#4 , 26 nov 2015 06:15
Ik sta 100% achter wat ze trachten te doen: het gebrek aan regelgevend kader is de grote zwakte van het co-housingconcept.
Maar om dat op te lossen zal m.i. regelgevend dienen te worden opgetreden op een ander (lees: federaal) niveau; want daar staan alle bepalingen i.v.m. huren opgenomen. Een onderlinge overeenkomst tussen bewoners, dat kan nu al. Maar wanneer je 'm nodig hebt is hij de facto moeilijk afdwingbaar (wanprestatie van een bewoner, deurwaarder die eens langskomt). En zoals het artikel meldt: er zal zéér goed moeten op toegezien worden dat dit niet de deur nog verder openzet naar huisjesmelkers en kamerverhuur.
In mijn jonge jaren heb ik ook nog 2 jaar aan cohousing gedaan en alles is goed gelopen, ben er uiteindelijk uitgetrokken toen ik met mijn vriendin ging samenwonen. Wij werkten toen met een onderlingen overeenkomst en een fonds dat gespijsd werd door de co-housers en waaruit werd geput voor gemeenschappelijke kosten en als 'borg' voor wanprestaties, met de onderliggende gedachte dat de verleiding om eruit te stappen zonder de verplichtingen na te komen kon toenemen met de tijd, maar de persoonlijke bijdrage in de pot uiteraard ook. 't is niet voor iedereen, wie het doet enkel en alleen om kosten te besparen zal gegarandeerd bedrogen uitkomen.
Ik ben geen advocaat, u gebruikt de informatie die ik verstrek strikt op eigen risico. Win steeds gekwalificeerd advies in voor belangrijke beslissingen.
Gelieve vragen te stellen via het forum, NIET via persoonlijke berichten.