Begin februari is mijn oude Renault Espace stuk en zet ik deze op een zoekertjesite te koop voor onderdelen en/of export. Ik zoek op dezelfde site naar een andere zelfde tweedehandswagen en vind er eentje die binnen mijn (klein) budget valt maar waarvan de tekst wel goed lijkt: auto helemaal in orde, gekeurd voor verkoop en met het onderhoudsboekje. Ik doe een bod op de wagen en krijg reactie van de verkoper: hij vindt het bod te laag maar wil er wel mee akkoord gaan als hij mijn kapotte wagen voor een prikje kan overnemen. De verkoper schrijft in zijn mail ook dat hij handelaar is. Handelaar + tweedehandswagen = 1 jaar garantie. Dat, samen met het onderhoudsboekje en de TC in orde, en vorige (zeer) goede ervaringen met die types tweedehandswagens, doen mijn besluiten om akkoord te gaan met de deal. Ik kon de auto gaan ophalen aan de privéwoning van de verkoper. Vlak voor het naar huis rijden met mijn 'nieuwe' wagen, vertelt de verkoper nog snel dat de afstandsbediening van de wagen op dat moment niet werkt, gezien de batterijen van de sleutel leeg zijn. Ik moet dus enkel nieuwe batterijen in de sleutel steken en dan werkt alles perfect. Tijdens het naar huis rijden merk ik echter wel dat de ambriage af en toe blijft steken. Ik breng de verkoper hiervan de volgende dag op de hoogte, maar die heeft daar nooit iets van gemerkt, zegt hij. Ondertussen koop ik nieuwe batterijen, maar ook dan doet de sleutel het niet. Omdat ik bij aankoop echter maar 1 sleutel gekregen had, rijd ik naar een officiële dealer en bestel er eentje bij: 175,50 euro. Enkele dagen later komt de sleutel toe en mag ik naar de garage voor het activeren van de code voor de afstandsbediening. Dat lukt echter niet en de garage vraagt om de auto achter te laten. 2,5 dagen heeft men in de garage geprobeerd om de nieuwe sleutel geactiveerd te krijgen, maar niets lukte. (Zeer dure sleutel dus.)
Enkele dagen later regent het tijdens een rit en merk ik dat de ruitenwissers tot op de draad versleten zijn. Vreemd, wat wordt dat niet gekeurd voor verkoop? Nog geen week later valt tijdens het rijden de boordcomputer uit: het hele instrumentenpaneel is zwart op 1 rood 'stand'lichtje na. Pinken lukt nog, maar zowel de groene lampjes op het dashboard als het geluid tijdens het pinken gebeuren in supersnel tempo. Na herstarten is echter alles weer in orde. Ik doe navraag bij de garage over dit probleem: volgens hun zou er ooit een alarminstallatie in de wagen gestaan hebben, die op een zeer onprofessionele wijze terug verwijderd werd: zwaar geknoei met bedrading en elektro. Zowel het sleutelprobleem als het uitvallen van de boordcomputer zouden hier het gevolg van zijn. Herstelkosten ongeveer 2500 euro. Ik wil de verkoper in gebreke stellen, maar omdat de inhoud van zo'n tekst nogal correct moet zijn, spreek ik een (pro deo) advocaat aan. Tijdens de enkele weken wachten op goedkeuring voor pro deo, valt mijn auto tijdens het rijden plots stil en kan ik niet meer sturen. Terug starten lukte maar enkele km verder opnieuw hetzelfde. Uiteindelijk geraak ik met de wagen toch nog bij de garage, waar blijkt dat de poulie stuk. Herstelkosten: 555 euro. En niks vervoer meer. Ik geef alles door aan de advocaat en wacht af. Mijn pro deo wordt goedgekeurd, maar helaas hoor ik niet van de raadsman: bij telefoneren is het antwoordapparaat en op mails geen reactie terug. Omdat ik alleenstaande met kinderen ben en in een klein dorp woon (met slecht openbaar vervoer), is een auto voor ons noodzakelijk. Ik kan deze situatie zonder vervoer niet meer laten aanslepen en ben dus genoodzaakt om zelf actie te ondernemen. Gezien de verkoper zegt dat hij handelaar is, heb ik recht op 1 jaar garantie (hij kocht ook mijn wrak op om op te knappen en nadien terug te verkopen). Maar ondertussen lopen de kosten op en zijn deze al veel hoger dan de aankoopprijs van de wagen zelf. Ik kan ook eisen dat de verkoper de wagen terugneemt en mij mijn geld teruggeeft, maar dat moet dan via de vrederechter. Maar voor die stap moet ik wel eerst aantonen dat er al een communicatie met de verkoper geweest is. Dat is dus die "gevaarlijke" ingebrekestelling. Weet iemand waar ik zo'n correct mogelijk voorbeeld van zo'n ingebrekestelling kan vinden? Hoe geldig en/of gevaarlijk is een gewone mail versturen naar de verkoper? En wat met tijd? Want met het aanspreken van een advocaat en het wachten, ben ik al heel wat tijd kwijtgespeeld. En hoe snel verloopt de piste 'vrederechter'?