Hallo lezer,
Eerst ter info:
Mijn berichten van 16-02-2016 en 6-09-2016 geven u een bredere kijk op wat ik hieronder beschrijf.
Hieronder vindt u een inleiding, mijn bedenkingen en dan mijn vragen.
Inleidingszitting Hof van Beroep is voorbij en tegenpartij vraagt uitstel en zal een 'voorstel' doen om mogelijk de zaak te finaliseren zonder inmenging van rechter.
Na een eerste ingeving/analyse en snelle kritische houding van mij, die zeker nog voor verfijning en bijsturing openstaat, heb ik voorlopig twee kritische bedenkingen:
1ste bedenking:
Het is lovenswaardig dat men in deze fase een voorstel doet aan de andere partij (ik) om te pogen tot een vergelijk en oplossing te komen.
Tevens hebben wij als partijen dan de touwtjes volledig in handen en indien we tot een overeenkomst komen zullen eventuele teleurstellingen tot een minimum beperkt blijven.
De vraag is natuurlijk in welke mate dat achteraf de afspraken door beide partijen zullen geëerbiedigd worden en indien niet, wat zullen dan de realistische kansen van de 'bedrogen' partij zijn om orde op zaken te stellen?
In mijn geval (wanneer ik zou toestemmen om ons kind met mama naar haar thuisland te laten gaan) zal ik daar een procedure moeten starten.
In een buurland waar de wetgeving omtrent onze zaak nu nog ten voordele van de mama is en tevens de mentaliteit/publieke opinie omtrent deze materie. Toch zal in dat buurland binnen afzienbare tijd de stap naar een modernere wetgeving terzake, reeds gangbaar in de meeste West-Europese landen, gezet worden.
Tevens zal ik dan een procedure moeten starten In een buurland waar de kostprijs van een advocaat ongeveer het dubbele van de kostprijs hier is . En ik zal een andere raadsman moeten zoeken (taalkennis ...)
2de bedenking:
Het verzoekschrift Hoger Beroep van tegenpartij was gematigder dan de dagvaarding van tegenpartij bij begin van deze zaak.
Andere formuleringen, natuurlijk weer zeer suggestieve, en een andere piste die bewandeld werd. Zij brachten geen nieuwe stukken in.
Tijdens de opbouw van mijn verweer besloot ik daarom mijn verweer van eerste aanleg integraal terug op te nemen met kleine aanvullingen en enkele nieuwe stukken. Tevens stelde ik incidenteel beroep in met zeer concrete voorstellen en verantwoordingen.
Ik heb nog zeer concreet materiaal, feiten en bewijs in reserve. Vermoeden dat tegenpartij twijfelt aan haar slaagkansen is aanwezig.
De nieuwe raadsman van tegenpartij is zeer ervaren en heeft hij een hoge anciënniteit.
Hun 'voorstel' en tegenpartij die geen goede bedoeling naar mij als ouder heeft, maken mij zeer argwanend.
Ik geloof ook niet in een plotse ommekeer in houding, karaktereigenschappen ... die bij tegenpartij nu zou plaatsgevonden hebben.
Over spreekwoorden en gevleugelde uitspraken heeft ieder zijn mening maar menige weerstaan nog steeds de tand des tijds en nu eist de volgende mijn aandacht op:
'Als de vos de passie preekt, boer pas op uw ganzen' ...
Vragen:
Indien iemand ooit een 'voorstel' van zijn tegenpartij heeft gekregen en vooral in een gevorderd stadium van zijn zaak, was dat de overweging waard?
Had u ook bedenkingen/argwaan zoals ik hierboven omschrijf?
Bent u iemand die tot akkoord gekomen is na een voorstel en nog steeds tevreden is met die beslissing?
Of betreurt u de toen genomen beslissing?
Graag lees ik ook uw kijk/mening op mijn 'bedenkingen/argwaan' en over deze stap van tegenpartij, 'voorstel', in een later stadium van de zaak.
Vriendelijke groet,
PDC