JuridischForum.be

Hallo, ik heb vraagje. kan een biologische vader die zijn kind niet heeft erkend en waarvan niemand weet dat HIJ de vader is bezoekrecht eisen voor dat kind?of een DNA-test?Of is hiervoor de toelating van de moeder nodig?

ja
ja
ja en nee, in dat geval beslist te rechter

Nieuwe wet op de afstamming vanaf 1 juli van kracht
Op 1 juli 2007 treden in België een aantal nieuwe bepalingen met betrekking tot het vaststellen van de afstamming in werking. Het voornaamste doel van de hervorming van de wet is om de discriminatie op te heffen die door verschillende arresten van het Grondwettelijk Hof (tot mei van dit jaar Arbitragehof genoemd) aan het licht kwamen. Daarnaast werd het afstammingsrecht op een aantal punten verbeterd.

In de zesde editie van het Belgisch Staatsblad van 29 december 2006 verscheen de “Wet van 1 juli 2006 tot wijziging van de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek met betrekking tot het vaststellen van de afstamming en de gevolgen ervan”. Nog voor de eigenlijke publicatie van de wet werden er diverse verbeteringen in aangebracht. De verbeteringen verschenen eigenaardig genoeg voor de wet zelf, namelijk in het Belgisch Staatsblad van 28 december 2006, als onderdeel van een programmawet. De verbeteringen waren noodzakelijk omdat enkele bepalingen van het Burgerlijk Wetboek in combinatie met de Wet van 1 juli 2006 als discriminerend konden worden beschouwd.

De rondzendbrief d.d. 7 mei 2007 van de Minister van Justitie motiveert de nieuwe bepalingen en licht de voornaamste wijzigingen toe. Wij baseren ons op deze circulaire om u een overzicht te geven van de belangrijkste veranderingen.

In onze bespreking beperken we ons noodgedwongen (en dit zonder afbreuk te willen doen aan de nieuwe bepalingen) tot de hoofdzaken die van belang kunnen zijn bij toekomstig genealogisch onderzoek of bij de interpretatie van documenten dienaangaande. Wie meer informatie wenst kan terecht in de officiële documenten ter zake die onderaan staan opgesomd.

De moederlijke afstamming
De vrouw wiens naam in de geboorteakte staat vermeld, wordt nog steeds als de moeder beschouwd. De termijnen en de bepalingen om het moederschap te betwisten werden echter in overeenstemming gebracht met de reeds bestaande mogelijkheden om het vaderschap te betwisten.

Als de naam van de moeder niet in de geboorteakte werd vermeld, kan de moeder het kind erkennen. Dat was vroeger ook al het geval. De regels voor de erkenning door de moeder en door de vader zijn nu eenvormig.

Als de moederlijke afstamming noch door de geboorteakte, noch door erkenning kan worden vastgesteld, kan een vordering tot onderzoek naar het moederschap worden ingesteld. De voorwaarden voor het onderzoek naar het moederschap en het vaderschap zijn nu gelijk.

De vaderlijke afstamming
Het vermoeden van vaderschap van de echtgenoot tijdens het huwelijk geldt nog steeds, maar dit vermoeden werd afgezwakt. In principe wordt de echtgenoot als de vader beschouwd als het kind werd geboren tijdens het huwelijk of binnen 300 dagen na de ontbinding of de nietigverklaring van het huwelijk. Deze bepaling is niet meer van toepassing als het kind geboren is meer dan 300 dagen nadat de echtgenoten een afzonderlijke woonplaats hebben gekozen in overeenstemming met de mogelijkheden die de wet voorziet, of als de keuze voor een afzonderlijke woonplaats blijkt uit de inschrijving in een bevolkingsregister, vreemdelingenregister of wachtregister.

