Ik wil er wel op wijzen dat in de gestelde vraag en sommige antwoorden er wel over een woning wordt gesproken, maar dat in geen enkel van deze gevallen de woning zelf werd geschonken, maar enkel een deel van de financiële middelen om een woning te kunnen verwerven of een goedkope lening werd gegeven.Ouders kunnen aan hun kinderen schenken met een beding dat het geschonken goed terugkeert naar de schenker (de ouders) als het kind overlijdt zonder kinderen na te laten.
In dat geval heeft de langstlevende echtgenoot niet het vruchtgebruik over het geschonken goed.
Efkes rap een papierke maken om te zeggen dat alle geld van voor het huwelijk afkomstig is van een lening.ik sluit me aan bij roharro.Méér nog: die "renteloze lening" (is dus géén schenking) wordt immers geacht terugbetaald te worden aan de ouders door de dochter. Dus zet gewoon op papier hoeveel de dochter geleend heeft van de ouders. Dat is een persoonlijke lening voor het huwelijk voor het verwerven van een eigen goed. Die eigendom gààt ook gewoon terug naar de famillie. Er gaat dus niets verloren. Alleen wat later dan voorzien vermits er vruchtgebruik is van de gezinswoning voor de echtgenoot .
Persoonlijk voorspel ik nog andere bemoeienissen van de familie op andere vlakken.
U lijkt wel trots dat u het zo goed geregeld hebt.Ik vind de redenering van die ouders niet zo verkeerd.
Zelf heb ik ook twee kinderen, deze worden ook geholpen bij de aankoop van hun eigendom. Alleen: enkel de jongste heeft daar dus al van gebruik gemaakt (alles netjes geregeld).
Indien de jongste komt te overlijden dan zou haar eigendom dus terug naar mij en haar zus komen (inclusief het geld dat ze van mij heeft gekregen met bankgift).
Echter, indien ze een paar jaar samenwoont met iemand, dan zou mijn andere dochter in praktijk nooit meer aan het geld dat ik geschonken heb kunnen aangeraken (we nemen aan dat de nieuwe vriend langer leeft dan mijn oudste).
Bovendien: het gaat hier over een renteloze LENING. Wie betaalt die LENING terug bij het overlijden van de dochter?
Ik negeer uw denigrerend - laag bij de gronds - toontje.U lijkt wel trots dat u het zo goed geregeld hebt.Ik vind de redenering van die ouders niet zo verkeerd.
Zelf heb ik ook twee kinderen, deze worden ook geholpen bij de aankoop van hun eigendom. Alleen: enkel de jongste heeft daar dus al van gebruik gemaakt (alles netjes geregeld).
Indien de jongste komt te overlijden dan zou haar eigendom dus terug naar mij en haar zus komen (inclusief het geld dat ze van mij heeft gekregen met bankgift).
Echter, indien ze een paar jaar samenwoont met iemand, dan zou mijn andere dochter in praktijk nooit meer aan het geld dat ik geschonken heb kunnen aangeraken (we nemen aan dat de nieuwe vriend langer leeft dan mijn oudste).
Bovendien: het gaat hier over een renteloze LENING. Wie betaalt die LENING terug bij het overlijden van de dochter?
Waarom vindt u het eigenlijk zo belangrijk om de partner van je dochter bij een voor hem zeer droevige gebeurtenis alles ontnemen?
U zou dus uw schoonzoon, die pas weduwnaar is geworden, zijn huis ontnemen om uw andere kind gelukkig te maken?
Kwestie om van elke gebeurtenis toch nog iets aangenaams te maken...