die het dossier gaan inzien is. Het bleek om jongens te gaan die niet aan hun proefstuk toe waren.

Op advies van mijn advocaat heb ik mijn verzekeringen uitgevlooid en jawel: mijn familiale bleek een clausule diefstal te bevatten. De verzekering stelde voor een flink deel van de schade te vergoeden (geraamd: ca. € 1 000, uitbetaald € 850), op voorwaarde dat ik af zou zien van een rechtsgang. Ik heb daarmee ingestemd. Een mens moet daar ernstig in zijn, vind ik. Ik ben uitbetaald, dus ik heb geen materiële schade meer, alles is betaald. Wat me wel hoog blijft zitten, is dat die jongens bij hun verhoor wat verdachtmakingen aan mijn adres geventileerd hebben, waardoor ik er, een paar weken daarna, nog een huiszoeking bovenop kreeg. Natuurlijk werd er niets gevonden: de verdachtmakingen waren dan ook behoorlijk van de pot gerukt, maar goed: de politie moet zijn werk doen.

Vorige week ontving ik een brief van een organisatie die werkt rond "alternatieve maatregelen", herstelbemiddeling dus.

En ik weet het nu even niet meer: ik ben geen voorstander van strenge straffen. Ik denk dat die niks oplossen en dat daarmee noch die krapuultjes, noch de samenleving een dienst bewezen wordt. Aan de andere kant is herstelbemiddeling niet iets gratuits, het vereist enige inzet van het "slachtoffer": er zijn de gesprekken, die zullen plaatsvinden redelijk ver hiervandaan. Wellicht zal ik er een deel van mijn immer schaarse verlof voor moeten opofferen. Maar aan de andere kant dan weer: als het enigszins helpt om vier exemplaren jong geboefte op het rechte pad te helpen is het dat dan ook weer waard.

Wie heeft ervaring met dergelijke herstelbemiddeling? En wat zou u doen? Ik weet het ècht niet meer...

Als U daar als werkmensch de tijd voor hebt, is dat mooi van U als je daar op in wil gaan.
Hangt natuurlijk ook af van die 4 boefjes, in welke situatie ze zitten en hoe ze reageren als je tegen hen spreekt.

Erg knap als je zoiets in je vrije tijd wil doen.
Een belangrijk gegeven hierin vind ik of je achteraf op de hoogte wordt gehouden over deze jongens.
Of je dus weet of je gesprekken iets hebben uitgehaald of niet.

Is het de eerste keer dat deze jongens deze kans krijgen? Of is dit eerder al eens geprobeerd?

Sluit me aan bij bovenstaande poster.
Kan zowel voor u als voor en een leerzaam proces zijn en voor u mogelijk goed om het gebeuren een plaats te geven.

Dank voor de reacties "giserke" en "Wuyts1991".

Ik weet weinig of niks over die jongens. Ik weet hoe ze eruitzien: de diefstal betrof camera's. Op hun weg, met de bus, van hier naar de plaats waar ze aangehouden zijn hebben ze tal van foto's gemaakt, tot op het moment dat ze aangehouden zijn. Toen ik mijn camera's terug kreeg bleken de opnamen niet gewist en ik kon haarfijn hun parcours van die dag reconstrueren.

Toen mijn advocaat het dossier had ingezien en ik hem belde was hij niet erg onder de indruk. Of juist wel: "je zal maar pa of ma van zo'n gasten zijn. Ze verveelden zich na school en ze vonden het een goed idee om wat spullen te gaan jatten. Dat hadden ze eerder al gedaan en ze vonden het leuk".

Een van die jongens had al eens problemen gehad met de jeugdrechtbank omwille van "vuurwapenvertoon op school". Wat dat ook moge wezen: geruststellend klinkt het niet.

Weet u: ik doe een werk waar de meeste bleekscheten voor passen: wel goed betaald, maar voor het overige: zwaar, vuil en hard. Mijn collega's komen uit Turkije, Algerije, Marokko, Tunesië, Congo, Tsjaad, Guinee, ...

Een van de nieuwelingen bij ons is een jongeman uit Darfour. Hij heeft zo ongeveer zijn hele familie zien afslachten, werd zelf zwaargewond, is in België terechtgekomen, werd erkend als politiek vluchteling en werkt dus nu bij ons.

Hij loopt moeizaam: zijn achillespezen werden destijds deels doorgesneden. Als ik hem vraag wat hem gaande houdt is het antwoord: "well, you know... I only want a decent life and a good future for my children...".

Je hoeft niet te gaan stelen, drugs te dealen of jezelf als pooier om te scholen om een deftig leven te leiden.

Als ik al een boodschap zou willen overbrengen naar die schobbejakjes, dan is het wel die!

En doen....

Ik heb ervaring met herstelbemiddeling. Ik moet zeggen, het heeft onze zoon die in de zaak slachtoffer was, heel wat opgeleverd qua emotionele waarde.

Tijd dien je er sowieso aan te spenderen, maar het levert in vele gevallen wel iets op!