In geval volgens de wet het vermoeden van vaderschap niet van toepassing is, kunnen de echtgenoten altijd een gemeenschappelijke verklaring afleggen waardoor het vermoeden van vaderschap van de echtgenoot toch blijkt. Zo’n verklaring is uitdrukkelijk geen erkenning. Ze mag echter wel (net zoals bij een erkenning) door de ouders worden afgelegd voor de geboorte van het kind en dan bij voorkeur voor de ambtenaar van de burgerlijke stand van de vermoedelijke geboorteplaats van het kind. Als de echtgenoten geen gemeenschappelijke verklaring afleggen (bijvoorbeeld door nalatigheid of onwetendheid) dan kan de echtgenoot later zijn kind nog altijd erkennen.

Zoals reeds eerder aangehaald, zijn de voorwaarden voor de erkenning door de vader en die door de moeder nu eenvormig gemaakt.

Als er in het geval van erkenning onenigheid bestaat kan de persoon die de erkenning aanvraagt een gerechtelijke procedure starten. In dit geval wordt het verzoek tot erkenning verworpen als de biologische afstamming niet vaststaat. De erkenning is ook niet mogelijk als er tegen de aanvrager een strafvordering wegens verkrachting is ingesteld of als de aanvrager schuldig is bevonden aan de verkrachting van de moeder tijdens de wettelijke periode van de verwekking.

Als het vaderschap niet vaststaat op basis van het huwelijk of op basis van een erkenning, kan het vaderschap gerechtelijk worden vastgesteld.

Betwisting van de afstamming
De vroegere wetgeving voorzag dat alleen de moeder, de echtgenoot (of vorige echtgenoot) en het kind het vaderschap van de echtgenoot konden betwisten. De erkenning kon echter door elke belanghebbende worden betwist. De voorwaarden hiervoor zijn nu in beide gevallen gelijkgesteld. De afstamming kan voortaan worden betwist door elk van de ouders (moeder, vader, echtgenoot en vorige echtgenoot), door het kind en door de persoon die de afstamming opeist.

De nieuwe wet heeft ook willen voorkomen dat een kind zonder afstammingsband zou komen te staan. De persoon die beweert de biologische ouder van een kind te zijn, kan de afstamming niet betwisten zonder zelf de afstamming op te eisen.

Levenloos geboren kinderen
Bij de aangifte van een levenloos geboren kind kan op de vraag van de vader en met de toestemming van de moeder de naam, de voornamen en de woonplaats van de vader worden vermeld die niet gehuwd is met de moeder en die het verwekte kind niet heeft erkend. Het gaat hier uitdrukkelijk niet om de vaststelling van de afstamming, aangezien een dergelijke vaststelling voor levenloos geboren kinderen onmogelijk is.

De wet voorziet nu ook in de mogelijkheid tot erkenning van een overleden kind zonder afstammelingen (voor zover de erkenning gebeurt binnen het jaar na de geboorte van het kind).

De naam van het kind
Een kind van wie enkel de afstamming van vaderszijde is vastgesteld, of van wie de afstamming van vaders- en moederszijde beide gelijktijdig zijn vastgesteld, draagt altijd de naam van de vader.

Als de afstamming van vaderszijde wordt vastgesteld na de afstamming van moederszijde, wordt de naam van het kind niet gewijzigd, tenzij de beide ouders (of een van hen als de ander is overleden) verklaren dat het kind de naam van de vader zal dragen. Als echter de afstamming van een meerderjarig kind wordt gewijzigd, kan er geen naamsverandering worden aangebracht zonder de toestemming van dit meerderjarig kind.

RR

Hallo,
De wettelijk samenwonende vriendin van mijn broer, heeft hem onlangs verlaten, en is terug bij haar ouders gaan inwonen.
Zij heeft hun baby van 8 maanden meegenomen en haar ouders beletten mijn broer het contact met zijn baby.
Zijn zoontje werd wettelijk erkend door hem bij de geboorte-aangifte.

Hij heeft reeds contact genomen met de vrederechter in de hoop co-ouderschap te bekomen. Maar de eerste oproep komt er pas nà de paasvakantie.

Intussen wordt er door de grootvader van de baby rondverteld dat mijn broer NIET de biologische vader zou zijn.

Wat zijn de rechten en/of plichten van mijn broer, indien door DNA-test zou bewezen worden dat hij NIET de vader is.
Kan hij tóch nog bezoekrecht krijgen ? Moet hij dan toch nog alimentatie betalen ?
Kan het wettelijke vaderschap hem ontnomen worden ? of nog andere mogelijkheden ?
Dank.

