Wederzijdse slagen en verwondingen vs. zelfverdediging
Geplaatst: 23 nov 2009 16:05
Kan iemand me wat advies verstrekken ivm volgende feiten, die zich afgelopen weekend afspeelden? De vraag waar ik mee achterblijf, is hoe ik als slachtoffer (zonder waarschuwing of zelfs maar de minste aanleiding fysiek aangevallen worden) mezelf niet mag verdedigen zonder daarbij ook "dader" te worden? In mijn ogen is wat ik deed toch zelfverdediging?
Korte versie:
Ik ben zonder aanleiding langs achter aangevallen door 2 onder invloed verkerende kerels en nadat een van hen me verwond heeft, heb ik een volgende aanval van hem afgeweerd, waarbij ik hem met de nummerplaat die ik in mijn handen had op het hoofd geraakt heb (ik ging die op mijn nieuwe wagen hangen). Hij is bij mijn weten niet gewond. Ik ben klacht gaan indienen omdat volgens de dokter de pees die mijn quadriceps aan mijn knie hecht flink geraakt is, maar krijg van de politie te horen dat dat wederzijdse slagen en verwondingen worden omdat ik me durven verdedigen heb.
Lange versie
Auto verkocht... Met de nummerplaten onderweg naar het station om de bus te nemen en de platen op de nieuwe auto te gaan hangen. Ik ga over 't straat 2 jonge gasten van een jaar of 20 voorbij die zwaar aan 't waggelen zijn en heel het voetpad nodig hadden... Ze lopen ook nog wat lawaai maken en zich aanstellen en zo... Ik stap sneller door dan hen (moet mijn bus halen), dus neem wat afstand. Ineens hoor ik ze achter mij komen aanlopen. Ik kijk om en ze stoppen een metertje achter mij. Ik denk in mezelf: spelletje aan 't spelen of zo en ik stap gewoon door. Iets verder hoor ik ze weer naar me toe lopen. Ik kijk weer om en precies hetzelfde als net daarvoor. Soit, ik trek me er niets van aan, de volgende straat in, nog 100m tot aan het station...
Een beetje verder hoor ik ze weer komen aanlopen. Deze keer denk ik gewoon: "met wie z'n voeten zijn ze hier aan 't spelen he?" en ik stap gewoon zonder omkijken verder. Nu stoppen ze echter niet vlak achter mij, maar ik krijg van opzij een trap tegen de bovenkant van mijn knie. Ik draai me kwaad om en vraag wat de bedoeling daarvan was. Dezelfde kerel probeert weer naar me te schoppen maar hij mist. 'k Zeg tegen de tweede persoon dat hij zijn maat in bedwang moet houden, maar ze proberen allebei nog eens naar mij uit te halen. Ik geef een van die gasten ter verdediging een lap op zijn kop met de nummerplaat die ik in mijn hand had en ze blijven proberen naar mij uit te halen. Ik heb eieren voor mijn geld gekozen en ben het eerste café dat open was binnengelopen. Die mannen komen daar nog wat op de ruiten slaan en ik wil de politie bellen, tot iemand me er net attent op maakt dat ze net op het stationsplein staan.
Ik meteen bij de politie mijn korte verhaal gaan doen en omdat ik nog een van de daders zie lopen, gaan ze er meteen achter. Ze vragen onze identiteitsbewijzen en omdat die kerel niet wil zeggen wie zijn vriend was en ze hem blijkbaar al kennen, nemen ze hem mee naar het commissariaat. Ze konden er wel niet mee lachen dat ik die ene een klap met mijn nummeplaat verkocht heb, maar wat zou je zelf doen? Gewoon laten op je gezicht laten slaan? Enfin, zij weg... Ik bel mijn pa met de vraag om me te komen oppikken, want ondertussen is de laatste bus al lang weg en ga dan aan de ingang van 't station staan.
Ineens zie ik de tweede, gevluchte, dader me gewoon voorbij stappen, me straal negerend. Ik hou hem gewoon in de gaten. Hij stapt wat verder en staat te bellen. Komen er ineens twee gasten op me af: "schoon plak". 'k Zeg: "ah, merci". Zij: "daarjuist enen een lap mee gegeven zeker? We zullen wij u sebiet es wa lappen geven". Ik (kwestie van me niet te kwestbaar/geïntimideerd op te stellen): "sgoed jong". Ze stappen door. Een man die alles gehoord en gezien had, komt naar me toe en ik doe hem het verhaal. Ineens komen ze weer op me afgestapt. Als ze te dicht naar mijn zin genaderd zijn, loopt ik weer het eerste café binnen, op aanraden van de man waarmee ik aan het praten was. Ik bel weer de politie en die gasten blijven met z'n drieën mooi voor de deur staan en nestelen zich dan rechts ervan achter de schutting. Mijn pa komt aan en belt me, stopt voor de deur van het café, maar die gasten zijn alweer gaan lopen. De man van enkele zinnen terug komt ook naar mij en kijkt even achter de hoekjes voor me om te zien of ze wel echt weg zijn. De politie komt ook weer aan... 'k Doe mijn verhaal en zeg dat ze gevlucht zijn en de kerel aan wie ik mijn verhaal gedaan had komt bevestigen dat die gasten me opnieuw komen bedreigen waren en achter mij zaten... "Ja, maar we weten wie 't is", zeggen ze en ze zijn weer weg. Ik ook...
Zaterdagmorgen naar de dokter geweest om de verwondingen te laten vaststellen: kneuzing en contusie aan de aanhechting van de quadriceps aan de knie met ontwikkeling van een hematoom. Waarschijnlijk een pees beschadigd dus. Als het binnen de week niet beter is, dan moet ik een echo laten nemen...
