JuridischForum.be

Hallo,

Wat bedoelt men met het woord "niet-tegenwerpbaar" bedoelt in volgende context?

De pauliaanse vordering (art. 1167 BW) beschermt de schuldeisers die het slachtoffer zijn van de bedrieglijke verstandhouding tussen hun schuldenaar en zijn medecontractant.
De actio pauliana krijgt uitwerking door de benadeelde-schuldeiser die zijn schuldenaar en de medecontractant van zijn schuldenaar voor de rechter brengt om het contract dat met bedrieglijke benadeling werd gesloten niet-tegenwerpbaar aan hem te laten verklaren.
Na een geslaagde pauliaanse vordering zal de schuldeiser dus mogen handelen tegenover zijn schuldenaar alsof de gewraakte rechtshandeling herroepen is. Tussen de schuldenaar, de medecontractant en de andere schuldeisers blijft de herroepen overeenkomst echter zijn uitwerking behouden.
Zo zou een onroerend goed dat door de schuldenaar met bedrieglijke benadeling van de schuldeiser is verkocht, na een geslaagde pauliaanse vordering door die schuldeiser toch nog in beslag kunnen genomen worden. De bedrieglijke vervreemding is aan de schuldeiser alsdan niet-tegenwerpbaar. Deze mag dus handelen alsof dit onroerend goed nog steeds in het vermogen van zijn schuldenaar bevindt.
Tussen de bedrieglijk handelende schuldenaar en zijn medecontractant, en tussen dezelfde schuldenaar en zijn andere schuldeisers blijft de vervreemding evenwel een voldongen (beslist) feit.

En wat is dan "tegenwerpbaarheid" en het verschil met "(niet-)tegenwerpelijkheid"?

Alvast bedankt.

De pauliaanse vordering heeft als doel met bedriegelijk opzet vervreemde goederen of schuldvorderingen (cadeau of een fiktieve verkoop) terug naar het vermogen van de schuldenaar te brengen zodat de schuldeiser beslag erop kan leggen.

Stel je weet dat je veel te vele schulden hebt en je weet dat gauw de gerechtsdeurwaarder langs gaat komen om beslag op jouw auto te leggen:
je beslist in dat moment jouw auto als cadeau aan je vader te geven zodat jouw schuldeisers het niet kunnen verkopen om jouw schulden aan te zuiveren.

in dit moment kunnen jouw schuldenaren de pauliaanse vordering toepassen... ze gaan naar jouw vader en zeggen: "Hey Man... Dit Auto hoort niet bij jouw eigendom maar in het eigendom van jouw kind en wij willen er beslag op leggen."
Jouw vader zegt in dat moment... "Neen dat is mijn Auto - kijk ik heb een contract met mijn kind afgesloten waar mijn kind het Auto aan mij overschrijft"

in dit moment kunnen de schuldeisers zeggen: Neen... dit contract is niet aan ons tegenwerpbaar... Het geld niet tegenover ons schuldeisers (tegen ieder ander wel) Dat ist de niet-tegenwerpelijkheid.

Dus niet iedereen kan zomaar langs gaan en zeggen dat het Auto niet van jouw vader is maar van jouw... maar alleen jouw schuldeisers kunnen dit doen.


ik hoop dat was duidelijk... Meer weet ik niet meer uit mijn studies van de pauliaanse vordering...

Het voorbeeld is duidelijk, maar is de betekenis van (niet-)tegenwerpelijkheid dan hetzelfde aangezien u dat woord gebruikte. Ik ben zowel (niet-)tegenwerpelijkheid als (niet-)tegenwerpbaarheid al tegengekomen in mijn cursus en dacht dat er een verschil in betekenis was.

Het voorbeeld is duidelijk, maar is de betekenis van (niet-)tegenwerpelijkheid dan hetzelfde aangezien u dat woord gebruikte. Ik ben zowel (niet-)tegenwerpelijkheid als (niet-)tegenwerpbaarheid al tegengekomen in mijn cursus en dacht dat er een verschil in betekenis was.

Geen verschil in betekenis. Er zijn wel proffen die het ene als correct juridisch Nederlands bestempelen en het ander als incorrect. Hoed u dus voor juristen-taalpuristen.

“Art.1167.Zij(=de schuldeisers) kunnen ook in hun eigen naam opkomen tegen de handelingen die hun schuldenaar verricht heeft met bedrieglijke benadeling van hun rechten...”(Burgerlijk Wetboek).

“...Met de pauliaanse vordering mag iedere schuldeiser ,wat hem betreft,die bedrieglijke daden laten vernietigen,en de vervreemde goederen in het vermogen van de schuldenaar doen terugkeren”(DEKKERS,R.,Handboek Burgerlijk Recht,Brussel Bruylant 1971,nr.402, p.231). Die bedrieglijke daden zijn,m.a.w.,de schuldeiser niet tegenwerpbaar=tegenwerpelijk.

Met een uitvoerbare titel kan de schuldeiser er vervolgens beslag op leggen.

Die tegenwerpbaarheid is duidelijk, maar ik heb bij de uitleg over de actio pauliana een voorbeeld staan in mijn cursus dat ik toch niet goed begrijp:een schuldeiser moet nog €1000 van een schuldenaar. De schuldenaar heeft echter snel een horloge van €1000 gekocht. De schuldeiser mag zich nu rechtstreeks met zijn vordering tot de verkoper van het horloge richten.

De schuldeiser mag toch handelen alsof het goed nog steeds in het vermogen van de schuldenaar bevindt? Hoe komt het dan dat de schuldeiser in het voorbeeld de verkoper aanspreekt?