nr 1
--------------------------------------------------------------------------------
?B.1.2. Het honorarium en de kosten van een advocaat behoren, volgens de wil van de wetgever, niet tot de gerechtskosten die van de in het ongelijk gestelde partij kunnen worden gevorderd.B.1.3. Op grond van de regels van het Gerechtelijk Wetboek draagt derhalve iedere procespartij, behoudens de rechtsplegingsvergoeding, in beginsel zelf het honorarium en de kosten van haar advocaat.Enkel wanneer een procespartij haar recht om in rechte te treden uitoefent op een wijze die de perken van de normale uitoefening van dat recht door een bedachtzaam en zorgvuldig persoon kennelijk te buiten gaat (Cass., 31 oktober 2003, C.02.0602.F),kan de tegenpartij een schadevergoeding verkrijgen wegens tergend of roekeloos geding?(Arbitragehof nr.57/2006,19 april 2006).
nr 2
Welk van de twee is het nu??De wet van 2 augustus 2002 betreffende de bestrijding van betalingsachterstand bij handelstransacties was reeds een innovatie voor de veelal geplaagde schuldeiser welke geen betaling bekwam van zijn schuldenaars.
Artikel 6 van deze wet bepaalt dat indien partijen niet anders zijn overeengekomen, en de schuldenaar niet betaalt binnen de overeengekomen betalingstermijn, de schuldeiser recht heeft op een redelijke schadeloosstelling door de schuldenaar voor alle relevante invorderingskosten ontstaan door de betalingsachterstand.
Door de meeste rechtsleer wordt aangenomen dat de gemaakte kosten voor de advocaat vallen onder de noemer ?relevante invorderingskosten?.
Nog recenter is het Cassatie-arrest d.d. 2 september 2004, welke eveneens de mogelijkheid voorziet om in geval van een contractuele wanprestatie, de kosten van een advocaat in aanmerking te laten komen als een vergoedbaar element.