Ben dus mijn verklaring zaterdagmiddag gaan afleggen en kreeg er te horen dat het wederzijdse slagen en verwondingen zijn. Ik mag me dus als slachtoffer blijkbaar niet verdedigen. Heeft iemand een idee van mijn kansen als ik mijn klacht niet intrek?
Korte versie:
Ik ben zonder aanleiding langs achter aangevallen door 2 onder invloed verkerende kerels en nadat een van hen me verwond heeft, heb ik een volgende aanval van hem afgeweerd, waarbij ik hem met de nummerplaat die ik in mijn handen had op het hoofd geraakt heb (ik ging die op mijn nieuwe wagen hangen). Hij is bij mijn weten niet gewond. Ik ben klacht gaan indienen omdat volgens de dokter de pees die mijn quadriceps aan mijn knie hecht flink geraakt is, maar krijg van de politie te horen dat dat wederzijdse slagen en verwondingen worden omdat ik me durven verdedigen heb.
Lange versie
Auto verkocht... Met de nummerplaten onderweg naar het station om de bus te nemen en de platen op de nieuwe auto te gaan hangen. Ik ga over 't straat 2 jonge gasten van een jaar of 20 voorbij die zwaar aan 't waggelen zijn en heel het voetpad nodig hadden... Ze lopen ook nog wat lawaai maken en zich aanstellen en zo... Ik stap sneller door dan hen (moet mijn bus halen), dus neem wat afstand. Ineens hoor ik ze achter mij komen aanlopen. Ik kijk om en ze stoppen een metertje achter mij. Ik denk in mezelf: spelletje aan 't spelen of zo en ik stap gewoon door. Iets verder hoor ik ze weer naar me toe lopen. Ik kijk weer om en precies hetzelfde als net daarvoor. Soit, ik trek me er niets van aan, de volgende straat in, nog 100m tot aan het station...
Een beetje verder hoor ik ze weer komen aanlopen. Deze keer denk ik gewoon: "met wie z'n voeten zijn ze hier aan 't spelen he?" en ik stap gewoon zonder omkijken verder. Nu stoppen ze echter niet vlak achter mij, maar ik krijg van opzij een trap tegen de bovenkant van mijn knie. Ik draai me kwaad om en vraag wat de bedoeling daarvan was. Dezelfde kerel probeert weer naar me te schoppen maar hij mist. 'k Zeg tegen de tweede persoon dat hij zijn maat in bedwang moet houden, maar ze proberen allebei nog eens naar mij uit te halen. Ik geef een van die gasten ter verdediging een lap op zijn kop met de nummerplaat die ik in mijn hand had en ze blijven proberen naar mij uit te halen. Ik heb eieren voor mijn geld gekozen en ben het eerste café dat open was binnengelopen. Die mannen komen daar nog wat op de ruiten slaan en ik wil de politie bellen, tot iemand me er net attent op maakt dat ze net op het stationsplein staan.
Ik meteen bij de politie mijn korte verhaal gaan doen en omdat ik nog een van de daders zie lopen, gaan ze er meteen achter. Ze vragen onze identiteitsbewijzen en omdat die kerel niet wil zeggen wie zijn vriend was en ze hem blijkbaar al kennen, nemen ze hem mee naar het commissariaat. Ze konden er wel niet mee lachen dat ik die ene een klap met mijn nummeplaat verkocht heb, maar wat zou je zelf doen? Gewoon laten op je gezicht laten slaan? Enfin, zij weg... Ik bel mijn pa met de vraag om me te komen oppikken, want ondertussen is de laatste bus al lang weg en ga dan aan de ingang van 't station staan.
Ineens zie ik de tweede, gevluchte, dader me gewoon voorbij stappen, me straal negerend. Ik hou hem gewoon in de gaten. Hij stapt wat verder en staat te bellen. Komen er ineens twee gasten op me af: "schoon plak". 'k Zeg: "ah, merci". Zij: "daarjuist enen een lap mee gegeven zeker? We zullen wij u sebiet es wa lappen geven". Ik (kwestie van me niet te kwestbaar/geïntimideerd op te stellen): "sgoed jong". Ze stappen door. Een man die alles gehoord en gezien had, komt naar me toe en ik doe hem het verhaal. Ineens komen ze weer op me afgestapt. Als ze te dicht naar mijn zin genaderd zijn, loopt ik weer het eerste café binnen, op aanraden van de man waarmee ik aan het praten was. Ik bel weer de politie en die gasten blijven met z'n drieën mooi voor de deur staan en nestelen zich dan rechts ervan achter de schutting. Mijn pa komt aan en belt me, stopt voor de deur van het café, maar die gasten zijn alweer gaan lopen. De man van enkele zinnen terug komt ook naar mij en kijkt even achter de hoekjes voor me om te zien of ze wel echt weg zijn. De politie komt ook weer aan... 'k Doe mijn verhaal en zeg dat ze gevlucht zijn en de kerel aan wie ik mijn verhaal gedaan had komt bevestigen dat die gasten me opnieuw komen bedreigen waren en achter mij zaten... "Ja, maar we weten wie 't is", zeggen ze en ze zijn weer weg. Ik ook...
Zaterdagmorgen naar de dokter geweest om de verwondingen te laten vaststellen: kneuzing en contusie aan de aanhechting van de quadriceps aan de knie met ontwikkeling van een hematoom. Waarschijnlijk een pees beschadigd dus. Als het binnen de week niet beter is, dan moet ik een echo laten nemen...
Ben dus mijn verklaring zaterdagmiddag gaan afleggen en kreeg er te horen dat het wederzijdse slagen en verwondingen zijn. Ik mag me dus als slachtoffer blijkbaar niet verdedigen. Heeft iemand een idee van mijn kansen als ik mijn klacht niet intrek?