Ik zat verwikkeld in een (v)echtscheiding. Dit jaar ben ik gescheiden geraakt na bijna 4 jaar procedure. Ondertussen had ik bezoekrecht maar mijn ex stak er zeer dikwijls een stokje voor. Diverse klachten bij politie verder gaven geen resultaat. Gisteren nog bij parket geweest, en rechtbank eerste aanleg. Ok daar weten ze niet wat doen.
En al mijn klachten bij politie? zinloos denk ik. De laatste zijn nog niet toegekomen en de oudste vinden ze niet.

Wat kan ik nog verder doen om mijn kind te zien. Ik heb wel een vonnis maar dat laten uitvoeren is iets anders. En mijn zoon, ja die weet het ook niet meer. Wil wel komen maar dan heeft hij ambras met mijn ex waar hij woont.

NB slachtofferhulp, ook een bende goedbedoelde mensen bij elkaar die niet weten wat aan te raden. Sommige zeggen zelf omniet geen onderhoudsgeld meer te betalen, maar dat is zeker een foute redenering.

aan Rene
Heel erg voor jou, maar je staat zeker niet alleen in dat geval.

Ik dacht dat eerst ook aan mijn broer aan te raden : geen alimentatie betalen indien hij zijn zoontje niet mag zien.

Maar dat is inderdaad, zoals je zegt, een foute redenering. Je betaalt niet om je kind te mogen zien, maar omdat het kind recht heeft op een goede opvoeding. En dat kost veel geld. Het kind is zonder dat al genoeg het slachtoffer van een (v)echtscheiding.

In het geval van mijn broer, werd nog geen alimentatie vastgesteld, want alles moet nog voor de vrederechter komen.

Maar, als dat je kan helpen : er bestaat een soort "hulpgroep" voor gescheiden vaders die moeilijkheden hebben met hun bezoekrecht.
Ik kan zo niet direct op de naam komen, maar misschien kun je dat vinden op google en kun je daar leren uit de ervaring van anderen.
MVG

hoi

wat kan je doen op voorhand als je weet dat je ex een reis geboekt heeft in mijn tijd?

thx

hier volgt helaas een hele lange tekst

De wet
Art. 432. <W> § 1. Met gevangenisstraf van acht dagen tot een jaar en met geldboete van zesentwintig frank tot duizend frank, of met een van deze straffen alleen worden gestraft :
de vader of moeder die het minderjarige kind onttrekt of poogt te onttrekken aan de rechtsvervolging, tegen dit kind ingesteld uit kracht van de wetgeving betreffende de jeugdbescherming of betreffende de jeugdbijstand, die het onttrekt of poogt te onttrekken aan de bewaring van de personen aan wie de bevoegde overheid het heeft toevertrouwd, die het niet afgeeft aan degenen die het recht hebben het op te eisen of die het, zelfs met zijn toestemming, ontvoert of doet ontvoeren.
Is de schuldige geheel of ten dele ontzet uit de ouderlijke macht, dan kan de gevangenisstraf tot drie jaar worden verhoogd.
§ 2. Indien de schuldige het minderjarige kind meer dan vijf dagen verborgen houdt voor degenen die het recht hebben het op te eisen of het minderjarige kind onrechtmatig buiten het grondgebied van het Koninkrijk vasthoudt, wordt hij gestraft met gevangenisstraf van een jaar tot vijf jaar en met geldboete van vijftig frank tot duizend frank, of met een van deze straffen alleen.
Is de schuldige geheel of ten dele ontzet uit de ouderlijke macht, dan is de gevangenisstraf minstens drie jaar.


