Deontologie van een advocaat

[patje161265]

Er wordt gezegd dat een advocaat alles in het werk moet stellen om zijn cliënt ten volle te behartigen.
Nu is er volgende.
Ik heb zojuist een rechtzaak achter de rug. Ik was de verdedigende partij. De advocaat van de burgerlijke partij (alsook de procureur) gebruikten zaken uit mijn gerechterlijk verleden. Geen enkele keer kwamen ze met feiten of bewijzen af van het heden maw over de zaken waarvan ik beticht werd.
Om terug te komen over mijn gerechterlijk verleden, dacht ik toch ook dat er zoiets is in onze wet als "geen twee keer voor hetzelfde" en dat dat geldt zowel voor veroordeeld of vrijspraak, dat die zaak dus afgehandeld is. In het latijn heet dat Non id est idem.
De procureur als de advocaat van de burgerlijke partij hebben dus dingen uit mijn verleden dat afgehandeld gebruikt om mij in het slecht daglicht te stellen.
Is het die advocaat van de burgerlijke partij geoorloofd volgens de deontologie van advocatuur om dat te doen? En kan ik daarvoor kklacht indienen.
Alsook tegen de procureur bij de voorzitter van de procureurs.
Ik heb me ook al geïnformeerd bij het Hof van Straatsburg want non id est idem zou ook een mensenrecht zijn.
Bedankt voor jullie antwoord

[LeenW]

Die mag dat doen, advocaat en deontologie gaan niet altijd samen in één zin. U staat niet opnieuw terecht voor dezelfde zaak, dat wil "ne bis in idem" zeggen (ik vermoed dat u dat bedoelde).

[giserke]

Als het feiten zijn waarvoor je een veroordeling hebt opgelopen mogen ze dit idd doen. Ze doen dit om uw persoon in het 'gepaste kader' te zetten.
Maar uiteindelijk gaan ze wel met concrete bewijzen moeten komen aandraven voor de huidige feiten waarvoor je moet verschijnen. Het is de taak van uw advocaat om de tegenpartij en parket terug met de neus op de feiten te gaan drukken.

[patje161265]

Er zijn helemaal geen bewijzen van de huidige feiten, de conclusie van mijn strafdossier is heel formeel: GEEN BEWIJZEN. Mijn advocaat heeft ze idd stuk van lik gegeven, maar mij stoort het vooral dat ze dat doen en dan nog wel met leugens.
Wat ik ook niet begrijp is het volgende.
Er is een opsporingsonderzoek tegen mij verricht van iets dat in het buitenland zou gebeurd zijn. Nu stel ik mij de vraag hoe een procureur een opsporingsonderzoek kan doen in het buitenland, volgens mij heeft hij daar zelfs geen mandaat voor, enkel een onderzoeksrechter kan dat doen en dan spreken we van een gerechterlijk onderzoek. Dat is dus nooit gebeurd. Een onderzoeksrechter is trouwens verplicht à charge en décharge te onderzoeken. In mijn opsporingsonderzoek is er helemaal geen décharge onderzoek gebeurd. Nochtans heb ik getuigen vernoemd om te laten verhoren maar dat is niet gebeurd, enkel en alleen zij die iets kwaads over mij konden doen.
Er is een huiszoeking gebeurd van mijn appartement gebeurd, van mijn privé-vertrekken. In een opsporingsonderzoek kan men dat alleen als ik op heterdaad ben betrapt of mits mijn toestemming, die hadden ze niet en ze zijn het ook aan mij niet komen vragen, ze hebben het aan mijn moeder die dement is gevraagd. Alsook hebben ze mijn laptop in beslag genomen zonder mijn toestemming, maar wel met die van mijn demente moeder die mij woonde. Ik ben de enige eigenaar van die laptop. En zo zijn er nog meer zaken in dat zogenaamd opsporingsonderzoek waar ik mij ernstige bedenkingen maak, ik ga dat hier niet allemaal beschrijven want dan ben ik morgen nog bezig, maar 1 ding kan ik zeggen ik voel mij ten zeerste in mijn rechten als mens geschaad, België respecteert de mensrechten??? Mijn gat! Ik overweeg naar het Hof van Straatsburg te stappen.