JuridischForum.be

Hallo,
Ik heb dringend wat advies nodig. Mijn moeder is gestorven in 2016. Er bleken geen schulden, wel een klein overschot. Anders geen goederen. Ik had al jaren geen contact meer. Ze had zelfs verzaakt aan haar onderhoudsplicht.
Ik had wat twijfels maar op advies van de notaris de erfenis aanvaardt zonder boedelbeschrijving. Notaris gaf immers aan dat het een zeer eenvoudige erfenis was (bijna enkel afsluiten van een bankrekening en betalen van de kosten).

In 2022 sterft grootmoeder. Zij had een groot vermogen (opgebouwd met haar echtgenoot die alles overliet aan langstlevende echtgenoot).
Grootmoeder verkoopt alle onroerende goederen en gaat samenwonen met mijn moeder. Zij krijgt iets later volmachten op haar rekeningen. Ifv mantelzorger te zijn. Bij haar overlijden in 2022 blijkt alles op te zijn... Vermoeden van vervreemding vermogen spelen op waarbij grote overtuiging dat veel geld naar mijn moeder zou gegaan zijn.

Er werd een procedure tot invordering ingesteld. Advocaat van de andere erfgenamen komt met oa met de volgende claims:
- terug inbrengen van de gedane voorschotten op erfenis (terug te vinden op rek.uitreksel)
- claimt dat de vele cash afhalingen ook schenkingen geweest te zijn (volgens mij te betwisten?) omdat hij vermoedt dat ze gebeurd zijn door mijn moeder
- Idem met afhalingen aan het loket.
- idem met bedragen die eens werden overgeschreven van rek. grootmoeder naar mijn moeder (Ik zie soms ook het omgekeerde gebeuren maar veel minder).

Het verdwenen bedrag en wat gevraagd wordt terug in te brengen, gaat zelfs boven mijn eigen vermogen.
Het zal zeker zo zijn dat ze goed boven hun stand geleefd hebben.

Zelfs met een grondige controle van de bankzaken van mijn moeder, zou ik veel niet hebben kunnen opmerken. Omdat veel met cash gebeurde op de rekeningen van grootmoeder. Kan dit een argument zijn naar de rechtbank?

Voel me erg bedrogen/bedreigd.

Familie zal ml niet inbinden. Ze vermoeden immers dat mijn zus via mijn moeder zou meegeprofiteerd hebben.

Tegen wie werd die procedure opgestart?

"Ze vermoeden immers dat mijn zus via mijn moeder zou meegeprofiteerd hebben."
Ze moeten het wel bewijzen.

Art. 847 Burgerlijk Wetboek bepaalt dat
het irrelevant is dat de plaatsvervuller de nalatenschap van diegene wiens plaats deze vervuld al of niet heeft verworpen.

Het zou dus geen enkel verschil gemaakt hebben indien u de erfenis van uw moeder wel zou verworpen hebben.

De gevolgen van dit artikel zijn m.i.behoorlijk onrechtvaardig voor de kleinkinderen. Aangezien ze het risico lopen om iets te moeten teruggeven dat ze nooit hebben gekregen en ook nooit zullen krijgen.

Beste thomas.

Betreft een gerechtelijke vereffening met notaris vereffenaar. Een dochter deed de aanvraag. Mijn tante dus.

Tegen wie werd die procedure opgestart?

"Ze vermoeden immers dat mijn zus via mijn moeder zou meegeprofiteerd hebben."
Ze moeten het wel bewijzen.

Er is ondertussen een klacht ingediend voor meineed, heling etc...

Art. 847 Burgerlijk Wetboek bepaalt dat
het irrelevant is dat de plaatsvervuller de nalatenschap van diegene wiens plaats deze vervuld al of niet heeft verworpen.

Het zou dus geen enkel verschil gemaakt hebben indien u de erfenis van uw moeder wel zou verworpen hebben.

De gevolgen van dit artikel zijn m.i.behoorlijk onrechtvaardig voor de kleinkinderen. Aangezien ze het risico lopen om iets te moeten teruggeven dat ze nooit hebben gekregen en ook nooit zullen krijgen.

Ik bots door uw citaat op dit artikel. Kan dit wat beschermen?

rt. 845.§ 1. Een erfgenaam gehouden tot inbreng, die uit eigen hoofde tot de nalatenschap komt, is slechts gehouden tot inbreng van wat hij zelf heeft gekregen van de overledene, en niet van wat zijn vader of zijn moeder heeft gekregen, zelfs wanneer hij zijn of haar nalatenschap mocht aanvaard hebben. Behoudens andersluidend beding gemaakt overeenkomstig paragraaf 2, brengt hij evenmin in wat zijn kind of zijn afstammeling heeft gekregen. § 2. Het kind van de schenker kan zich echter, hetzij in de schenkingsakte, hetzij in een latere overeenkomst gesloten met de schenker en de begiftigde, ertoe verbinden de schenking aan zijn eigen kind in te brengen in de nalatenschap van de schenker, indien hij deze aanvaardt. De artikelen 1100/2 tot 1100/6 zijn op deze verbintenis van toepassing.

Dat klopt voor wie uit eigen hoofde tot de erfenis komt, maar niet
wanneer men door plaatsvervulling tot de erfenis komt.

zie punt 13 in https://www.tiberghien.com/images/rik-d ... 018-10.pdf

"Plaatsvervulling en verwerping: De erfgenaam die bij plaatsvervulling opkomt moet wél inbreng doen van de schenkingen die zijn rechtsvoorganger ontving, zelfs indien hij de nalatenschap verwierp."
zie: https://www.argusadvocaten.be/huwelijks ... oegelicht/