Helaas boycot het gerechtelijk apparaat de wet.
Zelf heb ik helaas mij meermaals in dezelfde situatie bevonden

1) klacht neerleggen bij politie: Helpt je mogelijks geen moer vooruit
2) je enkele dagen voor vertrek op de deur gaan kloppen van de procureur des Konings (deze zegt dan ... indien ze met het kind naar het buitenland begeeft dan kan je klacht neerleggen bij politie

3) Gerechtsdeurwaarder de feiten laten vaststellen
De gerechtsdeurwaarder stelde bij mij vast dat het onmogelijk is om het omgangsrecht te bekomen en op mijn verzoek belde deze aan bij de buur.
De buur verklaarde aan de deurwaarder dat de moeder op vliegvakantie was.

4) Op de zitting bij het Hof van Beroep te Antwerpen bevestigde op een gegeven moment de advocaat van de moeder dat ze op vliegvakantie is (dit is niet de eerste keer dat de moeder op de zitting in het buitenland was samen met de dochter) en er werd verzocht om hier acte van te nemen in het procesverbaal van zitting
- Zelf wordt ik van het kaske naar de muur gestuurd en teneinde om de nuttige inlichtingen te bekomen heb ik de jeugdrechter van het Hof dan maar laten oproepen voor de jeugdrechter. Resultaat: 5000 euro tergend en roekeloos geding aan mijn broek maar geen stap verder, ook niet na een klacht met burgerlijke partijstelling bij de OR lastens de Jeugdrechter en substituut procureur generaal

In beroep gegaan zelfs een cassatieverzoek ingedient om laten na te gaan of de wet is nageleefd


Als je weet dat dit niet eens tot een cassatieprocedure is gekomen en de procureur de zaak seponeert daar deze meent dat de moeder reeds voldoende gestraft is (uitstel van straf - of ze is nog niet gestraft -)
betreffende de 5000 euro ... (of noch de procureur, noch de rechter houd (+beroep) houden zich duidelijk niet aan de wet!)
Art. 780bis. <Ingevoegd> De partij die de rechtspleging aanwendt voor kennelijk vertragende of onrechtmatige doeleinden kan worden veroordeeld tot een geldboete van 15 euro tot 2.500 euro, onverminderd de schadevergoeding die gevorderd zou worden.
In dat geval, wordt in dezelfde beslissing daarover uitspraak gedaan voorzover schadevergoeding voor tergend en roekeloos geding wordt gevorderd en toegekend. Indien zulks niet het geval is, worden de partijen verzocht toelichting te geven overeenkomstig artikel 775.
De Koning kan het minimum- en maximumbedrag om de vijf jaar aanpassen aan de kosten van het levensonderhoud. De boete wordt geïnd door de administratie van de Registratie en Domeinen met aanwending van alle middelen van recht.

Met betrekking tot uw vraag:
De wet met name Art. 432SW§2 wordt door de magistratuur geboycot
Helaas stel ik maar vast dat magistraten zich niet aan de wet hoeven te houden daar ze er toch zelf over beslissen is dit een bijzonder moelijke zaak. Nochtans is achter, verborgen of vasthouden van minderjarigen een omissiedelict dit wil zeggen dat men al schuldig is aan het misdrijf als men nalaat het nodige te toen om het misdrijf te voorkomen

Als je de wet naleest staat het er letterlijk in dat zelfs pogen tot al voldoende is om schuldig verklaart te worden.

Volgens mij dien je zelf bewijzen (vb. van de poging tot) te verzamelen en daarmee naar de onderzoeksrechter te stappen -kost 370 euro-). Deze is verplicht het nodige te doen om het misdrijf te voorkomen!! en uiteraard om het te onderzoeken wil hij later niet zelf medeschuldig te zijn aan schending van art. 432§2SW Hoe groot is de kans dat de OR daadwerkelijk iets onderneemt is moeilijk in te schatten maar geef je eigenlijk niet veel hoop


RR

zolang de moeder niet de toestemming geeft om DNA te laten testen kan er niets geeist worden !!

zolang de moeder niet de toestemming geeft om DNA te laten testen kan er niets geeist worden !!

Waar haal je dit verhaal vandaan?

zolang de moeder niet de toestemming geeft om DNA te laten testen kan er niets geeist worden !!

Waar haal je dit verhaal vandaan?

Misschien is Plus mama Nederlandse? Ik dacht te weten dat daar de zaken enigszins anders liggen?