Ik denk dat onze huidige perceptie van het belang van de eigen Cultuur ten opzichte van andere Culturen bij sommigen inderdaad een extreem standpunt inneemt. Zonder dit echter goed te willen praten vind ik wel dat je een dergelijke discussie binnen zijn context dient te zien. Europa is door omstandigheden gedurende millennia (en in feite nog steeds) het meest versnipperde staatkundig verdeelde continent op deze aardklloot. ( zowel naar oppervlakte per natie als naar aantal naties toe)
Gedurende het laatste millennium kan je spreken van een consolidatie op staatkundig en geografisch niveau in Europa; van 220+ koninkrijken, graafschappen, prinsdommen, bisdommen, keizerrijken en dies meer blijven er anno 2010 amper 51 over.
Op een niveau daarboven vindt er nu een gradueel Europees eenmakingsproces plaats.
Dit kan en wordt door velen ervaren als nog maar eens een bedreiging van de "eigen cultuur" waartegen men zich dient te wapenen. Een van de grootste erfenissen die de strijd van de laatste duizend jaar immers met zich heeft meegebracht is immers de personificatie in elk van ons van die cultuur. Wij willen geen nummer, geen naamloze massa zijn. Elke regio koestert aldus een aantal kenmerken waarin deze zich van anderen onderscheidt: bouwstijl, uitgaansleven, gerechten, dranken, dansen, "rare" wetgeving ( denk maar aan Ierland waar je bij vonnis niet schuldig én niet onschuldig bevonden kan worden.), kleding, muziekvoorkeur, omgangstaal, enz, enz.
Denk nu echter niet dat wij de enigen zijn die een dergelijk stadium doormaken; dezelfde evolutie speelt zich momenteel af in Z-Amerika (waar de eerste echte vrijhandelsorganisaties op dit ogenblik gevormd worden en men begint te spreken over een eengemaakte munt), In het Midden-Oosten ( idem), Afrika ( De dictatoriale regimes dienen één voor één plaats te ruimen en de eerste ernstige vrijhandelsorganisaties zijn in volle ontwikkeling om interne handel binnen Afrika te promoten).
Onder historici, antropologen en economen is deze tendens reeds enige tijd gekend en wordt deze aangeduid met de term "regionalisation due to continentalisation" en wordt deze tendens die de laatste drie decennia zeer uitgesproken is voor een belangrijk deel verklaard als een gevolg van de definitieve doorbraak van het kapitalisme op een globale schaal en de eerste echte wereldhandelsmarkt die hierdoor ontstaat (die minder dan ooit tevoren wordt beperkt door protectionistische maatregelen).
Zoals altijd gaan dergelijke processen gepaard met excessen ( die zelf in extreme gevallen uitmonden in genocides zoals er reeds een paar tientallen gekend zijn) en zoals altijd zal het aan de individuen zelf zijn om deze een halt toe te roepen door samen te groepen en een deel van hun specificiteit op te offeren. (hetgeen dan weer na verloop van tijd resulteert in een nieuwe regionaliteit...)
Wat betreft de ridders die met twee op een paard dienden te reizen... Hun armoede was relatief schromelijk overdreven; de meeste van hun middelen werden gepompt in troepen voor de reconquista en de verdediging van het heilig land. Corruptie was schering en inslag in de hogere rangen en men kan ze in feite praktisch alleen verantwoordelijk stellen voor de intense haat van het Midden -Oosten naar het Westen toe. Zij hielden één van de minder gekende genocides onder de lokale bevolking en kunnen aldus als voorbeeld staan voor het Culturisme/racisme dat je als titel aanhaalt.
Bestaan ze nog steeds? Velen verwijzen naar de "beruchte" vrijmetselaars met hun wereldomspannende samenzweringen en geheimen die de machtigen der aarde op voeten doen beven....
Voor de iets minder goedgelovingen lijkt de stelling dat deze vrijmetselaars een veredelde alumnisocieteit zijn die gesteld is op haar privacy beter verteerbaar...
Daarnaast zullen er nog tal van andere geheime genootschappen zijn die hun stamboom beginnen met ontsnapte tempeliers. de graad van waarheid hierin verscholen laat ik over aan de leden van die genootschappen (een kleine 10 jaar geleden is er een werk verschenen dat trachtte per continent een rudimentair overzicht te geven van geheime genootschappen, ik dacht me te herinneren dat de teller met zekerheid de 19.000 passeerde maar dan kan je je weer de vraag stellen van hoe geheim je genootschap is als men weet dat het bestaat...)
Tot zover deze nachtproza... Nu terug naar mijn SF boek " Iron Sun" en de tennismatch van Henin.