Ondanks mijn mooie conclusies (door de rechter zelf gezegd) heb ik dik verloren en dit vonnis is een enorme aderlating (ook financieel gezien). Ik baal natuurlijk wel enorm. En het is enorm veel werk geweest! Een volgende keer ga ik wel twee keer nadenken.
Een paar dingen die opvallen/lessen om uit te trekken:
1) Ontvankelijkheid met middelen ondersteunen?
Wat dit precies allemaal betekent moet ik verder bestuderen. Mss had ik wel middelen moeten aanvoeren?In het beschikkend gedeelte van mijn conclusie verzoek ik om de vordering van de eiser onontvankelijk te verklaren. Ik voer volgens de rechtbank evenwel geen middel tot onontvankelijkheid aan.
Evenmin ontwaart de rechtbank enig middel tot onontvankelijkheid van de vordering de eiser.
De rechtbank oordeelt dat de vordering van eiser ontvankelijk is. Ook de tegenvordering van mij is ontvankelijk.
2) Ondanks al mijn andere argumenten prevaleert de rechter in principe maar 1 ding en dat is het te laattijdige protesteren van de factuur op basis van het volgende artikel:
Ik heb wel geprotesteerd (met mails), maar volgens de rechter te laat.Artikel 8.11, §4 B.W. bepaalt:
"Behoudens tegenbewijs, levert een door een onderneming aanvaarde of niet binnen een redelijke
termijn betwiste factuur tegen deze onderneming bewijs op van de aangevoerde
rechtshandeling".
U mag daarbij weten dat dit ging om het maken van een reclamecommercial. Ik heb die commercial nooit goedgekeurd en bovendien is de spot niet gebeurd volgens de eis op de bestelbon (door de rechter zelf aangehaald). Ook is de spot uitgezonden geweest zonder dat ik op de hoogte was. Deze zaken heeft de rechter allemaal niet meegenomen in haar besluit. Enkel het te laattijdige protest is doorslaggevend geweest. Wat precies een redelijke termijn is specificeert de rechter niet.De rechtbank oordeelt dat het protest door mij op 10 juni 2021 van de factuur die dateert van
zes maanden daarvoor, namelijk van 4 december 2020, niet binnen een redelijke termijn gebeurd is.
Tevens is de rechtbank van oordeel dat ik in mijn conclusies niet aannemelijk heb maakt dat mijn stilzwijgen na
ontvangst van de factuur en na ontvangst van de ingebrekestelling niet gelijk staat aan de aanvaarding van
de factuur.
Blijkbaar heb ik dit punt niet genoeg benadrukt of uitgewerkt in mijn conclusies. Wat mij wel ontzettend stoort is dat de rechter totaal niet geeft gekeken naar de kwaliteit van het geleverde product (of het eigenlijk niet geleverde product!) die niet naar behoren was en zeker niet volgens de voorwaardes van de bestelbon. Hier wordt niks in het vonnis over gezegd.Tevens is de rechtbank van oordeel dat de heer X niet aannemelijk maakt dat zijn stilzwijgen na
ontvangst van de factuur en na ontvangst van de ingebrekestelling niet gelijk staat aan de aanvaarding van
de factuur.
Deze les neem ik mee voor in de toekomst. Tegenwoordig als een product niet okay is werk ik via een aangetekend schrijven binnen twee weken.
3) Type bewijsstukken
Ik had veel bewijstukken opgelijst. Whatsappberichten, sms-jes en die heeft de rechter niet gebruikt. Ook audio-bestanden met de spot zijn door haar niet gebruikt. Een onvolledig ingevulde bestelbon van de eiser was blijkbaar geen reden om voor de rechter deze nietig te verklaren.
De mails zijn wel volop door de rechter gebruikt in het vonnis en het lijkt er dus op dat zij dit ziet als officieel bewijslast. De rechter heeft geen opmerking gemaakt dat ik niet geprotesteerd heb via aangetekend zending.
MVGR.
